Για κάποιους είναι μια εξαιρετικά δυσάρεστη διαδικασία, όμως η εξέταση αίματος είναι ένα απαραίτητο τεστ προληπτικού ελέγχου για διατροφικές ελλείψεις, τον διαβήτη και πολλά άλλα προβλήματα υγείας.
Πόσο συχνά πρέπει να γίνεται η εξέταση και ποιες πληροφορίες ακριβώς μας δίνει για την υγεία μας;
Η συχνότητα με την οποία επαναλαμβάνεται η εξέταση αίματος εξαρτάται από ευρύ φάσμα παραγόντων, όπως το ατομικό ιατρικό ιστορικό, το οικογενειακό ιστορικό, το φύλο, η ηλικία και ο τρόπος ζωής.
Συνήθως η εξέταση αίματος προτείνεται από τον γιατρό στο πλαίσιο ενός τσεκάπ, είτε αυτό γίνεται κάθε χρόνο είτε πιο αραιά. Στην περίπτωση αυτή, πρόκειται για εξέταση ρουτίνας που δεν γίνεται με αφορμή κάποιο συγκεκριμένο σύμπτωμα που μπορεί να εκδηλώνει ο ασθενής.
Ένας βασικός δείκτης που αποτυπώνεται στη γενική αίματος, όπως λέγεται, είναι τα κύρια συστατικά του αίματος, όπως τα λευκά και τα ερυθρά αιμοσφαίρια, καθώς και τα αιμοπετάλια και η αιμοσφαιρίνη. Καθένα από τα συστατικά του αίματος αξιολογείται με βάση τις κοινώς αποδεκτές φυσιολογικές τιμές και οποιαδήποτε απόκλιση μπορεί να υποδείξει μια διατροφική έλλειψη, μια λοίμωξη ή ακόμη και την ύπαρξη καρκίνου στο αίμα.
Μια εξέταση αίματος είναι επίσης ενδεικτική και για το βασικό προφίλ μεταβολισμού, το οποίο αφορά τη λειτουργία της καρδιάς, των νεφρών και του συκωτιού.
Σε άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας και σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρδιοπάθειας εξετάζονται επίσης τα επίπεδα της χοληστερόλης (HDL, LDL) και των τριγλυκεριδίων.
Τι πρέπει να γνωρίζει ο γιατρός
Όσο περισσότερες πληροφορίες δώσετε στον γιατρό σας, κυρίως όσον αφορά το ατομικό και το οικογενειακό ιστορικό σας, τόσο καλύτερα θα προσαρμόσει ο ειδικός την εξέταση στις δικές σας ανάγκες, δίνοντας έμφαση σε συγκεκριμένους δείκτες.
Αν, για παράδειγμα, ο γιατρός γνωρίζει ότι ο ασθενής του έχει πρώτου βαθμού συγγενή με διαβήτη ή διαγνωσμένη καρδιοπάθεια, θα αρχίσει να ελέγχει τους απαραίτητους δείκτες ήδη από μικρή ηλικία ώστε να ληφθούν τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα που συνιστώνται για τις ομάδες υψηλού κινδύνου.
Επίσης, αν ο ασθενής δηλώσει ότι είναι σεξουαλικά ενεργός και μάλιστα ότι έχει συχνά περιστασιακές σεξουαλικές επαφές, ο γιατρός μπορεί να προτείνει προληπτικό αιματολογικό έλεγχο για μια σειρά από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια.
Τέλος, αν ο ασθενής έχει συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες, για παράδειγμα είναι χορτοφάγος ή ακολουθεί αυστηρή δίαιτα, ο γιατρός μπορεί να εστιάσει σε τυχόν διατροφικές ανεπάρκειες ώστε να αποφευχθούν ελλείψεις στο μέλλον.
