Μία μητέρα από την Ινδία λόγο φτώχειας αναγκάστηκε να επιστρέψει στο σπίτι του συζύγου της που επιτέθηκε σε εκείνη και τα παιδιά τους με οξύ.
Σύμφωνα με την Daily Mail, η Γκίτα Μαχούρ και οι δύο κόρες της Νίτου και Κρίσνα, είχαν δεχθεί επίθεση από τον Ιντερτζίτ Μαχούρ πριν από αρκετά χρόνια, όταν εκείνος είχε γυρίσει σπίτι μεθυσμένος και είχε ρίξει στα πρόσωπά τους οξύ για να τις παραμορφώσει. Λίγες μέρες μετά την επίθεση, η μικρότερη κόρη της Γκίτα υπέκυψε στα τραύματά της.
Όταν πήραν εξιτήριο από το νοσοκομείο, ο Γκίτα και η Νίτου, σήμερα 40 χρονών και 26 αντίστοιχα, μετακόμισαν στην μητέρα της πρώτης ώστε να απομακρυνθούν από τον άνδρα που τις βασάνιζε σε καθημερινή βάση.
Ωστόσο, η ακραία φτώχεια των γυναικών μαζί με το στίγμα του διαζυγίου και την κατακραυγή της τοπικής κοινωνίας, που αναγνωρίζει ελάχιστα δικαιώματα στις γυναίκες, ανάγκασαν μητέρα και κόρη να επιστρέψουν στο σπίτι του Ιντερτζίτ Μαχούρ και να συνεχίσουν να ζουν μαζί του σαν να μην συνέβη τίποτα.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Daily Mail η 40χρονη, εξηγεί πώς το πρώτο διάστημα μετά την επιστροφή τους ο 60χρονος σύζυγός της είχε βελτιώσει τη συμπεριφορά του. Στη συνέχεια όμως επέστρεψε στο ποτό και στις παλιές του συνήθειες, με αποτέλεσμα η ζωή τους να έχει εξελιχθεί ξανά σε κόλαση. Ωστόσο η ίδια, μην έχοντας άλλη επιλογή, έχει αποδεχθεί πλέον τη μοίρα της. «Κάθε φορά που πίνει απειλεί να μας σκοτώσει. Τώρα όμως δεν με φοβίζει ο θάνατος. Κάθε νύχτα αποκοιμιέμαι με κλάματα λόγω της δυστυχίας που αναγκαζόμαστε να ζούμε σε αυτό το σπίτι», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Όσο για την 26χρονη, η οποία έχασε την όρασή της από την επίθεση, δηλώνει σήμερα ότι ποτέ δεν αμφισβήτησε την απόφαση της μητέρας της να γυρίζει μαζί της στο σπίτι του βίαιου πατέρα της και μάλιστα να κάνει ένα ακόμη παιδί μαζί του.
Όπως δηλώνει, θυμάται ελάχιστα το περιστατικό αφού όταν συνέβη ήταν μόλις 3 ετών, ωστόσο η ζωή με τον πατέρα της την έχει διδάξει να τον φοβάται. «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να βρίσκουμε το κουράγιο να συνεχίζουμε», λέει η ίδια στη συνέντευξη.
