Ο καρκίνος του παχέος εντέρου εκδηλώνεται στο κατώτερο τμήμα του πεπτικού σας συστήματος. Είναι ελάχιστα ξεχωριστός από τον καρκίνο του ορθού (ο καρκίνος που αναπτύσσεται πολύ κοντά στον πρωκτό) αλλά συνήθως αναφέρονται και οι δύο ως “καρκίνος του παχέος εντέρου”.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αρχίζει κατά κανόνα ως μικρές, μη-καρκινικές (καλοήθεις) μάζες κυττάρων που ονομάζονται αδενωματώδεις πολύποδες. Με τον καιρό ορισμένοι από αυτούς τους πολύποδες εξελίσσονται σε καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου.
Οι πολύποδες μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα, τα οποία, ωστόσο είναι πολλές φορές πολύ ήπια και δεν γίνονται εγκαίρως αντιληπτά. Για το λόγο αυτό, οι γιατροί συστήνουν τακτικές εξετάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου για την έγκαιρη πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, μέσω του ελέγχου των πολυπόδων πριν εξελιχθούν σε καρκίνο του παχέος εντέρου.
Καρκίνος του παχέος εντέρου: Συμπτώματα
Ανεξήγητη αλλαγή στις συνήθεις κινήσεις του εντέρου σας, συμπεριλαμβανομένης συχνής διάρροιας, δυσκοιλιότητας ή αλλαγής στη συνοχή/σύσταση των κοπράνων σας
Αιμορραγία από το ορθό ή αίμα στα κόπρανα σας
Επίμονη κοιλιακή δυσφορία, όπως κράμπες, αέρια ή πόνος
Μια αίσθηση ότι το έντερό σας δεν αδειάζει εντελώς όταν πηγαίνετε στην τουαλέτα
Αδυναμία ή κόπωση
Ανεξήγητη απώλεια βάρους
Πολλοί άνθρωποι με καρκίνο του παχέος εντέρου δεν βιώνουν καθόλου συμπτώματα στα πρώιμα στάδια της νόσου. Όταν εμφανιστούν τα συμπτώματα, είναι πιθανό να ποικίλλουν, ανάλογα με το μέγεθος του καρκίνου και τη θέση του στο παχύ σας έντερο.
Καρκίνος παχέος εντέρου: Πότε πρέπει να δείτε ένα γιατρό
Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου, όπως το αίμα στα κόπρανα σας ή αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου, κλείστε ένα ραντεβού με το γιατρό σας.
Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με το πότε θα πρέπει να κάνετε εξετάσεις για τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Σε γενικές γραμμές, ο καρκίνος εμφανίζεται στο παχύ έντερο μετά την ηλικία των 50 ετών. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να κάνετε πιο συχνά εξετάσεις για καρκίνο του παχέος εντέρου, αν συντρέχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου, όπως οικογενειακό ιστορικό της νόσου.
