Έρευνα σε 111 παιδιά ηλικίας 3 έως 6 ετών από διεθνή ομάδα ερευνητών έδειξε πως τα παιδιά εμπιστεύονταν τα ρομπότ περισσότερο από τους ανθρώπους και αποδέχονταν ευκολότερα τα λάθη τους.
Τα παιδιά σε μικρή ηλικία καλούνται να δεχθούν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών καθώς μαθαίνουν τον κόσμο και να ξεχωρίσουν την πραγματικότητα από τη φαντασία. Οι ερευνητές εδώ ήθελαν να μάθουν πώς δέχονται τις πληροφορίες από διαφορετικές πηγές.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και είδαν βίντεο από ρομπότ και ανθρώπους να ονομάζουν αντικείμενα, ορισμένα από τα οποία τα παιδιά ήξεραν ήδη και άλλα που δεν τα είχαν ξαναδεί. Η αξιοπιστία των ανθρώπων και των ρομπότ δοκιμάστηκε δίνοντας λάθος ονόματα σε ήδη γνωστά αντικείμενα. Ονομάζοντας για παράδειγμα ένα πιάτο ως κουτάλι. Έτσι, οι ερευνητές μπορούσαν να διαχειριστούν την αίσθηση της εμπιστοσύνης των παιδιών.
Όταν άνθρωποι και ρομπότ έδειχναν πως είναι και οι δύο αξιόπιστοι, τα παιδιά έτειναν να ρωτούν τα ρομπότ αντί για τους ανθρώπους τα ονόματα των νέων αντικειμένων που δε γνώριζαν και δέχονταν τις ονομασίες που τους δίνονταν. Μάλιστα, όταν οι ερευνητές ρώτησαν με ποιον θα προτιμούσες να μοιραστείς τα μυστικά σου, να γίνεις φίλος ή να έχεις ως δάσκαλο, τα παιδιά απαντούσαν στην πλειοψηφία τους τα ρομπότ.
Η αντίληψη των παιδιών όταν άνθρωποι και ρομπότ έκαναν λάθος, διέφερε επίσης. Ένας αναξιόπιστος άνθρωπος θεωρήθηκε πως δίνει λάθος απαντήσεις επίτηδες, ενώ το ρομπότ κατά λάθος. Αυτό δείχνει πως η αντίληψη των παιδιών για την αξιοπιστία του ρομπότ είναι διαφορετική από τη θέληση να γίνει ο κοινωνικός φίλος τους.
