Μόλις ολοκληρώθηκαν με επιτυχία τα γυρίσματα της νέας μεγάλης παραγωγής «Μικρά Αγγλία» στην Ανδρο του Παντελή Βούλγαρη, που επισήμως θα συστηθεί στο κοινό στις 5 Δεκεμβρίου.
Αμέτρητες οι ομορφιές της Ανδρου, άλλες τόσες και οι πονεμένες ιστορίες της. Καραβοκύρηδες που χάθηκαν στα πέλαγα, γυναίκες που έμειναν να θρηνούν αγαπημένους, όνειρα για μια ζωή έξω από τη φτώχεια και μαζί οι αυστηροί κοινωνικοί κανόνες που επικρατούσαν τα παλιά χρόνια στο νησί.
Κι αυτό διότι, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα νησιά, η Ανδρος διατηρούσε πολύ πιο αυστηρούς νόμους κοινωνικής κινητικότητας - και εσωτερικές αρχές που είχαν να κάνουν με τις ξακουστές και μεγάλες οικογένειες καπεταναίων και εφοπλιστών, οι οποίοι έφερναν χρήματα και ελπίδες στο νησί.
Ολα αυτά φαίνεται να εξέτασε σε βάθος, στην έρευνα που έκανε στο νησί για τις ανάγκες του μυθιστορήματός της, η συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιάνη μιλώντας με τους ντόπιους, χτυπώντας πόρτες και ακούγοντας ιστορίες βγαλμένες από την ψυχή των ανθρώπων της Ανδρου.
Η «Μικρά Αγγλία» είναι το μυθιστόρημα που μπόλιασε όλα αυτά τα ακούσματα και κατέληξε να αγαπηθεί πραγματικά από το κοινό, να βραβευτεί με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και τελικά να γίνει ταινία από τον σύζυγο της Καρυστιάνη, τον Παντελή Βούλγαρη.
Η ταινία ολοκλήρωσε με επιτυχία τα γυρίσματά της και όλοι εκτιμούν πως πρόκειται για ένα κινηματογραφικό αριστοτέχνημα με εντυπωσιακά σκηνικά και εικόνες. Οι φωτογραφίες είναι από το Protothema.
Οι ομορφιές της Ανδρου και το οικογενειακό δράμα
«Πάντα είχα στο μυαλό μου τη Μικρά Αγγλία όταν σκεφτόμουν την επόμενη ταινία μου», ομολογεί ο ίδιος ο σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης, που από καιρό προσδοκούσε να μετατρέψει τις σκηνές του βιβλίου της Καρυστιάνη σε κινηματογραφικά πλάνα. Τώρα, όμως, ωρίμασαν οι συνθήκες και μετά την επιμονή των ίδιων των κατοίκων, οι οποίοι είχαν ταυτιστεί με τις σελίδες του, ο σκηνοθέτης τα κατάφερε. Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν επιτυχώς με την αρωγή πολλών παραγόντων - και κυρίως των ίδιων των Ανδριωτών που αγκάλιασαν την ταινία.
Οι ντόπιοι παρακολουθούσαν από κοντά κάθε πλάνο, συμμετείχαν με την καρδιά τους όπου χρειαζόταν, έκαναν παρεμβάσεις. Διευκόλυναν με κάθε τρόπο το δύσκολο έργο του Βούλγαρη, ο οποίος προτίμησε να εκμεταλλευτεί τις φυσικές ομορφιές του νησιού προσαρμόζοντάς τες με τη δημιουργική συνεργία του σκηνογράφου Αντώνη Δαγκλίδη στις δεκαετίες του 30 και του 40 όπου εντοπίζεται η δράση του μυθιστορήματος.
Η ιστορία μάς αφηγείται τα μυστικά ενός σπιτιού στη «Μικρά Αγγλία» της εποχής. Ας μην ξεχνάμε ότι «Μικρά Αγγλία» ονομαζόταν η Ανδρος από τα τέλη του 19ου αιώνα έως την εποχή του Μεσοπολέμου επειδή ακριβώς προσπαθούσε να μιμηθεί, τόσο ως προς τον τρόπο οργάνωσης όσο και κοινωνικής συμπεριφοράς, την κραταιή -ναυτικά- Αγγλία της εποχής. Τα ελάχιστα ίχνη της αστικής τάξης τότε στην Ελλάδα εντοπίζονταν στην Ανδρο και λογικό ήταν να αντιγράφουν τις αντίστοιχες μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες - εν προκειμένω το επίσης κέντρο του εφοπλισμού: το βρετανικό Λονδίνο.
Ολοι ονειρεύονταν με κάποιον τρόπο την κοινωνική ανέλιξη, όλες οι γυναίκες ήθελαν να καλοτύχουν διεκδικώντας έναν καλό γάμο, χρήματα και μια θέση στην αστική τάξη. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην περίπτωση της οικογένειας του Σάββα Σαλταφέρου, ο οποίος πρωταγωνιστεί στο βιβλίο, σε μια εποχή που εντοπίζεται στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Το οικογενειακό αυτό δράμα, που τόσο αγάπησε το αναγνωστικό κοινό με φόντο όλα τα πολιτικά γεγονότα της εποχής -από την άνοδο του ναζισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη μέχρι τις εκκαθαρίσεις των αριστερών και τα Δεκεμβριανά-, συνιστά το καλύτερο υλικό για μια ταινία όπως η «Μικρά Αγγλία».
Οπως ομολογεί η ίδια η Καρυστιάνη για τη συγγραφή του βιβλίου, "έγραφα για να νιώσω η ίδια όσο περισσότερο, όσο πιο βαθιά μπορούσα, όσο άντεχα τα δυνατά συναισθήματα που πότε φωτίζουν, πότε σκιάζουν το νόημα της ύπαρξης, της ζωής".