Την άνοιξη του 2018 πρέπει να επιτευχθεί ο στόχος: Η Άνγκελα Μέρκελ χρειάζεται το συνασπισμό με το SPD, προκειμένου να εξασφαλίσει μία τέταρτη θητεία ως καγκελάριος – και να οργανώσει τον μακράς διάρκειας αποχαιρετισμό της από την εξουσία» γράφει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.
Όπως αναφέρει το περιοδικό, η Άνγκελα Μέρκελ έχει αυτή τη στιγμή ως βασικό της στόχο την επανεκλογή της ως καγκελαρίου, ενώ, αν όλα είχαν εξελιχθεί για την επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος σύμφωνα με το σχέδιο, αυτός ο στόχος θα ήταν προ πολλού ήδη πραγματικότητα. Ωστόσο, με το ζήτημα σχηματισμού κυβέρνησης να εκκρεμεί σχεδόν τρεις μήνες μετά τη διεξαγωγή των εκλογών - σημειώνει το δημοσίευμα -, η Μέρκελ ασκεί ακόμη υπηρεσιακά καθήκοντα καγκελαρίου και τώρα πλέον θα πρέπει το 2018 να φέρει τις αποφάσεις σχετικά με το τι θα συμβεί με την ίδια και το κυβερνητικό σχήμα, με τις προοπτικές να διαφαίνονται μέτριες.
Μετά την ολιγοήμερη ανάπαυλα λόγω των εορτών των Χριστουγέννων, η Άνγκελα Μέρκελ θα επανέλθει στα καθήκοντά της, καθώς στις 7 Ιανουαρίου έχει ορισθεί η έναρξη των διερευνητικών συνομιλιών για σχηματισμό κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού με το SPD, τις οποίες η κα Mέρκελ θέλει να διεξαγάγει από κοινού με τον επικεφαλής των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας, Χορστ Ζεχόφερ, ενώ στα τέλη Ιανουαρίου υπάρχει η δυνατότητα να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβερνητικού συνασπισμού και να συγκροτηθεί κυβέρνηση πριν από το (Καθολικό) Πάσχα.
Προκειμένου ωστόσο να υλοποιηθεί ο παραπάνω σχεδιασμός -επισημαίνει το δημοσίευμα-, προϋπόθεση αποτελεί η σύμπραξη των Σοσιαλδημοκρατών και το να μην προκύψουν ζητήματα και από το στρατόπεδο της Ένωσης. Όπως σημειώνεται, και η ίδια η καγκελάριος έδωσε μάχη με τον εαυτό της σχετικά με το εάν θα έπρεπε να διεκδικήσει μία τέταρτη θητεία, αλλά εφόσον έλαβε την απόφαση να το πράξει, τώρα είναι απολύτως αναγκαίο για εκείνη να επιτύχει ο σχηματισμός κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού. Μετά την κατάρρευση των συνομιλιών για την «Τζαμάικα», η επικεφαλής του CDU χρειάζεται μία καινούρια εκδοχή του μεγάλου συνασπισμού, προκειμένου να είναι σε θέση να συνεχίσει να κυβερνά υπό κανονικές συνθήκες και να μπορέσει επίσης συντεταγμένα να δρομολογήσει την έξοδό της από την εξουσία, υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα.
Σύμφωνα με το Der Spiegel, η Άγκελα Μέρκελ δεν επιθυμεί κυβέρνηση μειοψηφίας, καθώς αυτή η επιλογή δεν συνάδει με το πολιτικό της στυλ, ενώ χωρίς την υποστήριξη από μία πλειοψηφία, θα ήταν υποχρεωμένη διαρκώς να παρακαλά για συναίνεση διάφορες κοινοβουλευτικές ομάδες. Η καγκελάριος είναι της γνώμης ότι η Γερμανία χρειάζεται μία σταθερή κυβέρνηση για την προώθηση των ευρωπαϊκών θεμάτων και για την ανάδειξη της ΕΕ σε ένα γνήσιο παράγοντα ισχύος ενόψει των εντεινόμενων διεθνών ανακατατάξεων.
Ωστόσο, η σταθερότητα είναι κάτι που χρειάζεται και η ίδια, καθώς σε περίπτωση μη επιτυχούς έκβασης των προσπαθειών για το σχηματισμό του μεγάλου συνασπισμού, αργά ή γρήγορα θα προκύψουν νέες εκλογές και θα καταστεί πιο πιεστικό το αίτημα για την αποχώρησή της από την προεδρία του κόμματός της. Και αυτό, διότι όσο περισσότερο τραβά το ζήτημα σχηματισμού κυβέρνησης τόσο θα εντείνεται η αμφισβήτηση στις κομματικές τάξεις των CDU και CSU σχετικά με το κατά πόσο μία καταπονημένη Μέρκελ θα είναι ακόμη σε θέση να διασφαλίσει την εξουσία, τονίζεται στο ρεπορτάζ.
Ακολουθεί ειδικότερη αναφορά στις περισσότερο ή λιγότερο δημοσιοποιημένες τοποθετήσεις στελεχών της Ένωσης, που υποδηλώνουν μία εντεινόμενη κριτική έναντι της καγκελαρίου, καθώς και της διάθεσης των νεότερων μελών του κόμματος για ανανέωση και σε επίπεδο προσώπων μετά από δώδεκα χρόνια θητείας της Άγκελα Μέρκελ. Όπως σημειώνεται, σε περίπτωση εκλογών θα πρέπει να προσδοκάται ότι αυτή η επιθυμία ανανέωσης θα καταστεί προφανής και στην κοινή γνώμη.
Το δημοσίευμα καταλήγει ότι η καγκελάριος Μέρκελ έχει βιώσει ως υπουργός της κυβέρνησης του Χέλμουτ Κολ το πώς κανείς μπορεί να αποφύγει την εκδίωξη από την κορυφή, φροντίζοντας προηγουμένως ο ίδιος για μία συντεταγμένη αποχώρηση και παράδοση της εξουσίας στη διάδοχη κατάσταση. Κατά την άποψη του συντάκτη, αυτή η διαδικασία μετάβασης έχει ήδη δρομολογηθεί προ πολλού, αλλά η κα Mέρκελ έχει ακόμη χρόνο στη διάθεσή της και πολύ περισσότερο εφόσον διασωθεί μέσω του σχηματισμού ενός μεγάλου συνασπισμού με το SPD. Για το λόγο αυτό, ο συντάκτης εκτιμά ότι η καγκελάριος θα προσεγγίσει τους Σοσιαλδημοκράτες, φροντίζοντας όμως να μην απογοητεύσει τους δικούς της ανθρώπους και εξασφαλίζοντας επίσης κυβερνητικές θέσεις για τη νέα γενιά κομματικών στελεχών.
Σε ό, τι αφορά τέλος τους δυνητικούς διαδόχους της, το Der Spiegel παραθέτει σειρά ονομάτων που θεωρείται ότι θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για την αρχηγεία του κόμματος, όπως η Ανεγκρετ Κράμπ-Kαρένμπάουερ, νυν πρωθυπουργός του κρατιδίου του Σάαρλαντ, η υπουργός Άμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λαγιεν, ο πρωθυπουργός του κρατιδίου της Β. Ρηνανίας – Βεστφαλίας, Αρμιν Λάστσετ ή το μέλος του προεδρείου του κόμματος και υφυπουργός Οικονομικών, Γιενς Σπαν.
