Την αυλαία των εθίμων ανοίγει πανηγυρικά ο Χάσκας το βράδυ της Κυριακής της Αποκριάς, πριν έρθει η Καθαρά Δευτέρα και αρχίσει η μεγάλη νηστεία. «Τα παιδάκια και οι μεγάλοι μαζεύονται γύρω από έναν σοφρά, ένα χαμηλό κυκλικό τραπεζάκι στο σπίτι. Ο παππούς παίρνει έναν πλάστη, έχει βράσει αυγά, καθαρίζει ένα από αυτά και το δένει σε μια κλωστή. Δένει την κλωστή στην άκρη του πλάστη και περνάει το αυγό μπροστά από τα στόματα των παιδιών και των μεγάλων.
Το αυγό επανέρχεται στο προσκήνιο τη Μεγάλη Πέμπτη, οπότε «ντύνεται» σε κόκκινο χρώμα, παίρνει τη θέση του στο εικονοστάσι και πρωταγωνιστεί στο τσούγκρισμα το βράδυ της Ανάστασης αλλά και στις αυγομαχίες που αναβιώνουν σε διάφορες περιοχές της χώρας. Επισκέπτες προσελκύουν κάθε χρόνο τα «πρωταθλήματα» που διοργανώνονται στον Άνω Άγιο Ιωάννη Πιερίας, κοντά στην Κατερίνη, στο χωριό Εξοχή της Πιερίας, στο Λάκκωμα Χαλκιδικής, στη Νεράιδα Κοζάνης αλλά και στο Μεσημέρι του Δήμου Θερμαϊκού Θεσσαλονίκης.
(Φωτ.: laosnews.gr)
«Το τσόφλι αυτό που κράτησε το αυγό για 40 μέρες νηστείας, κόκκινο αυτή τη φορά, πέφτει πάνω στη γη, πάνω στο χώμα, και το ωφέλιμο κομμάτι του, το ασπράδι και τον κρόκο, το τρώει ο άνθρωπος, το ξαναγεύεται μετά από μακρά περίοδο νηστείας» σημειώνει ο Γ. Μελίκης. Σχετικά άλλωστε με το κόκκινο χρώμα διευκρινίζει ότι για την παράδοση δεν είναι μόνο το αίμα του Χριστού. Είναι ένα χρώμα μαγικό, ένα χρώμα που έχει από μόνο του μια δυναμική, γιατί ακριβώς και έχει το χρώμα της καρδιάς και του αίματός μας. Όσο για το τσούγκρισμα, υπενθυμίζει τη φράση «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας», για να προσδώσει σε αυτό έναν συμβολισμό χαρμολύπης – χαράς για εκείνον που κερδίζει και λύπης για εκείνον που χάνει.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
