Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του, η οσφυαλγία αποτελεί την κύρια αιτία αναπηρίας σε όλο τον κόσμο. Το 2020, σχεδόν 1 στους 13 ανθρώπους (ή 619 εκατομμύρια παγκοσμίως) έπασχε από αυτήν. Ο αριθμός αυτός είναι αυξημένος κατά 60% σε σύγκριση με το 1990.
Τα περιστατικά εκτιμάται ότι θα υπερβούν τα 843 εκατομμύρια έως το 2050. Η μεγαλύτερη αύξηση εκτιμάται ότι θα παρατηρηθεί σε Αφρική και Ασία, καθώς ο πληθυσμός τους και το προσδόκιμο ζωής αυξάνονται συνεχώς.
Η οσφυαλγία έχει σημαντικό αντίκτυπο στον ασθενή και τον περίγυρό του όταν είναι επίμονη και μεταπίπτει σε χρόνια κατάσταση, επισημαίνει ο Π.Ο.Υ.
Ως χρόνιος πρωτοπαθής ορίζεται ο πόνος στη μέση ο οποίος:
- Διαρκεί επί περισσότερο από 3 μήνες και
- Δεν οφείλεται σε συγκεκριμένη υποκείμενη νόσο ή διαταραχή
Αυτού του είδους η χρόνια οσφυαλγία αντιπροσωπεύει την συντριπτική πλειονότητα των περιστατικών χρόνιου πόνου στη μέση (το 90%). Οι θεραπείες που δοκιμάζονται εναντίον της είναι πάρα πολλές και γι’ αυτό ο Π.Ο.Υ. εξέδωσε τις νέες οδηγίες, αφού πρώτα ομάδα εμπειρογνωμόνων εξέτασε τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα.
«Η οσφυαλγία είναι η κύρια αιτία παγκόσμιας αναπηρίας, επομένως είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να αγνοούμε όταν μιλάμε για ολιστική φροντίδα της υγείας», δήλωσε ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Π.Ο.Υ. Dr Bruce Aylward.
«Οι χώρες μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτή τη συχνή, αλλά συχνά παραμελημένη, πρόκληση, υιοθετώντας βασικές, εφικτές παρεμβάσεις».
Ποιες θεραπείες συνιστώνται
Ο Π.Ο.Υ. συνιστά μη χειρουργικές παρεμβάσεις για να βοηθηθούν οι ασθενείς που υποφέρουν από χρόνια πρωτοπαθή οσφυαλγία. Στις παρεμβάσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται:
- Εκπαιδευτικά προγράμματα αυτοφροντίδας και στήριξης
- Προγράμματα ασκήσεως
- Ορισμένες φυσικοθεραπείες (π.χ. μαλάξεις, θεραπεία με σπονδυλικούς χειρισμούς)
- Ορισμένες ψυχολογικές θεραπείες (π.χ. γνωστική συμπεριφορική θεραπεία)
- Ορισμένα φάρμακα (λ.χ. μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη).
Οι οδηγίες παραθέτουν επίσης 14 παρεμβάσεις οι οποίες δεν συνιστώνται για τους περισσότερους ασθενείς με χρόνια οσφυαλγία. Αυτές οι παρεμβάσεις δεν πρέπει να προσφέρονται συστηματικά, διότι τα στοιχεία του Π.Ο.Υ. υποδηλώνουν ότι οι δυνητικοί κίνδυνοί τους ενδέχεται να υπερβαίνουν τα δυνητικά οφέλη. Ο Π.Ο.Υ. συνιστά να μην εφαρμόζονται συστηματικά παρεμβάσεις όπως:
- Η χρήση στηριγμάτων, ζωνών ή/και κηδεμόνων για την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (μέση)
- Ορισμένες φυσικοθεραπείες όπως οι έλξεις (δηλαδή το τράβηγμα τμήματος του σώματος) και οι θεραπευτικοί υπέρηχοι
- Ορισμένα φάρμακα, όπως τα οπιοειδή αναλγητικά (μπορεί να σχετισθούν με υπερδοσολογία και εξάρτηση), τα αντικαταθλιπτικά, τα μυοχαλαρωτικά
