Μετά από μια αυτοκτονία το πένθος ενδέχεται να είναι ακόμη πιο βαρύ για τον άνθρωπο, που ψάχνει μάταια να βρει τι έφταιξε και ο/η σύντροφός του έκανε το απονενοημένο διάβημα... Κι αυτό το κενό που αισθάνεται, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την υγεία του, όχι μόνο την ψυχολογική.
Πάνω από 800.000 άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο παγκοσμίως και τα ποσοστά αυτοκτονιών εμφανίζουν αυξητική τάση σε αρκετές χώρες, όπως η Ελλάδα. Η μελέτη - η πρώτη μεγάλη κλίμακας ανάλυση των επιπτώσεων μιας αυτοκτονίας για το «έτερον ήμισυ» - αναδεικνύει την ανάγκη φροντίδας και υποστήριξης για όσους θρηνούν μέσα στη μοναξιά, την απώλεια του αγαπημένου τους ανθρώπου.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας Μπλούμπεργκ, του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη και του Δανικού Ινστιτούτου Ερευνών για την Πρόληψη των Αυτοκτονιών στην Κοπεγχάγη, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ανέτ Ερλάνγκσεν, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ψυχιατρικής "JAMA Psychiatry", σύμφωνα με το ΑΠΕ.
Ανέλυσαν στοιχεία για 4.814 άνδρες και 10.793 γυναίκες στη Δανία, που είχαν χάσει σύζυγο ή σύντροφο λόγω αυτοκτονίας μεταξύ 1980-2014. Στη συνέχεια συνέκριναν την υγεία των ατόμων αυτών με την υγεία του γενικού πληθυσμού.
Διαπιστώθηκε ότι, όσοι θρηνούσαν απώλεια λόγω αυτοκτονίας, είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν καρκίνο, κίρρωση του ήπατος, κήλη δίσκου σπονδυλικής στήλης, διαταραχές ύπνου, κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, κατάχρηση αλκοόλ και - ειδικά οι γυναίκες - χρόνιες αναπνευστικές νόσους.
«Είναι μια τελείως συγκλονιστική εμπειρία, όταν κάποιος, που αγαπάς πολύ, ξαφνικά αυτοκτονεί. Η μελέτη μας δείχνει ότι είναι κάτι διαφορετικό από το να χάσεις ένα σύντροφο λόγω κάποιας άλλης αιτίας θανάτου, όπως μια αρρώστια ή ένα ξαφνικό ατύχημα» δήλωσε η Δρ. Ερλάνγκσεν.
Η μελέτη διαπίστωσε, επίσης, ότι όσοι είχαν βιώσει την εμπειρία της αυτοκτονίας του συντρόφου τους και ξαναπαντρεύονταν, είχαν στη συνέχεια πολύ μικρότερο ποσοστό διαζυγίου σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.
