Η νυχτερινή αφύπνιση για ούρηση (νυκτουρία), συνηθισμένη στους περισσότερους ανθρώπους άνω των 60 ετών έχει άμεση σχέση με την ποσότητα του αλατιού που καταναλώνετε, σύμφωνα με νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας Ουρολογίας που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
Αν και ως πρόβλημα μοιάζει απλό, η έλλειψη ύπνου που προκαλεί η νυκτουρία, μπορεί να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα, όπως στην εμφάνιση άγχους και ευερεθιστότητας ή κόπωσης την επόμενη ημέρα, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής.
Οι Ιάπωνες επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Ναγκασάκι που υπογράφουν τη μελέτη, βρήκαν ότι η μείωση της ποσότητας του αλατιού στη διατροφή ενός ατόμου μπορεί να μειώσει σημαντικά την υπερβολική ούρηση - τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και της νύχτας.
Η ομάδα των ερευνητών, με επικεφαλής τον Δρ Ματσούο Τομοχίρο, μελέτησε την πρόσληψη αλατιού σε μια ομάδα 321 ανδρών και γυναικών που κατανάλωναν αρκετό αλάτι και είχαν προβλήματα ύπνου, πριν και μετά από μια σύσταση για περιορισμό της πρόσληψης αλατιού.
Από τους συμμετέχοντες στη μελέτη, οι 223 κατάφεραν να μειώσουν την πρόσληψη αλατιού τους από 10,7 gm/ημέρα σε 8,0 gm/ημέρα. Σε αυτήν την ομάδα, μειώθηκε και η συχνότητα ούρησης τη νύχτα, από 2,3 φορές/νύχτα σε 1,4 φορές.
Αντίθετα, όσοι αύξησαν την πρόσληψη αλατιού, από 9,6 gm/νύχτα στα 11,0 gm/νύχτα, παρατήρησαν αύξηση και της ανάγκης τους για αφύπνιση και ούρηση τη νύχτα, από 2,3 φορές/ νύχτα σε 2,7 φορές. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι σε εκείνους που περιόρισαν το αλάτι η συχνότητα ούρησης μειώθηκε και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Ο Δρ Tomohiro είπε: «Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που καταγράφει πώς η πρόσληψη αλατιού επηρεάζει τη συχνότητα που επισκέπτεται κανείς την τουαλέτα, γι' αυτό και τα αποτελέσματά της θα πρέπει να επιβεβαιωθούν και με άλλες μελέτες. Η νυκτουρία είναι ένα πραγματικό πρόβλημα για πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους. Η συγκεκριμένη εργασία δείχνει ωστόσο ότι μια απλή τροποποίηση της διατροφής μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής τους».
Σχολιάζοντας, ο καθηγητής Δρ Μάρκους Drake από το Πανεπιστήμιο του Bristol δήλωσε: «Αυτή είναι μια σημαντική πτυχή για το πώς οι ασθενείς μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των επιπτώσεων της συχνοουρίας. Η έρευνα επικεντρώνεται σε γενικές γραμμές στη μείωση της ποσότητας του νερού που ο ασθενής πίνει και στη μείωση του αλατιού»
