Μια έκθεση με έργα που μαρτυρούν τη συνεχή πάλη του δημιουργού με την ευθραυστότητα του γυαλιού, τη στλιπνότητα του σιδήρου και φυσικά τη διαφάνεια και το φως.
«Ο άνεμος και το κύμα, η παρουσία και η απουσία, η ύλη και ο χώρος ορίζουν τη νέα δουλειά του Κώστα Βαρώτσου.» αναφέρει ο επιμελητής της έκθεσης, Τάκης Μαυρωτάς, στον κατάλογο της έκθεσης. «Πρόκειται για μια πλαστική ιστορία, η οποία μέσα στη ροή του χρόνου αντανακλά την άρρηκτη συνοχή του οραματικού του κόσμου. Η γλυπτική για τον ίδιο, από τις αρχές περίπου της δεκαετίας του 1970 έως και σήμερα, εκφράζει μια ριζοσπαστική αναθεώρηση, την αέναη αναζήτηση του διαφορετικού. Στόχος του ήταν και παραμένει, να προσφέρει στον θεατή μια αισθητική πρόκληση, και μια εικαστική απόλαυση. Το γλυπτικό του ιδίωμα δίνει έμφαση στον άμεσα ορατό χώρο, τη φόρμα και το περιεχόμενο, τη διερεύνηση μιας αισθητικής εμπειρίας… Ο Βαρώτσος με το έργο του δίνει τρισδιάστατη μορφή στο ουσιώδες, σε έναν ποιητικό γλυπτικό κόσμο. Με ονειρική διάθεση βάζει φαντασία στην ύλη που αγαπάει και με αυτή δουλεύει περίπου σαράντα χρόνια για να κατακτήσει μια άλλη λάμψη του γυαλιού. Η απλότητα, η λιτότητα και το καίριο κυριαρχούν στη δουλειά του, προσεγγίζοντας χωρίς περιγραφική διάθεση και με απεριόριστη δύναμη ελευθερίας τη γη, τον ουρανό και τη θάλασσα.»
Ο Κώστας Βαρώτσος γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1955 στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης (1973-5) και συνέχισε στην αρχιτεκτονική σχολή της Πεσκάρα. Το 1978 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Centro Culturale Govergense με τίτλο «Γη-Θάλασσα». Το 1980, μετά από δέκα χρόνια παραμονής του στην Ιταλία, επέστρεψε στην Ελλάδα και το 1982 πραγματοποιησε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα στην Αίθουσα Τέχνης Δεσμός, με τίτλο «Εικόνες που Αναδύονται». Το 1983 με προτροπή του συλλέκτη Δάκη Ιωάννου φιλοτέχνησε το πρώτο δημόσιο έργο του με τίτλο «Ο Ποιητής», που εγκαταστάθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου.
Πήρε μέρος σε πολλές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό και εκπροσώπησε τη χώρα μας στη διεθνή Μπιενάλε του Σάο Πάολο. Το 1988 έστησε στην πλατεία Ομονοίας τον φημισμένο «Δρομέα», το πιο πολυσυζητημένο του έργο. Εκπροσώπησε στη Μπιενάλε της Βενετίας πρώτα την Ιταλία και μετά την Ελλάδα. Το 1994 ο «Δρομέας» μεταφέρθηκε, λόγω της κατασκευής του μετρό, από την Ομόνοια στην πλατεία της απέναντι από την Εθνική Πινακοθήκη. Το 1999 εκλέχθηκε καθηγητής στη Αρχιτεκτονική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 2003 πήρε μέρος στη Μπιενάλε του Πεκίνο. Γλυπτά του κοσμούν πολλούς δημόσιους χώρους στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Ιταλία, την Ελβετία, τις Η.Π.Α., ενώ έχει πραγματοποιήσει πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Την έκθεση συνοδεύει ομότιτλος κατάλογος με χαιρετισμό του κ. Βασίλη Θεοχαράκη και κείμενα των Τάκη Μαυρωτά, Achille Bonito Oliva και Giusi Giaracuni. Επίσης, περιλαμβάνει μια συνέντευξη του κ. Δάκη Ιωάννου,Προέδρου του ΔΕΣΤΕ για το έργο του Κώστα Βαρώτσου από τον Τάκη Μαυρωτά και αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις του γλύπτη στους Μαίρη Αδαμοπούλου, Μαριλένα Αστραπέλλου, Κατερίνα Λυμπεροπούλου, Γιώργο Μυλωνά και Μαργαρίτα Πουρνάρα.
