Αποτελούν τους πρωταγωνιστές όλων των εορταστικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων της Κέρκυρας. Έχουν παγκόσμια φήμη και είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας και της παράδοσης του νησιού. Ο λόγος για τις φιλαρμονικές Εταιρείες Κέρκυρας που κάθε άκουσμά τους, κάθε παιάνισμα τους, κάθε νότα τους, «πλημμυρίζει» τον ουρανό της Κέρκυρας δίνοντας άλλοτε πένθιμο και άλλοτε εύθυμο χρώμα στην πριγκίπισσα του Ιονίου.
Οι ιστορία τους στο νησί ξεκινά γύρω στο 1840, οπού μετά το 1837, με αφορμή το θάνατο του βασιλιά της Αγγλίας Γουλιέλμου του Δ' και την απαγόρευση από την ανιψιά του Βικτορία, της συμμετοχής της μπάντας του Αγγλικού στρατού, στις Ορθόδοξες θρησκευτικές εκδηλώσεις και κυρίως στη λιτανεία του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα, οδήγησε τους Κερκυραίους στις 12 Σεπτεμβρίου του 1840, στην ίδρυση της δικής τους κερκυραϊκής Φιλαρμονικής τη «Φιλαρμονική Εταιρία Κέρκυρας», που οι ξένοι την αποκαλούσαν «La Banda Grecca», με μουσουργός τον Σπυρίδωνας Ξύνδα, και ιδρυτικά μέλη τον Πέτρο Κουαρτάνο, τον Ιωάννη Καλλονά και Πρόεδρος τον Νικόλαο Χαλκιόπουλο Μάντζαρο.
Τα χρώματα της πρώτης Φιλαρμονικής της Κέρκυρας παρότι προτάθηκε να είναι το μπλε και το λευκό όπως τα χρώματα της Ελληνικής σημαίας, εντούτοις μετά από παρέμβαση της Ιονίου Γερουσίας, ήταν τα χρώματα της Ιονίου Πολιτείας, δηλαδή το μπλε και το κόκκινο. H «Παλαιά» ή η «Κόκκινη Φιλαρμονική», όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν οι Κερκυραίοι, είναι η παλαιότερη Φιλαρμονική στο νησί, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα και είναι εκείνη η «Φιλαρμονική Εταιρεία» που απέδωσε τον Ολυμπιακό Ύμνο του Σπύρου Σαμάρα στους πρώτους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα.
