«Χριστούγεννα στην πόλη και Πάσχα στο χωριό» λένε και θα συμφωνήσουμε, καθώς στα χωριά, αλλά και στα νησιά μπορείς να βιώσεις καλύτερα την περίοδο αυτή μέσα από τα έθιμα που αναβιώνουν σε πολλές περιοχές της χώρας.
Ένα από τα μέρη αυτά είναι και η Σκιάθος, όπου τη Μεγάλη Παρασκευή τηρείται το αγιορείτικο τυπικό, που ακολουθείται στα μοναστήρια του Αγίου Όρους, όσον αφορά την περιφορά του Επιταφίου.
Και το νησί του «αγίου των γραμμάτων», του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, είναι ίσως η μοναδική περιοχή στην Ελλάδα που τηρείται το τυπικό αυτό, εκτός της Αθωνικής χερσονήσου.
Όσοι επισκεφτείτε τη Σκιάθο τις ημέρες αυτές, θα βιώσετε μια μοναδική και κατανυκτική εμπειρία καθώς θα λάβετε μέρος στο υποβλητικό τελετουργικό της Μεγάλης Εβδομάδας που κορυφώνεται τη Μ. Παρασκευή.
Τι είναι, όμως, το αγιορείτικο τυπικό και αξίζει να το παρακολουθήσετε από κοντά μια φορά στη ζωή σας;
Οι Σκιαθίτες, αλλά και οι επισκέπτες του νησιού, σιωπηλοί ακολουθούν την πένθιμη πομπή, κρατώντας φαναράκια. Η συγκέντρωση των Επιταφίων γίνεται στον Καθεδρικό των Τριών Ιεραρχών, στην πλατεία πάνω από το παλιό λιμάνι της Σκιάθου και όλοι μαζί ακολουθούν την περιφορά σε κάθε γωνιά του νησιού. Τα φωταγωγημένα σπίτια με τις αυλές όπου οι κάτοικοι έχουν αναμμένα κεριά και λιβάνι που αναδύει αρώματα, δημιουργούν μία κατανυκτική, μυστικιστική και ανατριχιαστική ατμόσφαιρα.
Η περιφορά των Επιταφίων διαρκεί όλη τη νύχτα, μέχρι τα ξημερώματα και η επιστροφή στις εκκλησίες γίνεται γύρω στις 5:30 το πρωί. Εκεί πραγματοποιείται από τους ιερείς η αναπαράσταση της «εις Άδου Κάθοδος» του Χριστού: οι καμπάνες σιγούν, οι ψαλμωδίες σταματούν και σε όλη τη Σκιάθο, από άκρη σε άκρη απλώνεται ένα «πέπλο» σιωπής, ενώ ο ιερέας αναφωνεί «Άρατε Πύλας», και ανοίγει στη συνέχεια, χτυπώντας δυνατά την εξώθυρα του Ιερού Ναού. Κατόπιν, τα φώτα ανάβουν και η δοξολογία της Μ. Παρασκευής συνεχίζεται.
Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, οι πιστοί πηγαίνουν στην εκκλησία για τη λειτουργία της πρώτης Ανάστασης. Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα σε όλο το νησί, ενώ ο ιερέας ραίνει τους πιστούς με φύλλα βάγιας, το σύμβολο της νίκης και του θριάμβου της ζωής απέναντι στον θάνατο.
