Δύο μήνες έχουν να πληρωθούν οι εργαζόμενοι στα τμήματα καθαριότητας και σίτισης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου με τα μέλη της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εργαζομένων να επιρρίπτουν ευθύνες στη διοίκηση του νοσοκομείου, αλλά και στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου.
Χαρακτηριστικά σε ανακοίνωση τους επισημαίνουν:
“Για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα και την σίτιση ζουν την κοροϊδία και τον εμπαιγμό τόσο της διοίκησης όσο και των κρατικών θεσμών. Παραμένουν απλήρωτοι 2 μήνες από την υπογραφή της νέας συμβάσης και μάλιστα πληροφορούνται ότι υπάρχει πρόβλημα με τις συμβάσεις γιατι η επίτροπος βασιζομένη στο υπάρχον αντιδραστικό πλαίσιο (σύνταγμα, προεδρικά διατάγματα κλπ) κρίνει ότι οι συμβάσεις δεν είναι νόμιμες.
Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας με ημερομηνία λήξης, οι προσλήψεις μέσω προκηρύξεων και ΑΣΕΠ, είναι πόρτα για δουλειά για λίγους μήνες και μετά επιστροφή και πάλι στην ανεργία. Παγιδευμένοι σε αυτήν την ομηρία τα δύο τελευταία χρόνια, οι εργαζόμενοι μετά από το πέρασμα από τον εργολάβο, στις συμβάσεις έργου ,και σήμερα στις ατομικές συμβάσεις βρίσκονται ξανά στο φάσμα να αλλάξει η σύμβαση που πανηγύριζε η διοίκηση ότι εξασφάλισε για 2 χρόνια δουλειά και να υπογράφουν νέες μέχρι τον Αύγουστο του 2018 (συμπλήρωση 24 μηνών) και μετά απόλυση.
Αυτές οι συμβάσεις που προπαγανδίστηκαν από την συγκυβέρνηση, “ως εκδίωξη των κακών εργολάβων” αποδεικνύεται ότι δεν είναι τίποτα άλλο από το όχημα της περαιτέρω διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, της πάμφθηνης, ευέλικτης, απλήρωτης εργασίας στο δημόσιο κι ένα ακόμη βήμα στην κατάργηση της μονιμότητας.
ΟΛΟ το προηγούμενο διάστημα το υπουργείο υγείας, η διοίκηση της 7ης ΥΠΕ και του νοσοκομείου επιχειρούσαν να αποκτήσουν τη συναίνεση των εργαζομένων. Εμείς είχαμε τονίσει:
• Ότι οι συμβάσεις αυτές έχουν ημερομηνία λήξης.
• Ότι οδηγούν στην ανεργία, αφού δεν μπορούν να υπερβούν τους 24 μήνες.
• Ότι ο ίδιος ο νόμος απαγορεύει τη μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου.
• Δεν λέει ότι στις συμβάσεις αυτές αναφέρεται ρητά ότι η διοίκηση έχει το δικαίωμα να απολύει τους εργαζόμενους για οποιονδήποτε λόγο κ.ά.
• Κρύβει ότι οι συμβάσεις εργασίας είναι “στον αέρα”, όπως θα είναι και οι εργαζόμενοι, αφού οι εργολάβοι έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, χτυπώντας τον νόμο για τις ατομικές συμβάσεις εργασίας στην καρδιά του: Στο ότι το υπουργείο προσλαμβάνει με βάση το νόμο του 1994 για απρόβλεπτες και επείγουσες ανάγκες, ενώ η καθαριότητα και η εστίαση είναι μόνιμες και προβλέψιμες.
• Ότι ο αριθμός που προσλαμβάνεται είναι πολύ μικρότερος από τις πραγματικές ανάγκες του νοσοκομείου, με αποτέλεσμα να δουλεύουν οι εργαζόμενοι σε πολλαπλά πόστα (π.χ. από την καθαριότητα, σε βοηθός θαλάμου), με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζεται ο κίνδυνος μεταφοράς μικροβίων από κλινικές σε μονάδες ή στα χειρουργεία.
• Ότι μιλάει για δουλειά χωρίς “δώρα”, χωρίς πρόσθετη αποζημίωση για νυχτερινά και αργίες, ενώ παράλληλα δεν προβλέπονται και άδειες (κανονικές, αναρρωτικές), αφού κάθε απουσία θεωρείται “ανενεργός” εργασιακά χρόνος!
• Ότι η επιπλέον άδεια μητρότητας δεν προβλέπεται σύμφωνα με τη νομοθεσία στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, όπως είναι τα Νοσοκομεία.
• Ότι δεν γίνεται κουβέντα για ένταξη στα “Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα”.
Ο αγώνας των καθαριστριών στο νοσοκομείο αφορά όλους τους εργαζόμενους, όλους τους ασθενείς! Και για να είναι καθαρά τα νοσοκομεία πρέπει να υπάρχουν καθαρίστριες που να δουλεύουν σε ανθρώπινες συνθήκες και να αμείβονται όπως αξίζει στη βαριά και ανθυγιεινή δουλειά τους κι όχι με ψίχουλα!
Απάντηση στα κυβερνητικά σχέδια μπορεί να δώσει ο ενιαίος αγώνας όλων των συναδέλφων, μονίμων, συμβασιούχων και εργολαβικών.
Αγώνας για μόνιμη και σταθερή εργασία με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια.
Απέναντι στην εκμετάλλευση και τον εμπαιγμό, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, στη σίτιση, των νοσοκομείων έχουν μόνο ένα δρόμο: Να αγωνιστούν για μόνιμη και σταθερή δουλειά με σύγχρονους όρους και δικαιώματα, όπως είναι αναγκαίο για τους ίδιους και συνολικά για το λαό, σε αυτόν το σημαντικό κρίκο για το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας. Να βγάλουν συμπεράσματα για τη στάση όλων εκείνων των δυνάμεων που στηρίζουν την πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ, τη στρατηγική του κεφαλαίου. Απατούμε:
• Μαζικές προσλήψεις και απορρόφηση όλων των εργαζομένων, με σταθερή σχέση εργασίας, με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους, καθώς και νέες αντίστοιχες προσλήψεις για την κάλυψη των αναγκών των Νοσοκομείων.
• Να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας. Κανένας εργαζόμενος να μη χάσει τη δουλειά του.
• Να φύγουν τα συνεργεία – εργολαβικές εταιρείες από κάθε δημόσιο κτίριο και υπηρεσία.
• Ένταξη όλων των εργαζομένων στην καθαριότητα στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
• Να ληφθούν άμεσα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για την προστασία των εργαζομένων.
• Ανάκτηση όλων των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης”.
