Τρεις παλαιοί μέτοχοι του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) ανοίγουν και άλλο το θέμα της κρατικοποίησης του Οργανισμού, με αίτηση που κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ).
Την προσφυγή κατέθεσε ο καθηγητής Πάνος Λαζαράτος, εκ μέρους των παλαιών μετόχων Αθανάσιου, Ελένης Στεφανίδη και Αντώνιου Χατζημπαλιώτη, οι οποίοι στρέφονται κατά της κρατικοποίησης του Οργανισμού χαρακτηρίζοντας την αντισυνταγματική.
Η νέα προσφυγή κατατέθηκε λίγες μέρες μετά την απόφαση του ΣτΈ με την οποία «πάγωσε» τη διαδικασία «εκκαθάρισης εν λειτουργία» του ΟΑΣΘ τουλάχιστον μέχρι το δικαστήριο να αποφανθεί το για προηγούμενοι αίτησης αναστολής άλλων μετόχων.
Τώρα, οι τρεις αιτούντες με την αίτησή τους, αφού αναφέρουν στην αίτησή τους, πως θα υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη, ζητούν από το ΣτΕ:
α) να αναστείλει την εκτέλεση της διαλύσεως και της διαδικασίας εκκαθαρίσεως του ΟΑΣΘ και.
β) να μην προχωρήσει το (σ.σ νεο) Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού σε προκήρυξη διαγωνισμού για την επιλογή ιδιωτικής ελεγκτικής εταιρίας που θα ενεργήσει την απογραφή και αποτίμηση της αξίας της επιχειρήσεως του ΟΑΣΘ μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση του Δικαστηρίου επί της ιτήσεως ακυρώσεως.
Σε διαφορετική, περίπτωση, οι προσφεύγοντες ζητούν να διαταχθούν τα ακόλουθα κατάλληλα μέτρα, προς αποτροπή ανεπανόρθωτης βλάβης -που όπως σημειώνουν -θα υποστούν:
α) να εκπροσωπηθεί η Γενική Συνέλευση των μετόχων των οποίων οι μετοχές περιήλθαν αναγκαστικώς στο Δημόσιο στην διαδικασία της εκκαθαρίσεως του ΟΑΣΘ, είτε με ορισμό εκπροσώπου της στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, που αποτελεί τον κατά νόμο εκκαθαριστή, είτε με ορισμό ορκωτού ελεγκτή - λογιστή της επιλογής της, είτε με ορισμό προσώπου που τούτη θα υποδείξει το οποίο θα έχει εξουσία να συνεργαστεί με την ελεγκτική εταιρία η οποία θα αναλάβει το έργο της απογραφής-αποτιμήσεως της περιουσίας του ΟΑΣΘ. έχοντας πλήρη πρόσβαση στο σύνολο του αρχείου και των εγγράφων στοιχείων του Οργανισμού,
β) να εκπροσωπηθεί η Γενική Συνέλευση των μετόχων στις δύο εκκρεμείς από 5.7.2017 και 1.8.2017 αιτήσεις υπαγωγής διαφορών με το Ελληνικό Δημόσιο σε διαιτησία, προς αποτροπή συγκρούσεως καθηκόντων,
γ) να διαταχθεί κάθε άλλο, πρόσφορο κατά την κρίση του Δικαστηρίου Σας μέτρο εις τρόπον ώστε να μην αρχίσει η διαδικασία εκκαθαρίσεως του ΟΑΣΘ.
Το σκεπτικό
Η προσφυγή στο ΣτΕ των τριών παλαιών μετόχων εδράζεται σε δυο σημεία του νόμου με τον οποίο αποφασίστηκε η κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ (4482/17). Καταρχάς στο κείμενο της προσφυγής, γίνεται επίκληση παλαιότερης απόφασης της Ολομέλειας ΣτΕ (2818/1997) που θεωρεί «αναγκαία την εκπροσώπηση της Γενικής Συνελεύσεως των μετόχων των οποίων οι μετοχές τους εξαγοράσθηκαν αναγκαστικώς από το Δημόσιο στην διαδικασία εκκαθαρίσεως» .
Έτσι, με βάση την απόφαση αυτή της Ολομέλειας ΣτΕ (αφορά αφαίρεση συγκοινωνιακού έργου από τις Συγκοινωνιακές επιχειρήσεις ΑΕ της Αθήνας και ανάθεσή του στον ΟΑΣΑ), οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι το Δημόσιο όφειλε να ορίσει ως μέλος ή μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΑΣΘ πρόσωπο υποδεικνυόμενο από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων των οποίων οι μετοχές περιήλθαν αναγκαστικώς στο Ελληνικό Δημόσιο, ή να ορίσει ως ορκωτό λογιστή - ελεγκτή του ΟΑΣΘ πρόσωπο υποδεικνυόμενο από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων των οποίων οι μετοχές περιήλθαν αναγκαστικώς στο Ελληνικό Δημόσιο. Ή, το ελληνικό δημόσιο όφειλε, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, να προβλέψει κάποιον τρόπο αποτελεσματικής εκπροσωπήσεως της Γενικής Συνελεύσεως των μετόχων των οποίων οι μετοχές περιήλθαν αναγκαστικώς στο Ελληνικό Δημόσιο, στην διαδικασία εκκαθαρίσεως του ΟΑΣΘ και συγκεκριμένα στην διαδικασία απογραφής και αποτιμήσεως της αξίας της επιχειρήσεως
Επιπλέον, στην αίτηση αναφέρεται ως δεύτερος λόγος ακύρωσης «η μη συμπερίληψη των αξιώσεων που έχει ο ΟΑΣΘ έναντι του Ελληνικού Δημοσίου στην αξία της αναγκαστικώς εξαγοραζόμενης επιχειρήσεως.... ». Και αυτό γιατί «οι εν λόγω αξιώσεις ανέρχονται στο ποσό των 112.685.321 (102.685.321 ευρώ από τις εκκρεμείς αιτήσεις υπαγωγής σε διαιτησία και 10.000.000 ευρώ από διαφορά από αύξηση του Φ.Π.Α.), με αποτέλεσμα να επαυξάνουν την αξία της αποτιμώμενης περιουσίας του ΟΑΣΘ και να επιδρούν συνακόλουθα ευθέως και αμέσως στο ύψος του τιμήματος εξαγοράς των μετοχών των αιτούντων». Καταλήγοντας οι προσφεύγοντες αναφέρουν: «Συνακόλουθα, παρίσταται προδήλως αντίθετο προς το Σύνταγμα, αλλά και στους κανόνες της οικονομικής λογικής το να αποτιμάται η αξία μίας επιχειρήσεως μόνον επί τη βάσει του παθητικού της και όχι επί τη βάσει των αξιώσεων που έχει έναντι τρίτων».
