Στη Γαλλία οι εμφανίσεις της πυροδοτούν ενθουσιώδεις αντιδράσεις. Πόσο καλά ξέρουμε όμως τη σύζυγο του Εμανουέλ Μακρόν;
Πίσω από το θερμό της χαμόγελο η πρώτη κυρία κρύβει πολλές ιστορίες, είτε αυτές έχουν να κάνουν με την παιδική της ηλικία είτε με τις συνέπειες του έρωτα για τον μαθητή της. Πέρα από την πολυσυζητημένη διαφορά ηλικίας με τον σύζυγό της, την προτίμησή της στα φορέματα Louis Vuitton και τις κοσμικές της σχέσεις, το βιβλίο επιχειρεί ν’ αποκαλύψει την ευαίσθητη γυναίκα πίσω από τις εντυπώσεις.
Μέσα από τουλάχιστον πενήντα συνεντεύξεις, η δημοσιογράφος Maëlle Brun φωτίζει τις πολλές όψεις –Τρονιέ, Οζιέρ, Μακρόν– μιας προσωπικότητας που συγκεντρώνει πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας.
Δημοσιεύουμε δυο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
Μαγεμένη με τον ….ιπποτικό έρωτα
Είναι ίσως το αγαπημένο της μυθιστόρημα, αυτό που οι μαθητές της πρέπει ν’ αγαπήσουν. Μαντάμ Μποβαρί, το ανάγνωσμα που σημάδεψε την Μπριζίτ Μακρόν. Έχει κοινά γνωρίσματα με την ηρωίδα του Φλομπέρ; Χωρίς αμφιβολία, το παραδέχεται και η ίδια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, αναζητά εμφανώς, όπως και η Έμα Ρουό (μέλλουσα Μποβαρί), «την ανησυχία μιας νέας κατάστασης», ένα «υπέροχο πάθος», για να σπάσει τον κλοιό τής μέχρι τότε ζωής της. Στην πραγματικότητα, το να είναι μέλος της οικογένειας Τρονιέ συνεπάγεται πιέσεις. εκείνη την εποχή, το σόι της έχει εδραιωθεί περισσότερο από ποτέ στην καλή κοινωνία της Αμιένης. Το 1971, ο πατέρας της ιδρύει τον σύνδεσμο CROS (Περιφερειακή Ολυμπιακή Αθλητική επιτροπή) της Πικαρδίας, στον οποίο προεδρεύει. Διευθύνει, επίσης, τον πικαρδικό όμιλο αντισφαίρισης και γενικότερα είναι ένα πρόσωπο με επιρροή, του οποίου οι εμπορικές δραστηριότητες ανθούν.
Υπάρχει η επιχείρηση, με την οποία η Μπριζίτ θα μπορούσε να καταπιαστεί μετά την αποφοίτησή της. Δεν τη λένε Ζαν, βεβαίως, δεν εμπίπτει στην παράδοση «από πατέρα σε γιο» που αναγράφεται στην ταμπέλα των Τρονιέ. Αν και ο αδελφός της Ζαν-Κλοντ, που ανέλαβε επικεφαλής της επιχείρησης, θα της έκανε χώρο. Μόνο που μια τέτοια ζωή τη φοβίζει. Η θέση της διαχειρίστριας στην πατρική εταιρεία –μια θέση που θα κρατήσει ως το 2007– της φτάνει και με το παραπάνω. Το 1972, η νεαρή κοπέλα προτιμά να προχωρήσει στις σπουδές της, αντίθετα απ’ ό,τι έκαναν τα μεγαλύτερα αδέλφια της. Διαλέγει την ειδίκευση στη λογοτεχνία, που θα τη συναρπάσει. Μοπασάν, Ουγκό, Ρεμπό, Απολινέρ… εμβαθύνει στους συγγραφείς που νιώθει πια ότι τη διέπλασαν. Εντούτοις, μια θεματική θα τραβήξει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον της: ο ιπποτικός έρωτας, θέμα στο οποίο θ’ αποφασίσει ν’ αφιερώσει τη διπλωματική της.
Το χρονικό μιας γνωριμίας στη σχολική τάξη
Την επόμενη χρονιά, ο Εμανουέλ Μακρόν δεν λείπει από το κάλεσμα. Γράφεται ξανά στη θεατρική ομάδα, όπου διοχετεύει όλη του την ενέργεια. Μέλημά του, να προκαλέσει την καθηγήτριά του… Πιστός πάντοτε στο στιλ του, μεταξύ ζήλου και αυθάδειας, με τρία βιβλία σε κάθε χέρι, μιλά στους δασκάλους του σαν όμοιός τους. «Σχεδόν να μου είπε “Κυρία, θα έπρεπε να είστε πιο φιλόδοξη”», συνεχίζει η Μπριζίτ στο ντοκιμαντέρ Η στρατηγική του μετεωρίτη. «Είχε έρθει μ’ ένα μικρό χειρόγραφο στη σάκα του, την Τέχνη της Κωμωδίας, του Εντουάρντο ντε Φίλιππο.
Το κοιτώ και του λέω: “Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου, μόνο που αυτό έχει πέντε έξι ρόλους και εγώ πρέπει να μοιράσω δεκαεπτά, σ’ όσους επέλεξαν τη θεατρική ομάδα”». Ό,τι πρέπει! Το λυκειόπαιδο έχει μια ιδέα ακριβώς για αυτό: να εμπλουτίσουν το κείμενο και με άλλα πρόσωπα, ώστε να συμμετέχουν όλοι οι μαθητές της ομάδας – ανάμεσα στους οποίους και η ίδια η κόρη της Μπριζίτ, η Λοράνς Οζιέρ. Αυτό του δίνει επιπλέον ένα εύλογο πρόσχημα για να βλέπει την καθηγήτρια μετά το μάθημα. Από το φθινόπωρο του 1993 ξεκινά το ξαναγράψιμο του κειμένου που θα διαρκέσει μήνες. Ορισμένοι μαθητές μάς διηγούνται ότι προσκλήθηκαν και εκείνοι μερικές φορές. «Νιώθοντας ότι κλονίζεται, ίσως να μην ήθελε να μένει μόνη μαζί του», αποτολμά να σχολιάσει ένας από αυτούς.
Όπως και να ’χει, η κυρίως δουλειά γίνεται από τέσσερα χέρια. εποχή όπου η Μπριζίτ διηγείται ότι είχε την αίσθηση πως «δούλευε με τον Μότσαρτ» (ένα πρώτο βήμα προς τον μελλοντικό «Μότσαρτ της οικονομίας»). Κάθε Παρασκευή απόγευμα, οι δυο τους συναντιούνται για να συνγράψουν επί ώρες, στο Λα Προβιντάνς. Και μάλιστα και στο σπίτι της καθηγήτριας, που απέχει δώδεκα λεπτά από το σχολείο. Εκεί ο νεαρός μαθαίνει πολύ γρήγορα τα κατατόπια και συμπεριφέρεται σαν στο σπίτι του… Εξάλλου, το πραγματικό του σπίτι δεν απέχει και πολύ, οι Οζιέρ και οι Μακρόν είναι γείτονες, στην αριστοκρατική συνοικία της Ενριβίλ. Από την τυπική διώροφη μονοκατοικία της οδού Σαν-Σιμόν, όπου μένει η Μπριζίτ, ως αυτή των γονιών του Εμανουέλ της οδού Γκοτιέ-ντε-Ριμιγί η απόσταση δεν είναι παρά 240 μέτρα. Το να διατηρηθεί μια απόσταση δεν είναι προφανώς και πολύ εύκολο… «Τα πράγματα εξελίχθηκαν αδιόρατα και ερωτεύτηκα. Ξεκίνησε από μια πνευματική συνενοχή που μέρα με τη μέρα εξελισσόταν σε σαφή οικειότητα», εξηγούσε ο υποψήφιος πρόεδρος στο βιβλίο του Επανάσταση. «Συζητούσαμε για τα πάντα. Η συγγραφή κατέληξε ένα πρόσχημα».
Η βιογραφία ΜΠΡΙΖΙΤ ΜΑΚΡΟΝ, Η ασυμβίβαστη, της Maelle Brun σε μετάφραση Χρύσας Μωυσίδου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική.
Πηγή: thetoc.gr
