Πώς αντιμετώπισε η Μαρία Σαράφογλου την περίοδο που ο Τύπος ασχολούνταν μονότονα με τα εν οίκω της;
«Την προσωπική μου ζωή τη διαφυλάσσω ως κόρη οφθαλμού. Την κράτησα και την κρατώ πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και ποτέ δεν την εκμεταλλεύτηκα για οποιονδήποτε λόγο. Αρχικά στενοχωριόμουν και θύμωνα με τα ανυπόστατα δημοσιεύματα. Αργότερα συνειδητοποίησα ότι τα περισσότερα είναι κατευθυνόμενα και σταμάτησα να δίνω μεγάλη σημασία. Συνέχισα απλώς να κάνω τη δουλειά μου και αυτή ήταν και η καλύτερη απάντηση».
Έχοντας πλέον αρκετά χρόνια δουλειάς στη δημόσια και την ιδιωτική τηλεόραση, λογικά θα μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι εκείνο που έχει αποκομίσει ως τηλεοπτική δημοσιογράφος και ανκοργούμαν. Εμπειρίες Χρήματα; Αναγνωρισιμότητα;
«Εμπειρίες; Πολλές. Καλές και άσχημες. Όλες χρήσιμες. Χρήματα; Η κρίση ισοπέδωσε κάθε προοπτική των νέων επαγγελματιών. Οι νεότεροι σε ηλικία άνθρωποι δουλεύουν πολύ για ψίχουλα. Οι γονείς μας ήταν πιο τυχεροί. Δούλευαν σκληρά αλλά αποζημιώνονταν γι' αυτό. Αναγνωρισιμότητα; Αυτό είναι κάτι που δεν θα συνηθίσω ποτέ και πιστεύω ότι οι δημοσιογράφοι δεν είμαστε σταρ. Δική μας δουλειά είναι να ασχολούμαστε με τους αληθινούς πρωταγωνιστές των γεγονότων. Πάντως, το πιο σημαντικό που έχω κερδίσει από την ενασχόληση μου με τη δημοσιογραφία είναι η ευτυχία να κάνεις στη ζωή αυτό που αγαπάς. Πιστεύω ότι αν διαλέγεις ένα επάγγελμα που σου αρέσει, δεν θα νιώσεις ότι δουλεύεις ούτε για μια μέρα», λέει.
Τελικά, υπάρχει ζωή πέραν της δημοσιογραφίας για τη Μαρία Σαράφογλου; Πώς είναι μια τυπική καθημερινή μέρα της;
«Ξυπνάω καθημερινά στις 7 το πρωί. Ετοιμάζω τον γιο μου για το σχολείο και μετά συνήθως κάνω γυμναστική ή τακτοποιώ εκκρεμότητες του σπιτιού, πριν φτάσω στο κανάλι κατά τις δέκα. Είναι και η μόνη ώρα που αφιερώνω στον εαυτό μου. Από τη δουλειά αυτή την περίοδο τελειώνω νωρίς, γύρω στις 7 το απόγευμα, και έτσι όταν επιστρέφω σπίτι ασχολούμαι πάλι με τον Δημήτρη. Κάνουμε επανάληψη τα μαθήματα του, λέμε τα νέα μας την ώρα που τρώμε και μετά τον βάζω για ύπνο».
