Τι περνάει από το μυαλό ενός θανατοποινίτη λίγο πριν έρθει αντιμέτωπος με το θάνατο;
Στο πλαίσιο της νοσηρής, ίσως, περιέργειας, εντάσσεται και η ανάγκη να μάθουμε και τα τελευταία λόγια θανατοποινιτών, λίγο πριν οδηγηθούν στην ηλεκτρική καρέκλα, στην κρεμάλα ή δεχθούν τη θανάσιμη ένεση.
Amelia Dyer
Ήταν μια στυγνή μανιακή δολοφόνος, υπεύθυνη για το θάνατο περίπου 400 μωρών και την τέλεση τερατωδών εγκλημάτων που τάραξαν τη κοινή γνώμη της Βρετανίας, το 19ο αιώνα. Η Dyer «αλίευε» ανύπαντρες μητέρες που ήταν ανήμπορες να μεγαλώσουν μόνες τα παιδιά τους και με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής, έπαιρνε τα παιδιά τα οποία όμως στραγγάλιζε και πέταγε τα πτώματά τους στον Τάμεσι.
Τα τελευταία λόγια που είπε τη στιγμή που οι δεσμοφύλακες την οδηγούσαν στην κρεμάλα, αποδεικνύουν ότι δεν έδειξε κανένα ίχνος μεταμέλειας για τα εγκλήματα που διέπραξε: «Δεν έχω απολύτως τίποτα να πω».
Aileen Wuornos
Η Aileen Wuornos ομολόγησε ότι είχε σκοτώσει έξι άντρες, σε περιοχές της βόρειας και κεντρικής Φλόριντα, εγκλήματα που διέπραξε μεταξύ του Δεκεμβρίου του 1989 και του Σεπτεμβρίου 1990.
Όπως είχε πει, τα θύματά της, την είχαν «ψαρέψει» από το δρόμο καθώς εργαζόταν ως ιερόδουλη αλλά όλοι τους της είχαν επιτεθεί. Η ίδια κατέθεσε ότι έστρεψε το όπλο της επάνω τους για αυτοάμυνα.
Η υπόθεση της Aileen προκάλεσε φρενίτιδα στον Τύπο που έγραφε το όνομά της κάτω από τον τίτλο «η πρώτη Αμερικανίδα serial killer». Πριν δεχτεί το ενέσιμο κοκτέιλ θανάτου, τον Οκτώβριο του 2002, η Wuornos είπε: «Απλά θα ήθελα να πω ότι φεύγω με το Χριστό και θα ξανάρθω όπως η Ημέρα της Ανεξαρτησίας μαζί με τον Ιησού στις 6 Ιουνίου , όπως στην ταινία, με ένα μεγάλο καράβι. Θα ξανάρθω».
Mary Blandy
Εκτελέστηκε τον 18ο αιώνα στην Αγγλία, μετά τη δηλητηρίαση του πατέρα της Francis Blandy με αρσενικό. Η ίδια ισχυρίστηκε ότι το μοιραίο διάλυμα, θεώρησε ότι ήταν ένα είδους φίλτρο, το οποίο θα «μαλάκωνε» τον πατέρα της ο οποίος είχε εναντιωθεί στην ιδέα της σχέσης της με έναν παντρεμένο στρατιωτικό και γιο ενός Σκοτσέζου ευγενή.
Η Mary Blandy φορούσε φόρεμα την ημέρα όπου θα ανέβαινε στο ικρίωμα- ένα ανοιξιάτικο πρωινό του 1752-, οπότε τα τελευταία της λόγια ίσως να έκρυβαν μια μακάβρια αίσθηση του χιούμορ: «Εις το όνομα της ευπρέπειας, κύριοι, μη με κρεμάσετε πολύ ψηλά».
Barbara Graham
Δολοφόνησε τον ηλικιωμένο ζάμπλουτο Mabel Monohan, το 1955 στην Καλιφόρνια, κατά τη διάρκεια προσπάθειάς της να ληστέψει το σπίτι του. Η Graham, μαζί με άλλους τέσσερις συνεργούς της – όλοι άντρες-, εισέβαλαν εντός της οικίας του Monohan αναζητώντας χρήματα και κοσμήματα.
Ο ηλικιωμένος αρνήθηκε να τους αποκαλύψει που είχε τα τιμαλφή με αποτέλεσμα η Graham να τον τραυματίσει θανάσιμα. Η γυναίκα, οδηγήθηκε στον θάλαμο αερίων τον Ιούνιο του 1955 ενώ όπως αναφέρεται, κράτησε την αναπνοή της για 60 δευτερόλεπτα, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να αποφύγει το θάνατο. Τα τελευταία της λόγια, έκρυβαν ένα μυστήριο: «Οι καλοί άνθρωποι, είναι πάντα τόσο σίγουροι ότι έχουν δίκιο».
