Αν έχεις θέληση, όλα γίνονται. Αυτό πιστεύει κι ένα μικρό κορίτσι που ονομάζεται Ντίβγια, η οποία θέλει να πετύχει στη ζωή της.
Το ότι δεν έχει φως στην παράγκα που μένει δεν στέκεται εμπόδιο στην εκπαίδευσή της, αφού επισκέπτεται καθημερινά το σιδηροδρομικό σταθμό ORAI στην Uttar Pradesh της Ινδίας για να διαβάσει τα μαθήματά της. Αυτό το κορίτσι ζει μαζί με τους γονείς του κοντά σε ένα ναό, δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό.
Η ισχυρή της θέληση είναι ενθαρρυντική, αφού μας διδάσκει να μην χάνουμε την ελπίδα μας και την αποφασιστικότητά μας σε ό,τι κι αν κάνουμε.
Δίπλα απ’ το ταμείο του σταθμού έχει αρκετό φως, γι’ αυτό η μικρή κάθεται εκεί για ώρες και διαβάζει τα μαθήματά της. Η ιστορία της πρόσφατα κοινοποιήθηκε στο Facebook απ’ όταν ο Ρακές Κουμάρ Σιν την είδε να μελετά εκεί κάτω, στο πάτωμα του σταθμού.
Είναι γεγονός ότι σε μια χώρα όπως η Ινδία, δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες ευκαιρίες στην εκπαίδευση. Οι άνθρωποι στο σιδηροδρομικό σταθμό αισθάνονται περήφανοι από τη συμπεριφορά του μικρού κοριτσιού, γι’ αυτό την προσέχουν σαν δικό τους παιδί.
Εκείνη παλεύει και κόντρα στις αντιξοότητες με ένα χαμόγελο στα χείλη της. Υπάρχουν πολλά παιδιά όπως η Ντίβγια που έχουν όνειρα και ισχυρή αποφασιστικότητα για να πετύχουν κάτι στη ζωή τους.
Είναι η ελπίδα της ανθρωπότητας! Όταν παλεύουμε για κάτι, δεν ξέρουμε αν αυτό θα πετύχει ή όχι. Όμως αν το πιστεύουμε πραγματικά, τότε ο δρόμος για την επιτυχία είναι δεδομένος. Είναι επίσης γεγονός ότι ο καθένας μας έχει μέσα του μια εσωτερική δύναμη.
Μια δύναμη που μας ωθεί να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε. Η Ντίβγια είναι παράδειγμα προς μίμηση για την αφοσίωσή της και το υποδειγματικό της θάρρος. Ξέρει πολύ καλά πως η επιτυχία βρίσκεται στα χέρια μας. Αν καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια και δεν αρπάζουμε τις ευκαιρίες που έρχονται στη ζωή μας είμαστε καταδικασμένοι.
Αν ο στόχος μας είναι σταθερός, τότε τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη αν την κυνηγήσουμε χωρίς σταματημό. Πρέπει να πειραματιζόμαστε με τις ιδέες μας και να προσπαθούμε πάντα να βρίσκουμε το κάτι νέο που θα κάνει τη ζωή μας καλύτερη. Θα πρέπει πάντα να προσπαθούμε να κάνουμε το μέλλον μας λαμπρό, άσχετα αν είναι σκοτεινό το παρόν μας.
Η ανηλεής προσπάθεια θα πρέπει να είναι το βασικό κίνητρό μας. Άτομα όπως η Ντίβγια, ένα παιδί που δεν το νοιάζει αν έχει ρούχα ή παπούτσια να φορέσει, παρά μόνο να διαβάζει τα μαθήματά του, ανεξάρτητα από τις συνθήκες στις οποίες ζει, πρέπει να γίνει πρότυπο για όλους μας.
