Το 2015, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κατέβηκε για πρώτη φορά από τη χρυσή σκάλα στη Νέα Υόρκη, ο Αλέξις Γκαρσία φοιτούσε στο λύκειο της συνοριακής πόλης Ρίο Γκράντε Σίτι του Τέξας. Η πόλη των 15.000 κατοίκων είναι η έδρα της αγροτικής κομητείας Starr, η οποία αποτελείται κατά 97% από Λατίνους και έχει ψηφίσει τον εκάστοτε υποψήφιο των Δημοκρατικών σε κάθε προεδρική εκλογή τα τελευταία 100 χρόνια. Ο Γκαρσία ήταν πολύ νέος για να ψηφίσει το 2016, αλλά υποστήριξε τον Μπέρνι Σάντερς. Εκείνη τη χρονιά, η Χίλαρι Κλίντον κέρδισε τον Τραμπ στην κομητεία, εξασφαλίζοντας το 79% των ψήφων.
Αλλά μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Τραμπ, ο Γκαρσία άρχισε να προσελκύεται από τη μεγαλοστομία του. Του άρεσαν τα παρατσούκλια που έβγαζε ο Τραμπ για τους αντιπάλους του – του θύμιζαν το δικό του παρατσούκλι, Pelón, που σημαίνει φαλακρός για τα ξυρισμένα μαλλιά του. Μέχρι το τέλος του 2017, ως τελειόφοιτος λυκείου, είχε γίνει κανονικός υποστηρικτής του Τραμπ, αναφέρει το Business Insider.
Στην αρχή, βλέποντας ότι οι συμμαθητές του στοχεύουν άλλους οπαδούς του Τραμπ, ο Γκαρσία επέλεξε να κρατήσει την πολιτική του μεταστροφή για τον εαυτό του. Όταν ο Γκαρσία είπε τελικά ότι στηρίζει τον Τραμπ, κατηγορήθηκε ότι ήταν ρατσιστής. «Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό στο ίδιο σου το είδος;» τον ρωτούσαν. «Η αποκάλυψη ότι είμαι Ρεπουμπλικάνος ήταν μάλλον χειρότερη από την αποκάλυψη ότι είμαι ΛΟΑΤ», είπε ο Γκαρσία, ο οποίος εργάζεται σε τοπικό σούπερ μάρκετ.
Εκείνη την εποχή, ο Γκαρσία ένιωθε ότι ανήκε σε μια μειονότητα στο Νότιο Τέξας. Το MAGA (Make America Great Again) ήταν ένα είδος αντικουλτούρας μεταξύ των Λατίνων, μια μικρή ομάδα προβοκατόρων που απολάμβαναν να τσαντίζουν τους Δημοκρατικούς. Όμως, μια μεγάλη αλλαγή βρισκόταν σε εξέλιξη. Όταν καταμετρήθηκαν τα αποτελέσματα τη νύχτα των εκλογών τον Νοέμβριο του 2020, ο Γκαρσία σοκαρίστηκε -όσο και όλοι οι άλλοι- όταν ανακάλυψε ότι η συμμετοχή των Ρεπουμπλικάνων στην κομητεία Σταρ είχε σχεδόν τετραπλασιαστεί σε σχέση με το 2016. Ο Τζο Μπάιντεν εξακολουθούσε να κερδίζει, αλλά με το ζόρι – 52% έναντι 47% του Τραμπ. Ο Τραμπ είχε κερδίσει περισσότερο έδαφος από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη κομητεία της Αμερικής.
Κλειδί οι πολιτείες Αριζόνα και Νεβάδα
Έκτοτε, οι πολιτικοί αναλυτές αναρωτιούνται αν οι Δημοκρατικοί χάνουν το μακροχρόνιο πλεονέκτημά τους μεταξύ των Λατίνων ψηφοφόρων. Πώς ένας υποψήφιος που κάποτε αποκάλεσε τους Μεξικανούς «βιαστές» τα πήγε τόσο καλά σε μια μεξικανοαμερικανική κομητεία; Τον Ιούλιο, πριν ο Μπάιντεν αποχωρήσει από την κούρσα, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι η υποστήριξή του μεταξύ των Λατίνων είχε πέσει κάτω από το 50%. Και ακόμη και από τότε που η Καμάλα Χάρις κέρδισε το χρίσμα, οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι είναι πιθανό να κερδίσει πάνω από το 58% των Λατίνων ψηφοφόρων – πολύ μακριά από αυτό που οι Δημοκρατικοί συνήθιζαν να συγκεντρώνουν.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό φέτος, επειδή ο Τραμπ δεν χρειάζεται να κερδίσει την πλειοψηφία της υποστήριξης των Λατίνων για να ξαναπάρει τον Λευκό Οίκο. Εάν μπορέσει να αποσπάσει αρκετούς από τους 36 εκατομμύρια Λατίνους ψηφοφόρους, ιδίως σε καυτές πολιτείες όπως η Αριζόνα και η Νεβάδα, θα μπορούσε να αποδειχθεί το σημείο καμπής για τη νίκη του.
Οι Δημοκρατικοί, όπως αναφέρει το Business Insider, διατηρούν σημαντικό πλεονέκτημα στους Λατίνους, όπως η μητέρα του Perez, μετανάστες πρώτης γενιάς που μιλούν τα ισπανικά ως μητρική γλώσσα. Αλλά το πλεονέκτημα αυτό αποδυναμώνεται μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης γενιάς επειδή έχουν αρχίσει να δίνουν προτεραιότητα σε άλλα θέματα στην κάλπη. Οι δύο κορυφαίες ανησυχίες των Λατίνων φέτος είναι οι ίδιες με αυτές των Αμερικανών συμπολιτών τους: η οικονομία και η υγειονομική περίθαλψη. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, μόνο το 9% των Λατίνων ψηφοφόρων ανέφεραν τη μετανάστευση ως κορυφαία προτεραιότητά τους.
