Σειρά συναντήσεων με μέλη της ιταλικής κυβέρνησης είχε σήμερα στην Ρώμη ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για θέματα ΕΕ Νίκος Ξυδάκης.
Είχε συνομιλίες με τον υφυπουργό Προεδρίας της κυβέρνησης αρμόδιο για ευρωπαϊκά θέματα, Σάντρο Γκότζι, με τον Φιλίππο Μούμπικο, αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών και με τον υφυπουργό Εξωτερικών, Βιντσέντσο Αμέντολα.
Μετά το πέρας των επαφών, σε ερώτηση σχετικά με το αποτέλεσμα των συναντήσεων αυτών σε μια τόσο κρίσιμη φάση για το μέλλον της Ένωσης, ο κύριος Ξυδάκης δήλωσε «ικανοποιημένος, και μάλιστα, μάλλον πάνω από τις προσδοκίες μας».
«Οι συναντήσεις αυτές έρχονται σε συνέχεια μιας σαφώς θετικής επαφής που είχαμε στην Λισαβόνα» ανέφερε ο κ. Ξυδάκης .
Στην Ρώμη υπάρχει συγκατανόηση γι' αυτό που διαδραματίζεται στην Μεσόγειο, κατανόηση και πολιτική θέληση με καθαρότητα γι' αυτό που συμβαίνει μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε ότι αφορά την φυγοκέντριση μέσα στην Ένωση: Η Ιταλία είναι ιδρυτικό μέλος της, του χρόνου συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από τα πρώτα ευρωπαϊκά θεμέλια που μπήκαν στην Ρώμη και φαίνεται ότι η Ιταλία έχει συναίσθηση αυτής της θέσης, και αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο - μαζί με την παλαιά Ευρώπη - για μια επανανοηματοδότηση και μια πολιτική επανεκκίνηση της Ευρώπης.
Είναι αυτό που χρειάζεται επειγόντως, διαφορετικά, αν συνεχίσουμε σε αυτό τον δρόμο των αποκλίσεων και των μικροεθνικών πολιτικών, η Ευρωπαϊκή Ένωση, πολύ σύντομα μπορεί να βρεθεί στην τροχιά κερματισμού και αποσάθρωσης. Και αυτό είναι κάτι που θα μας ρίξει, όχι μόνον στα χρόνια του πενήντα, αλλά πολύ φοβάμαι, στα χρόνια του μεσοπολέμου»
Σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ σχετικά με την αναλυτική συζήτηση που είχε με τα μέλη της ιταλικής κυβέρνησης με τα οποία συναντήθηκε, για το κύριας σημασίας θέμα του προσφυγικού, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών απάντησε:
«Η ιταλική κυβέρνηση και τα μέλη της με τα οποία ήλθαμε σε επαφή, είναι σε θέση να καταλάβουν επακριβώς το τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στην ανατολική Μεσόγειο.
Έχουν την εμπειρία της μεγάλης κρίσης του 2013 και 2014 στην νότια Μεσόγειο και είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν την Ελλάδα, να στηρίξουν μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, με βάση τις θεμελιώδεις αρχές των ιδρυτικών συνθηκών, δηλαδή την αναλογικότητα και την αλληλεγγύη.
Είναι, παράλληλα, πολύ ανήσυχοι και επενδύουν μεγάλη πολιτική ενέργεια και βούληση για την προάσπιση της ελεύθερης διακίνησης της ζώνης Σένγκεν, που είναι και από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μοιραζόμαστε την ίδια οπτική για μια ριζική και ρεαλιστική, πραγματοποιήσιμη συνθήκη Δουβλίνου, ένα κοινό ευρωπαϊκό άσυλο, το οποίο στην πράξη έχει χρεοκοπήσει και πρέπει να το βάλουμε σε υγιή και λειτουργικά, καινούρια θεμέλια.
Τέλος, με την Ιταλία έχουμε την ίδια οπτική πάνω σε μια νέα πολιτική βιώσιμης ανάπτυξης, όσον αφορά την οικονομική διακυβέρνηση, με κοινωνική ευαισθησία και ευελιξία για την Ευρωπαϊκή Ένωση».
