Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2024 -

Θεσσαλονίκη: Πάνω από 1.500 ...κουδουναραίοι



Περισσότεροι από 1500 κωδωνοφόροι από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αντιπρόσωποι των πιο φασαριόζικων παραδόσεων της χώρας, κουνούν συθέμελα σήμερα τη Θεσσαλονίκη για τέταρτη χρονιά κορυφώνοντας τις δράσεις "Οι Δρόμοι του Κουδουνιού".

Οι κωδωνοφόροι, χορευτές και μουσικοί είναι χωρισμένοι σε 25 ομάδες και προσφέρουν αναπαραστάσεις τελετουργιών, εκκωφαντικούς ήχους, δρώμενα βγαλμένα από τις λαϊκές παραδόσεις και θα δώσουν την ευκαιρία σε όσους τους παρακολουθήσουν να γνωρίσουν την πολιτισμική κληρονομιά, όχι μόνο του τόπου μας αλλά και των χωρών που συμμετέχουν.

Και από το Δίστομο!

Από την Μαρτυρική κωμόπολη του Διστόμου Βοιωτίας ανεβαίνουν στην Θεσσαλονίκη για το 4ο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Κουδουνοφόρων, οι ονομαστοί «Κουδουναραίοι Διστόμου» για να παρελάσουν  μαζί με άλλους 1.500 από Ελλάδα και εξωτερικό, 

Πρόκειται για μια  ...θορυβώδη, χαρούμενη πορεία από την Βοιωτική γη μέχρι την Νύφη του Θερμαϊκού μέσω της οποίας μεταφέρουν στην συμπρωτεύουσα το πανάρχαιο διονυσιακό έθιμο με αυτοσχέδια δρώμενα, τραγούδι και φυσικά άφθονη επίκαιρη και καυτή σάτιρα, όπως ήδη το κανουν για χρόνια  στην Αθήνα, την Πάτρα, την Θεσσαλονίκη και φυσικά σε πολλες πόλεις και χωριά της Ρούμελης, όπου είναι περιζήτητοι!

Έθιμο με ρίζες 30 αιώνων στο Δίστομο
Τo 4ο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας, διοργανώνεται για μια ακόμη χρονιά, στο πλαίσιο της δράσης «Δρόμοι του Κουδουνιού» («Bellroads»), μια εκδήλωση γίνεται με την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και την συνεργασία του τμήματος Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης.Οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ κορυφώθηκαν σήμερα, με μια δυναμική πομπή στο κέντρο της πόλης, με εκατονταδες κουδουναραιους, χορευτές και μουσικούς από την Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τη Σερβία , αναβιώνονταν και φέτος το γνωστό έθιμο.

 Οι τραγόμορφοι Κουδουναραίοι του Διστόμου είναι ένα παλιό έθιμο (30 αιώνων) της περιοχής του μαρτυρικού χωριού της Βοιωτίας που έχει διονυσιακές ρίζες και συνίσταται στην περιφορά ανθρώπων - νέοι και τελευταία και νέες! Ειναι πιθανότατα το νοτιότερο καταγεγραμμένο σημείο της Ελλάδας που έχει αυτό το έθιμο - ειναι πιο συχνοεμφανιζόμενο στα βορεια...Ντυμένων με προβιές ζώων και ζωσμένοι με μεγάλες κουδούνες στη μέση τους,  προσπαθούν, συμβολικά, με τον εκκωφαντικό κτύπο των κουδουνιών να ξυπνήσουν τη φύση, μόλις τελειώνει ο χειμώνας και αρχίζει η άνοιξη. Την επερχόμενη άνοιξη συμβολίζουν και τα κλαδιά  ελιάς που έχουν στην κορυφή των μαγκούρων τους.

 Επιθεωρησιακή, εν κινήσει ''παράσταση''!

Μαζί με την αθυρόστομη "αριστοφανικής προέλευσης" γλώσσα τους στα αυτοσχέδια τραγούδια που λένε, οι Διστομίτες κουδουναραίοι  δίνουν μια άκρως επιθεωρησιακή και εν κινήσει ''παράσταση'', αφού τα θέματα που θίγουν κάθε χρόνο είναι εμπνευσμένα από την τρέχουσα πολιτική  και  κοινωνική  επικαιρότητα.
Η εντυπωσιακή παρουσία τους  σημαδεύεται  με τα καθιερωμένα "τολμηρά" τραγούδια τους, μπροστά στους θεατές τους!

Τα κουδούνια που ζώνουν οι κουδουναραίοι γύρω από τη μέση είναι διαφόρων ειδών και σχημάτων (κόμπορες, κουδούνες, κύπρια, πάφλα), και πέφτουν πάνω από τις προβιές ζώων (κατσικιών η κριαριών). Στο χέρι κρατούν ραβδί που στην κορυφή του είναι δεμένο ένα κλωνάρι ελιάς, απομεινάρι του αρχαίου θυρσού και συμβολισμός της πλούσιας καρποφορίας, ενώ τα πρόσωπα καλύπτονται συνήθως από ζωώδες δέρμα ή από στάχτη. 

Οι κουδουναραίοι εμφανίζονται αρχικά στο νεκροταφείο του χωριού για να σημάνουν με τα κουδουνίσματά τους πρώτα εκεί το χαρμόσυνο μήνυμα της ανάστασης της φύσης. Μετά, κι ενώ τα κουδούνια βροντούν ακατάπαυστα αντηχώντας την  ελπίδα του ανθοφόρου οργασμού σωμάτων, πνευμάτων και ψυχών, εξορμούν σε όλο το χωριό τραγουδώντας “Καλώς τη την Σαρακοστή με σκόρδα με μαρούλια, Καλώς τα και τα ξώλαμπρα με γέλια και τραγούδια”, πειράζοντας τους περαστικούς και κάνοντας στάσεις σε σπίτια, όπου οι κάτοικοι τους κερνούν και τραγουδούν μαζί τους- το ίδιο γίνεται και σε καφενεια κλπ… Αυτό γίνεται κάθε μέρα ως και την Καθαρά Δευτέρα.

Οι κουδουναραίοι διαλαλούν την έγερση των υπνωτισμένων δυνάμεων της Άνοιξης μέσα από το βαρύ χειμώνα, το ξύπνημα των ζωογόνων και καρποφόρων ιδιοτήτων της γης και της ζωής.