Τον περασμένο Αύγουστο άρχισαν να κλείνουν τα πρώτα καταστήματα από τη Γενική Γραμματεία Εσόδων. Τα μαγαζιά στις περισσότερες περιπτώσεις έβαζαν 48ωρο λουκέτο εξαιτίας φοροδιαφυγής.
της Αρτεμις Μάντη
Όπως είχαν προειδοποιήσει οι αρμόδιες αρχές, αυτό το μέτρο λειτουργεί προς παραδειγματισμό των καταστηματαρχών. Συνοδεύεται μάλιστα και από «τσουχτερό» πρόστιμο.
Τις πρώτες μέρες που τέθηκε σε εφαρμογή το μέτρο οι έλεγχοι είχαν εντατικοποιηθεί με τους πολίτες να παρακολουθούν και να σχολιάζουν τις συνέπειές του. Κατά τις πρώτες επιδρομές της ΓΓΕ και της αστυνομίας, δεν ήταν λίγοι οι καταστηματάρχες που αρνήθηκαν να επιτρέψουν τη διενέργεια ελέγχου από τα κλιμάκια των αρμοδίων.
Έχουν περάσει τρεις μήνες από τα πρώτα λουκέτα χωρίς να υπάρξουν ριζικές αλλαγές στο μεγαλύτερο πρόβλημα που ταλανίζει την οικονομία, τη φοροδιαφυγή. Ένας από τους χώρους που εντοπίζονται αρκετά κρούσματα φοροδιαφυγής είναι τα βενζινάδικα.
Όσοι δεν πληρώνουν με χρεωστική κάρτα, αναγκάζονται συχνά να ζητούν την απόδειξη καθώς πολλοί βενζινοπώλες δεν τη δίνουν. Συχνά μάλιστα δίνουν αποδείξεις που έχουν κοπεί ακόμα και 4 ώρες πριν! Το ίδιο ισχύει και για τα συνεργεία αυτοκινήτων.
Στην αρχικώς συμφωνημένη τιμή, όταν κάποιος ζητήσει την απόδειξη αρχίζουν τα παζάρια και η τιμή ανεβαίνει. Τότε η ευθύνη βαραίνει τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου που βάζει τελικά βαθειά το χέρι στην τσέπη.
Ορισμένα συνεργεία ακόμα και όταν αγοράζουν ανταλλακτικά δηλώνουν πως δεν τους έφερε ο άλλος επαγγελματίας απόδειξη, με αποτέλεσμα να μην επιθυμεί αυτοβούλως να κόψει απόδειξη έχοντας πάντα ως πρόφαση το μηδενικό του κέρδος.
Σε καφετέριες της πρωτεύουσας οι αποδείξεις τις περισσότερες φορές έρχονται μαζί με τα προϊόντα, ωστόσο δεν φαίνεται πως συμβαίνει το ίδιο και στην επαρχία. Ειδικά στα χωριά που οι έλεγχοι δεν είναι συνηθισμένοι και οι περισσότεροι γνωρίζονται μεταξύ τους, πολύ σπάνια κόβονται οι απαραίτητες αποδείξεις.
Στην Αθήνα βέβαια συχνά παρατηρείται κάτι διαφορετικό. Στα delivery οι περισσότεροι βλέπουν την τιμή πληρωμής, χωρίς να δίνουν σημασία αν είναι η σωστή απόδειξη.
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται πως φτάνει στα σπίτια το δελτίο παραγγελίας, που μοιάζει με την απόδειξη, ωστόσο μπορεί να μην εκδοθεί ποτέ η απόδειξη και τα χρήματα από το ΦΠΑ να μην δοθούν ποτέ στο κράτος, αλλά να μείνουν στη τσέπη του εργοδότη.
Όταν τυχαίνει μάλιστα να το καταλάβουν οι πελάτες και τηλεφωνούν για την απόδειξη στα ταχυφαγία οι καταστηματάρχες δηλώνουν πως η απόδειξη θα έπεσε κατά τη μεταφορά της σακούλας. Μη ξεχνάμε όμως πως επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση!
Το καλοκαίρι σε κάθε χωριό ως είθισται γίνονται πανηγύρια με γνωστά πολλές φορές ονόματα. Οι εκδηλώσεις αυτές όμως περιλαμβάνουν απαραίτητα φαγητό και ποτό για όσους τα παρακολουθήσουν.
Οι τιμές καθορίζονται από τους διοργανωτές και είναι 50% πάνω από τις κανονικές. Ενδεικτικά ένα κουτάκι μπύρας πωλείται για 5 €, ενώ ένα μπουκάλι ουίσκι 80€! Το δυσάρεστο είναι πως για να πληρωθούν τα όργανα δεν κόβεται καμία απόδειξη, ενώ και τα ρέστα φτάνουν δύσκολα καθώς δεν υπάρχουν νομίσματα.
Έτσι αντί η τιμή να μειωθεί αφού δεν εκδίδεται και απόδειξη, μένουν ακόμα παραπάνω ευρώ για να πληρωθούν οι τραγουδιστές και οι μουσικοί και να υπάρξει κέδρος για το κατάστημα.
