Εκαψε τον κατηγορούμενο Μάκη Γιαννουσάκη η κατάθεση του ιδιοκτήτη των ναυπηγείων της Ελευσίνας, Δημήτρη Σάββα, ο οποίος είπε στο δικαστήριο ότι με τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο συζήτησε για τις επισκευές που θα γίνονταν στο πλοίο Noor1, αφού το πλοίο είχε επιστρέψει από τα Εμιράτα. Παράλληλα έκανε λόγο για ένα φορτηγάκι που του ζητήθηκε από τον Γιαννουσάκη να μείνει στον χώρο των ναυπηγείων του, με το οποίο όπως είπε είδε να φεύγουν φορτωμένα σακιά.
Η εισαγγελέας της έδρας τον επέκρινε λέγοντάς του ότι πέφτει σε αντιφάσεις, καθώς υποστήριζε στις αρχικές καταθέσεις ότι είχε δώσει στον Γιαννουσάκη κλειδιά των ναυπηγείων, ενώ σήμερα μίλησε για λουκέτο. Τελικά ο μάρτυρας διευκρίνισε ότι λέγοντας κλειδιά, εννοούσε λουκέτα.
Παράλληλα σήμερα κατέθεσε κι ο Σπύρος Βήτος, ιδιοκτήτης της εταιρίας από την οποία οι τρεις Τούρκοι κατηγορούμενοι αγόρασαν τα σακιά με τη μαρμαρόσκονη, που βρέθηκαν στην αποθήκη στο Κορωπί μαζί με την ηρωίνη.
Διαβάστε αναλυτικά τις καταθέσεις:
Ξεκινώντας την κατάθεσή του ο κ.Σάββας είπε ότι: «Το ναυπηγείο είναι ιδιοκτησίας δικής του και του αδερφού του εδώ και 55 χρόνια. Είπε ότι οι εγκαταστάσεις του μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες σε πλοία μέχρι πέντε χιλιάδες τόνους. Τη Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014 ήρθε το πλοίο Noor1 σε μία θέση που είχε παραχωρήσει ο ΟΛΕ πλησίον των ναυπηγείων μου. Πήγα στα πλοία και βρήκα έναν τύπο με γενειάδα και μαύρα γυαλιά, που όπως μου συστήθηκε ήταν ο Μάκης Γιαννουσάκης. Μου είπε ότι το πλοίο θέλει επισκευές» και συμπλήρωσε με νόημα:
«Στη θέση που έδεσε το Noor1 είχε να μπει πλοίο περίπου 4-5 χρόνια. Μου είπε να ανέβω στη γέφυρα του πλοίου να δω, αλλά επειδή υπήρχε μόνο ανεμόσκαλα, εγώ έχω πρόβλημα στο ισχίο και δεν μπορούσα να ανέβω. Του είπα ότι δεν υπάρχει λόγος να ανέβω πάνω κι ότι πρέπει να πάρει άδεια μεθόρμισης. Του έδωσα την κάρτα μου. Μου μίλησε για ένα φίλο του που κάνει αλουμινοκατασκευές στον Ασπρόπυργο και μου είπε ότι έχει ένα φορτηγάκι κι επειδή στον χώρο που το αφήνει του κάνουν ζημιές και του κλέβουν τα αλουμίνια, με ρώτησε αν μπορούσε να το φέρει στο χώρο του ναυπηγείου και του είπα “ναι”. Μου ζήτησε επίσης να βάλει 100 τόνους λαμαρίνες που είχε ο φίλος και του είπε ότι μπορεί. Μου έβαλε στο χέρι 200 ευρώ για την παραμονή του αυτοκινήτου στο ναυπηγείο, αλλά του είπα ότι δεν θέλω τίποτα. Την άλλη μέρα ήρθε με ένα μαύρο Peugeot, μπήκε μέσα, έβαλε μπρος στο φορτηγάκι, βγήκε με την όπισθεν κι έκλεισε την πόρτα. Την επόμενη μέρα πηγαίνοντας μπαίνοντας στο ναυπηγείο μου, είδα το φορτηγάκι να φεύγει. Του κόρναρα, του έκανα σινιάλο, αλλά δεν σταμάτησε. Ηταν φορτωμένο τσουβάλια. Την επόμενη μέρα ενώ έπινα καφέ στο ναυπηγείο, ήρθε και μου έφερε εμφιαλωμένο κρασί και μου είπε ότι το βγάζει ο πεθερός του. Την ημέρα ήρθαν από το λιμεναρχείο έξι άτομα με όπλα, έκαναν έλεγχο και μου είπαν να μην αγχώνομαι γιατί δεν έχω καμία σχέση εγώ».
Σε άλλο σημείο της κατάθεσής του αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που είχε καταθέσει και στις προηγούμενες καταθέσεις του στον ανακριτή. Είπε δηλαδή ότι περίπου δύο μήνες πριν έρθει το πλοίο στην Ελευσίνα, είχαν έρθει δύο άτομα ονόματι Κώστας Βιδάλης και Θόδωρος Χούμπος και του πρότειναν να του δώσουν 3.000 μίσθωμα κι εξαφανίστηκαν. Μας είπαν ότι θα έφερναν δουλειές στα ναυπηγεία, μετά έρχονταν κάπου-κάπου.
Οι αντιφάσεις και η... οργή της εισαγγελέως
Συνήγορος υπεράσπισης: Μήπως εξαφανίστηκαν την περίοδο που ήρθε και το πλοίο;
-Δεν έρχονταν καθόλου, αραιά και πού. Αφού χάλασε η συμφωνία μας είχαν έρθει μία-δύο φορές πριν έρθει το πλοίο.
Πρόεδρος: Πού τους γνωρίσατε;
-Είναι παλιοί πελάτες. Ο Κούμπος είναι παλιός πελάτης, τον ξέρω πολλά χρόνια. Εχει κι έναν πλωτό γερανό και έβγαζαν το σίδερο από τα ναυάγια. Συνεργαζόμασταν.
-Είδατε ποτέ να ξεφορτώνουν κάτι από το καράβι;
-Όχι.
-Μένατε πολλές ώρες στα ναυπηγεία;
-Μέχρι τις 2:30-3 το μεσημέρι.
Εισαγγελέας: Σε ποιον δώσατε τον κλειδί για να μπει το φορτηγάκι στο ναυπηγείο;
-Στον κ.Γιαννουσάκη.
-Εχετε πει ότι είδατε τον Γιαννουσάκη να βάζει μέσα το φορτηγάκι. Ισχύει;
-Δεν είδα ποιος το έβαλε.
-Μα το έχετε καταθέσει. Δεν το επιβεβαιώνετε;
-Οχι.
-Εκτός από τον Γιαννουσάκη, συζητήσατε με άλλο άτομο;
-Οχι, με τον Γιαννουσάκη μόνο.
Συνήγορος υπεράσπισης Γιαννουσάκη: Αυτός που οδηγούσε το μαύρο Peugeot και σας είπε ότι θα φέρει το φορτηγάκι, είναι αυτός που του είχατε πάρει το κλειδί;
-Οχι, δεν θυμάμαι τέτοιο πράγμα. Του είπα όταν φύγεις, πάρε το λουκέτο γιατί θα φύγω.
-Μα δεν είπατε σε κάποιον ότι δώσατε το κλειδί;
-Οχι, το λουκέτο εννοούσα, το κλειδί είναι σχήμα λόγου. Εννοούσα το λουκέτο που είναι πάνω στην πόρτα.
Εισαγγελέας: Μπορούσε να μπαίνει ο καθένας μέσα στο ναυπηγείο; Ηταν ανοιχτό;
-Οχι, αλλά έχω δώσει κλειδί σε όλους τους ψαράδες. Άνοιγαν κι έμπαιναν. Η συγκεκριμένη πόρτα είχε λουκέτο, αλλά δεν ήταν ασφαλείας.
-Ο καθένας μπορούσε να μπει μέσα;
-Ναι.
Συνήγορος υπεράσπισης Γιαννουσάκη: Το πράγμα για μας ξεκαθάρισε.
Εισαγγελέας (με αυστηρότητα): Εδώ ακούγονται αντιφατικά πράγματα, είπατε ότι ήταν ελεύθερο και μπορούσε να μπαίνει μέσα στο ναυπηγείο ο καθένας;
-Ναι.
-Τότε γιατί μας λέτε για κλειδί;
-Μα... (προσπάθησε να ψελλίσει μία φράση, αλλά δεν ολοκλήρωσε).
-Με συγχωρείτε, αλλά εδώ δεν λέτε αλήθεια.
-Αλήθεια λέω.
-Οταν λέτε έδωσα στον Γιαννουσάκη το κλειδί για να βάλει το φορτηγάκι, εννοείτε το λουκέτο;
-Ναι.
-Σε ποιον το δώσατε;
-Στον Γιαννουσάκη, εγώ το λουκέτο το θεωρώ κλειδί. Δεν έδωσα κανένα κλειδί, του είπα “εγώ φεύγω, τράβα το λουκέτο και βάλε το φορτηγάκι μέσα”.
Συνήγορος υπεράσπισης Λάγιου: Αυτός που ήταν μέσα στο καράβι, μπορούσε να έρθει ανεμπόδιστος στο γραφείο σας;
-Ναι.
-Αρα και στο φορτηγάκι;
-Ναι.
-Την ημέρα που είδατε το φορτηγάκι να φεύγει με τα τσουβάλια, εσείς τί κάνατε;
-Τίποτα, τη δουλειά μου.
-Ξαναείδατε το φορτηγάκι από τότε που έφυγε;
-Οχι.
-Στην αρχή μας είπατε ότι ο πλοίο είχε ανεμόσκαλα και δεν ανεβήκατε. Την επόμενη μέρα μήπως άλλαξε κάτι στο πλοίο;
-Σας είπα ότι δεν ανέβηκα και είπα στον Γιαννουσάκη να βάλει σκάλα για να έρθει η επιθεώρηση και να δει τις ζημιές. Εγώ δεν είχα κανένα λόγο να τις δω.
-Καταλάβατε πάντως αν άλλαξε ο τρόπος πρόσβασης στο πλοίο;
-Ναι, μετά από δύο μέρες έβαλαν σκάλα.
-Γιατί, για να ανεβείτε εσείς;
-Οχι, εγώ δεν θα ανέβαινα.
Συνήγορος μελών πληρώματος: Σας υπέδειξε ο Γιαννουσάκης κάποιον από το πλήρωμα ως άνθρωπο εμπιστοσύνης του;
-Οχι.
Στη συνέχεια κατέθεσε ο μάρτυρας Σπύρος Βήτος, που είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας, από την οποία οι τρις Τούρκοι κατηγορούμενοι εκ των οποίων ο ένας έχει πεθάνει, αγόρασαν σακιά με μαρμαρόσκονη, που βρέθηκαν στην αποθήκη στο Κορωπί, δίπλα από την ηρωίνη.
-Μάρτυρας: Θέλανε συγκεκριμένα σακουλάκια. Σκέφτηκα ότι τα ζητούσαν επειδή όπως μου είπαν θα πήγαιναν τη μαρμαρόσκονη στο Βέλγιο και ίσως λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης να ήθελαν τη συγκεκριμένη συσκευασία.
-Εισαγγελέας: Σας είπαν ότι χρειάζονταν τέσσερις νταλίκες με σακουλάκια μαρμαρόσκονη την εβδομάδα;
-Οχι, τον μήνα.
-Τι εννοούσατε τότε ότι η συσκευασία ήταν διαφοροποιημένη;
-Εμείς παραδίδουμε τα σακιά κλειστά με σύρμα. Εκείνοι ζήτησαν να κλείνουν κι από τις δύο μεριές, κάτι που το φτιάχνει μόνο το εργοστάσιο.
-Εκαναν παραγγελία δηλαδή.
-Ναι.
-Ζήτησαν να μπουν σε μεγάλες τσάντες.
-Ναι, ζύγιζε 20 κιλά το κάθε σακουλάκι κι αυτοί που ζήτησαν να μπουν σε μεγαλύτερη συσκευασία που χωράει 40-50 σακουλάκια των 20 κιλών.
-Τα χρήματα σας τα έδωσαν σε μετρητά;
-Το πρότειναν.
-Συνεχίζετε να λέτε εσείς ότι δεν θέλετε μετρητά;
-Ναι, προτιμούμε να γίνεται μέσω τραπέζης.
-Τί δικαιολογία σας προέβαλαν κι επέμεναν στα μετρητά;
-Οτι το έμβασμα αργεί τρεις ημέρες κι εκείνοι δεν ήθελαν να περιμένουν.
-Πού ζήτησαν να παραδοθούν;
-Στο Κορωπί.
-Πήγατε στην αποθήκη;
-Αυτή ήταν η συμφωνία.
-Εγινε κανονικά η εκφόρτωση;
-Τους παρέδωσα δύο τόνους και ζήτησαν άλλους δύο.
-Ηταν ανοιχτή η αποθήκη;
-Ναι, όταν πήγα το πρώτο εμπόρευμα ήταν ανοιχτή η αποθήκη. Είδα μόνο τον ιδιοκτήτη. Την Παρασκευή, όταν πήγα να ξεφορτώσω μεγάλη αναστάτωση και τα σακουλάκια χυμένα. Τους έπαιρνα τηλέφωνο αλλά δεν το σήκωναν.
Συνήγορος υπεράσπισης Τούρκων: Μπορούσατε να καταλάβετε αν ο Ακσακάλ (σ.σ. κατηγορούμενος) λάμβανε εντολές;
-Μάλλον αυτό έκανε και μόνο μετέφραζε.
-Ποια ήταν η συμπεριφορά τους όταν ήρθαν στην εταιρία σας; Φαίνονταν σαν να ενεργούν για λογαριασμό τους ή σαν να εκτελούν εντολές;
-Κοιτούσαν τα τσουβαλάκια και με ρωτούσαν συζητώντας μαζί. Οταν έχουμε περισσότερα από δύο άτομα πελάτες, ο καθένας θα ρωτήσει και θα κοιτάξει διαφορετικά πράγματα.
-Έπαιρνε εντολές, ρωτούσαν κάποιον; Ή συνεννοούνταν μόνοι τους;
-Δεν μπορώ να το ξέρω, δεν ξέρω γνωρίζω τη γλώσσα τους.
Σε εκείνο το σημείο η δίκη διεκόπη αφού δεν υπήρχαν άλλοι μάρτυρες και θα συνεχιστεί την Παρασκευή.
