Δεκαήμερο «φωτιά» έχει μπροστά της η Κυβέρνηση που …καίγεται για την επίτευξη τεχνικής συμφωνίας με τους δανειστές το αργότερο ως το άτυπο Eurogroup της 7ης Απριλίου στην Μάλτα, ώστε να υπάρχει περιθώριο για αποφάσεις αναφορικά με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ, δύο εβδομάδες αργότερα.
Το Ταμείο ωστόσο φαίνεται ότι έχει μετατρέψει σε «ναρκοπέδιο» τον δρόμο που καλείται να βαδίσει η Αθήνα, πιέζοντας για βαθιές μεταρρυθμίσεις σε εργασιακά, αφορολόγητο και συντάξεις ώστε να υπάρξει συμφωνία, όπως αποκάλυψε στην Οξφόρδη ο Πόουλ Τόμσεν.
Την ίδια ώρα, το Ταμείο φαίνεται πως έχει έτοιμο «δεύτερο μπλόκο» για την Ελλάδα, καθώς έκθεση ανεξάρτητου γραφείου, που λειτουργεί όμως στους κόλπους και για λογαριασμό του ΔΝΤ, παραπέμπει για τον Ιούνιο τις όποιες αποφάσεις του Ταμείου για συμμετοχή του με χρηματοδότηση στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα.
Όλα αυτά ενώ παραμένει άγνωστη η πορεία των διαπραγματεύσεων σε επίπεδο υπουργών την προηγούμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες, αλλά και η τυχόν πρόοδος από τις μετέπειτα επαφές σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων Κυβέρνησης και δανειστών, που καλούνται να βρουν σημεία σύγκλισης στα «2-3 θέματα στα οποία υπάρχουν αποκλίσεις», για τα οποία πάντως κυβερνητικές πηγές έλεγαν ότι είναι θέμα ημερών να «κλείσουν».
Επισήμως η Κυβέρνηση τηρεί «σιγή ασυρμάτου» για την πορεία των διαπραγματεύσεων, ενώ όμως η «άμμος στην κλεψύδρα» ως το Eurogroup «αδειάζει» κι ενώ «στραγγίζει» την αγορά από ρευστότητα, συγκεντρώνοντας ταμειακά διαθέσιμα για κάθε ενδεχόμενο παράτασης στην διαπραγμάτευση, γεγονός που θα σημάνει την διαρκή αναβολή εκταμίευσης δόσης από τους δανειστές.
Ο πρώτος «κάβος» για τον οποίο δεν ανησυχεί ιδιαίτερα η Αθήνα είναι η εξόφληση ομολόγων ύψους 1,35 δις ευρώ, που κατέχουν κεντρικές τράπεζες, τα οποία πρέπει να πληρωθούν στις 20 Απριλίου.
Ο επόμενος «τεράστιος σκόπελος» είναι το τετραήμερο 17-20 Ιουλίου, οπότε η Ελλάδα καλείται να αποπληρώσει συνολικά 6,25 δις ευρώ στους κατόχους του ελληνικού ομολόγου που εξέδωσε το 2014 η Κυβέρνηση Σαμαρά, μαζί με ομόλογα που κατέχουν η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και ιδιώτες δανειστές που δεν είχαν ενταχθεί στο PSI.
