Η αορτική στένωση αποτελεί στις μέρες μας τη συχνότερη βαλβιδοπάθεια, αποτελώντας το 40% στο σύνολο των βαλβιδοπαθειών.
Η κυριότερη αιτία στένωσης της αορτικής βαλβίδας είναι η ασβεστοποιός της εκφύλιση, που εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα της εναπόθεσης με την πάροδο του χρόνου αλάτων ασβεστίου στις πτυχές της, με αποτέλεσμα αυτές να παχύνονται και να χάνουν την ευκαμψία τους.
Πρόκειται δηλαδή για ένα εκφυλιστικό νόσημα και αποτελεί την τρίτη συχνότερη καρδιαγγειακή νόσος, μετά την αρτηριακή υπέρταση και τη στεφανιαία νόσο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι πιθανό στην εμφάνισή της να συμβάλουν ουσιαστικά οι ίδιοι παράγοντες με αυτούς που προκαλούν την αθηροσκλήρωση των αγγείων.
Σε νεότερες ηλικίες, η στένωση της αορτικής βαλβίδας αποδίδεται τις περισσότερες φορές σε δίπτυχη κατασκευή αυτής εκ γενετής, η οποία ευνοεί την ασβεστοποιό της στένωση.
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η στένωση αορτικής βαλβίδας:
Θωρακικός πόνος: Η στένωση αποτελεί ένα διαρκές εμπόδιο στην εξώθηση του αίματος από την αριστερή κοιλία της καρδιάς προς την αορτή και την περιφερική κυκλοφορία, με αποτέλεσμα η καρδιά να υπερτρέφεται για να υπερνικά τη μεγάλη αντίσταση.
Η υπερτροφική καρδιά όμως χρειάζεται περισσότερο οξυγόνο για να λειτουργήσει από αυτό που της προσφέρεται, με αποτέλεσμα ισχαιμικό πόνο.
Συγκοπτικά επεισόδια: Πρόκειται για επεισόδια αιφνίδιας απώλειας μυϊκού τόνου και αισθήσεων καρδιακής αιτιολογίας, η οποία εδώ οφείλεται στη μειωμένη δίοδο αίματος διαμέσου της βαριά στενωμένης βαλβίδας, ώστε ο εγκέφαλος να υποαιματώνεται και να επέρχεται η συγκοπή. Και
Δύσπνοια / συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας: Η μεγάλη αντίσταση που προβάλλει η στενωμένη βαλβίδα προκαλεί σε μεταγενέστερα στάδια της νόσου αυξημένες πιέσεις μέσα στην καρδιά, οι οποίες μεταφέρονται και προς την πνευμονική κυκλοφορία, με αποτέλεσμα δύσπνοια στην προσπάθεια, στην ηρεμία ή ακόμα και πνευμονικό οίδημα.
Τα τρία αυτά συμπτώματα είναι συνήθως η αφορμή για τη διάγνωση της στένωσης της αορτικής βαλβίδας και αναφέρθηκαν παραπάνω με σειρά σπουδαιότητας, καθώς προβλέπουν κατά σειρά όλο και μικρότερο προσδόκιμο ζωής, αν η βαλβιδοπάθεια αφεθεί χωρίς θεραπεία.
