Επιστήμονες από τη Γαλλία αναφέρουν ότι ένα γνωστό φάρμακο για τον διαβήτη, που λαμβάνεται μία φορά την ημέρα με έγχυση, μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου Πάρκινσον.
Με τον όρο βραδυκινησία περιγράφονται οι αργές κινήσεις που κάνουν όλοι οι πάσχοντες από τη νόσο. Οι κινήσεις αυτές αποτελούν το πρώτο σύμπτωμα της νόσου, ενώ το τρέμουλο που είναι το πιο γνωστό δεν το εκδηλώνουν όλοι οι πάσχοντες.
Το φάρμακο λέγεται λιξισενατίδη (lixisenatide). Ανήκει στα επονομαζόμενα ανάλογα του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου 1 (ανάλογα του GLP-1). Στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εγκεκριμένο από το 2013 για την αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 στους ενήλικες.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ασκεί προστατευτική δράση στον εγκέφαλο, επιβραδύνοντας τις βλάβες που προκαλεί το Πάρκινσον.
Η νέα μελέτη
Τα ευρήματα της νέας μελέτης δημοσιεύονται στην ιατρική επιθεώρηση New England Journal of Medicine. Όπως γράφουν οι ερευνητές, οι συμμετέχοντες είχαν διαγνωστεί λιγότερο από 3 χρόνια πριν ενταχθούν σε αυτήν. Λάμβαναν σταθερή δόση φαρμάκων για τη νόσο Πάρκινσον και δεν είχαν κινητικές επιπλοκές (π.χ. πτώσεις).
Οι ασθενείς χωρίσθηκαν τυχαία σε δύο ομάδες. Οι μισοί έκαναν καθημερινά μία έγχυση λιξισενατίδης, επί 12 μήνες. Οι υπόλοιποι έκαναν έγχυση με μία ανενεργό ουσία (εικονικό φάρμακο). Όλοι συνέχισαν να λαμβάνουν και την αγωγή για τη νόσο Πάρκινσον.
Πριν, στη διάρκεια και μετά την ολοκλήρωση της θεραπευτικής παρέμβασης, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε εξετάσεις. Κατ’ αυτές αξιολογήθηκαν τα κινητικά συμπτώματά τους και έλαβαν μία βαθμολογία σε μία ειδική κλίμακα.
Η κλίμακα λέγεται MDS-UPDRS part III. Χρησιμοποιείται για να αξιολογεί τη βαρύτητα των κινητικών συμπτωμάτων της νόσου. Η βαθμολόγηση γίνεται από 0 έως 132. Όσο υψηλότερη είναι η βαθμολογία, τόσο εντονότερα τα κινητικά συμπτώματα.
Τα ευρήματα
Μετά από 12 μήνες θεραπείας, οι συμμετέχοντες που έκαναν εγχύσεις λιξισενατίδης δεν είχαν καμία ουσιαστική εξέλιξη των κινητικών προβλημάτων τους. Αντιθέτως, όσοι λάμβαναν το εικονικό φάρμακο είχαν επιδείνωση της τάξης των 3 μονάδων στην κλίμακα MDS-UPDRS part III.
Αν και η διαφορά είναι μικρή, θεωρείται από τους επιστήμονες σημαντική. Επιπλέον, σε επανέλεγχο που έκαναν οι ερευνητές στους εθελοντές τους δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση των εγχύσεων, η διαφορά εξακολουθούσε να είναι η ίδια.
Το εύρημα αυτό υποδηλώνει ότι η λιξισενατίδη όχι μόνον επιβραδύνει τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον, αλλά πιθανώς προστατεύει τον εγκέφαλο από την περαιτέρω απώλεια νευρικών κυττάρων.
Υπήρχε ωστόσο και ένα μειονέκτημα στην παρέμβαση, αναφέρει ο βρετανικός Guardian. Το 46% των συμμετεχόντων που έκαναν εγχύσεις λιξισενατίδης ανέφεραν ναυτία και το 13% εμέτους.
Τα ευρήματα αυτά «είναι συναρπαστικά», δήλωσε ο επιβλέπων ερευνητής και καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Bordeaux. Εν τούτοις «πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε αυτό το στάδιο με την ερμηνεία τους και τη δυνατότητα εφαρμογής», πρόσθεσε.
Όπως εξήγησε, τα ευρήματα προέρχονται από μελέτης Φάσης ΙΙ. Πρέπει τώρα να επαληθευτούν σε μεγαλύτερη, τελικής φάσης (Φάση ΙΙΙ) μελέτη, ώστε να μπορέσουν εν συνεχεία να εφαρμοστούν στην κλινική πράξη.
