Ένα βήμα πιο κοντά στη βιολογική «πηγή της νιότης» εκτιμούν πως βρίσκονται οι επιστήμονες. Ταυτοποίησαν 30 γονίδια που συνδέονται με τη γήρανση, ένα από τα οποία λένε πως είναι πιθανό να αλλάζει παρατείνοντας το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων.
Αναζητώντας τα ίχνη της μακροζωίας οι ερευνητές από την Ελβετία και τη Γερμανά ανέλυσαν 40.000 γονίδια από τρεις διαφορετικούς οργανισμούς, αναζητώντας γονίδια που λειτουργούσαν με τον ίδιο τρόπο και στους τρεις σε κάθε στάδιο της ζωής, νεότητα, ωριμότητα, γήρας.
Πήραν δείγματα μορίων RNA από τα κύτταρα του καθενός που χρησιμοποιούνται, μαζί με το DNA, στην πρωτεϊνοπαραγωγή και έφτιαξαν στατιστικά μοντέλα.
Διαπίστωσαν πως οι τρεις οργανισμοί έχουν μόνο 30 γονίδια κοινά που επηρεάζουν σημαντικά τη διαδικασία της γήρανσης. Σε έναν από τους τρεις η επιστημονική ομάδα κατάφερε να ξεχωρίσει τη διαδικασία αυτή μπλοκάροντας επιλεκτικά το RNA στα σχετικά γονίδια.
Το μπλοκάρισμά τους παράτεινε το προσδόκιμο ζωής κατά 5%.
Ένα από τα γονίδια αυτά αποδείχθηκε πως είχε ιδιαίτερη επιρροή: ήταν το bcat-1.
«Όταν μπλοκάραμε την έκφρασή του, ο μέσος όρος ζωής του οργανισμού αυξήθηκε κατά 25%», δήλωσε ο Michael Ristow, εκ των συντακτών της μελέτης και καθηγητής στη Ζυρίχη.
Το συγκεκριμένο γονίδιο μεταφέρει τον κώδικα για ένα ομώνυμο ένζυμο. Περιλαμβάνει τα αμινοξέα L-leucine, L-isoleucine και L-valine. Όταν οι επιστήμονες εμπόδισαν την έκφραση του bcat-1, τα αμινοξέα συσσωρεύονταν στους ιστούς πυροδοτώντας τη μοριακή ακολουθία που αύξανε τη μακροζωία, όπως περιγράφει η Daily Mail.
Παράλληλα παρατηρήθηκε πως παρατάθηκε και το διάστημα κατά το οποίο οι υπό εξέταση οργανισμοί ήταν υγιείς.
Ο Ristow εκτιμά πως ο μηχανισμός αυτός υπάρχει και στον άνθρωπο.
Η μελέτη έχει στόχο να αναδείξει παράγοντες για το πώς επηρεάζεται η διαδικασία γήρανσης και συνεπώς για το πώς μπορούν να αποφευχθούν ασθένειες που συνδέονται με την ηλικία.
