θεολογικος λογος

Η συμπόνια είναι η ευαισθησία των καλών ψυχών που αγαπούν τους διπλανούς τους. Οι συμπονετικοί άνθρωποι υποφέρουν μαζι με αυτούς που υποφέρουν από πόνο και αντιμετωπίζουν κάθε πρόβλημα που πλήττει τον διπλανό τους ως δικό τους. Σπεύδουν να βοηθήσουν και ανακουφίζονται όταν αυτοί που υποφέρουν αποζημιώνονται.

Αδέλφια μου, χιλιάδες καλές πράξεις μπορούμε να κάνουμε: να νηστεύουμε, να προσευχόμαστε, να ασχολούμαστε με φιλανθρωπία ακόμη και το αίμα να χύσουμε για τον Χριστό , αν όμως έχουμε έχθρα με τους αδελφούς χριστιανούς μας, όσα καλά κάνουμε, χαμένα πάνε, δε θα μας ωφελήσουν, και θα βρεθούμε στην κόλαση. 

Κοσμάς Αιτωλός

Με την ευκαιρία του ονόματος αυτού μου ήλθε στο νου μου και μία άλλη σκέψις. Ποια λοιπόν είναι αυτή; Από την πρώτη στιγμή που δίνουμε το όνομα του παιδιού, ας τα δίνουμε και το ζήλο της αρετής.

Μερικές φορές, είτε στην εκκλησία είτε στο σπίτι, προσευχόμαστε σε κατάσταση πνευματικής ή σωματικής αποκατάστασης. Η ψυχή μας είναι αδύναμη, ψυχρή και άγονη. Αλλά μόλις καταβάλλουμε την προσπάθεια να αναγκάσουμε πραγματικά την καρδιά μας να προσευχηθούμε στον Θεό και να στρέψουμε τις σκέψεις μας σε αυτόν με πίστη, η ψυχή μας ζωντανεύει αμέσως, ζεσταίνει και καρποφορεί.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
Ακούσατε, χριστιανοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τί σημαίνει. Μας λέγει το άγιον Ευαγγέλιον πως η αγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερον από τους αγγέλους. Τί πρέπει να κάμης και εσύ;

«Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν».
Γιατί αρχίζει έτσι ο ιερεύς; Τι θέλει να πη; Μπροστά μας ανοίγει ο Χριστός ένα εξαίσιο θέαμα. Μπροστά μας παρουσιάζει μια ουράνια οπτασία. Μπροστά μας ο Χριστός ανοίγει την βασιλείαν του.