Με τον «Ζορμπά» του Καζαντζάκη ανά χείρας ταξιδεύουμε στην υπέροχη Μεσσηνιακή Μάνη που ενέπνευσε τον Κρητικό συγγραφέα και έχει κερδίσει μέσα στα χρόνια χιλιάδες πιστούς επισκέπτες.
Ενας στενός σχετικά δρόμος ανάμεσα σε ελαιώνες, καθαρούς και περιποιημένους, που τους κοσμούν ασύλληπτες ποσότητες χαμομηλιού, κίτρινες και λευκές μαργαρίτες, κατακόκκινες παπαρούνες και ένα σωρό άλλα αγριολούλουδα, που, άνθρωπος της πόλης γαρ, αγνοώ τα ονόματά τους. Και κάτω αριστερά, η θάλασσα. Και στο βάθος μπροστά, ο Ταΰγετος· ακόμα χιονισμένος στις ψηλότερες κορυφές του. Μόνο φύση. Μια εικόνα μαγευτική, για την οποία αξίζει να πηγαίνεις κάθε άνοιξη στη Μάνη και να κάνεις ακριβώς την ίδια διαδρομή. Να ξεκινάς από την άγρια λακωνική μεριά της και να καταλήγεις στην εύφορη μεσσηνιακή, με τα κουκλίστικα χωριά, τη γαληνεμένη θάλασσα, τα υπέροχα χρώματα. «Σαν πίνακας του Μπομπ Ρος είναι το τοπίο», αστειεύεται ο Δημήτρης, οδηγός και φωτογράφος σ’ ετούτο το οδοιπορικό. «Ο Ρος ζωγραφίζει κι εμείς εισβάλλουμε με το αυτοκίνητο στην τέλεια εικόνα του».
Η Μεσσηνιακή Μάνη ή Εξω Μάνη ανήκει πλέον διοικητικά στον Δήμο Δυτικής Μάνης και αποτελείται από καμιά εικοσαριά χωριουδάκια, άλλα παραλιακά και άλλα πιο ορεινά. Εμείς, πάλι, κινούμαστε παράλληλα με τη θάλασσα και πραγματοποιούμε μια πρώτη σύντομη στάση στη Στούπα και μια δεύτερη μεγαλύτερη στην Καρδαμύλη, που είναι και το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής.
Στο παρελθόν η Στούπα ήταν ένα ήσυχο ψαροχώρι με λίγους μόνιμους κατοίκους. Οι τρεις πανέμορφες παραλίες που διαθέτει όμως -η κεντρική ακριβώς μπροστά στο χωριό, η Χαλικούρα στο νότιο μέρος του και η μεγάλη και φημισμένη Καλογριά στα βόρεια- ήταν ικανός λόγος για να αναπτυχθεί τουριστικά και να φτάσει να προσφέρει όλες τις απαραίτητες υποδομές για τη φιλοξενία χιλιάδων τουριστών.
Οι τελευταίοι, βέβαια, δεν βρέθηκαν τυχαία σ’ ετούτη τη γωνιά της Μεσσηνίας. Παρά το αδιαμφισβήτητο κάλλος του, το παραλιακό αυτό χωριό, και συγκεκριμένα η παραλία της Καλογριάς, υπήρξε και ο τόπος όπου έζησαν το 1917-1918 ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Αλέξης Ζορμπάς, οι οποίοι δούλευαν στα εγκαταλελειμμένα σήμερα ορυχεία της Πραστοβάς, όπου και γνωρίστηκαν. Εδώ εμπνεύστηκε και έγραψε ο μεγάλος Κρητικός συγγραφέας το αριστούργημα «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», και με αυτό το βιβλίο στο χέρι καταφθάνουν πολλά χρόνια τώρα στη Στούπα χιλιάδες ξένοι επισκέπτες, κυρίως Ευρωπαίοι. Πολλοί εξ αυτών, μάλιστα, έρχονται και ξανάρχονται, έχουν αναπτύξει φιλίες και δεσμούς με τον τόπο και τους ανθρώπους του, ενώ ουκ ολίγοι έχουν αγοράσει σπίτια στην περιοχή και μένουν πια μόνιμα. Μια βόλτα στην παιδική χαρά του χωριού μπορεί να παρουσιάσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς τα παιδάκια είναι από ολόξανθα μέχρι πολύ καστανά ή μελαχρινά και μιλούν ένα σωρό διαφορετικές γλώσσες!
Συνεχίζοντας προς Καρδαμύλη, σε απόσταση μόλις 7,5 χιλιομέτρων από τη Στούπα, η διαδρομή είναι το ίδιο φανταστική. Η θάλασσα από ψηλά λάμπει και τα πρώτα σπίτια, πέτρινα τα περισσότερα με κεραμιδοσκεπές, κάνουν την εμφάνισή τους ανάμεσα σε πυκνούς ελαιώνες. Και ίσα που διακρίνονται. Ο κεντρικός δρόμος με τα καλόγουστα καταστήματα, που σιγά-σιγά ανοίγουν εν όψει του Πάσχα και του καλοκαιριού, το ήσυχο λιμανάκι, η γοητευτική Παλιά Καρδαμύλη με τους αναστηλωμένους πύργους (αναζητήστε τον Πύργο του Μούρτζινου και τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνος) και η βοτσαλωτή παραλία πιο πέρα είναι τα σημεία που θα σας τραβήξουν την προσοχή και που θα φωτογραφίσετε ξανά και ξανά. Οι αυλές των σπιτιών είναι γεμάτες λουλούδια, ο κόσμος κάθεται έξω και... ρουφάει ήλιο ή βολτάρει με τα ποδήλατα. Ανοιξη. Ολόκληρο το χωριό κινείται σε ράθυμους ρυθμούς και καλεί και τους επισκέπτες του να κάνουν το ίδιο.
Οσοι το καταφέρουν είναι βέβαιο ότι σύντομα θα επιστρέψουν.
