Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024 -

Σαουδική Αραβία: Όλα όσα απαγορεύεται να κάνει ένας τουρίστας



Η Σαουδική Αραβία αποτελεί μία από τις πιο επικύνδυνες χώρες για να την επισκεφτεί κάποιος που δεν είναι μουσουλμάνος.

Μέχρι πέρυσι, μάλιστα, οι μη μουσουλμάνοι δεν μπορούσαν να εισέλθουν στη χώρα, καθώς δεν εκδίδονταν βίζες σε τουρίστες. Μόνο οι μουσουλμάνοι μπορούσαν να εισέλθουν για να προσκυνήσουν στη Μέκκα.

Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν καθώς ο επικεφαλής Τουρισμού της Σαουδικής Αραβίας, σουλτάνος Μπιν Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ, ανακοίνωσε πως η Σαουδική Αραβία «ανοίγει» τις πύλες της για όλους και έτσι εκδίδει τουριστικές βίζες κατά το πρώτο τρίμηνο του 2018.

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο, καθώς πριν από λίγα χρόνια η κυβέρνηση είχε δώσει και πάλι άδεια στους τουρίστες, με αποτέλεσμα ένας φωτορεπόρτερ να επισκεφτεί για πρώτη φορά την «απαγορευμένη» χώρα.

Ο φωτορεπόρτερ Έρικ Λαφόργκ ταξίδεψε τότε μέχρι εκεί και ανακάλυψε κάτι για το οποίο ήταν προετοιμασμένος: μια άκρως συντηρητική κοινωνία που δεν έχει καμία σχέση με τον δυτικό πολιτισμό

Τι απαγορεύεται ρητώς

Ο φωτορεπόρτερ αναφέρει πως πριν ακόμη πατήσει το πόδι του εκεί, έπρεπε να σιγουρευτεί πως δεν είχε μαζί του κάτι από τα παρακάτω πράγματα: αλκοόλ, ακόμη και σοκολάτες που περιέχουν αλκοόλ, θρησκευτικά αντικείμενα άλλης θρησκείας, φαγώσιμα από χοιρινό, πορνογραφικά βιβλία, τυχερά παιχνίδια, φάρμακα που περιέχουν κωδεΐνη κ.λπ.

Ο Έρικ τότε, αν και είχε βίζα για να ταξιδέψει στη χώρα, μπορούσε να φτάσει μόνο μέχρι ένα σημείο και συγκεκριμένα μέχρι όπου έβλεπε αψίδες γύρω από την πόλη Τζέντα, οι οποίες σηματοδοτούσαν τα όρια των περιοχών όπου μπορούν να ταξιδεύουν οι μη μουσουλμάνοι.

Πέρα από αυτές, ο δρόμος οδηγούσε στη Μέκκα. Η παραβίαση του νόμου, μάλιστα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε φυλάκιση ή ακόμη και σε θανατική ποινή.

Όσο για τους Σαουδάραβες, εκείνοι είναι πολλοί ανοιχτοί άνθρωποι, αναφέρει ο φωτορεπόρτερ, ο οποίος μάλιστα ήταν καλεσμένος και σε σπίτια μερικών κατοίκων για τσάι.

«Τις περισσότερες φορές θα σας καλωσορίσει ένας Ινδός υπηρέτης, ενώ σπάνια θα δεις εκεί τις γυναίκες τους. Αυτή η φιλοξενία παρέχεται σε μικρά χωριά, όπου θα προσκληθείτε να πιείτε τσάι και θα φάτε εκπληκτικούς χουρμάδες, το παραδοσιακό προϊόν του έθνους.

Εκτός αυτού, εμείς μπορεί να έχουμε εξοχικά σπίτια, αλλά οι περισσότερες αστικές οικογένειες εκεί έχουν σκηνές, όπου περνούν τα Σαββατοκύριακά τους.

 Η σκηνή δεν είναι τόσο πρωτόγονη, καθώς οι περισσότεροι τις έχουν εξοπλίσει με δορυφορική τηλεόραση, κλιματισμό και ψυγείο.

Στις τοπικές αγορές, οι πωλητές φεύγουν από τις στοές τους πέντε φορές την ημέρα, έτσι ώστε να προσευχηθούν, ενώ μάλιστα η αστυνομία φτάνει στην αγορά για να τους υπενθυμίσει αυτό το καθήκον τους, τιμωρώντας όσους δεν το κάνουν».

Κάτι ακόμη που δεν επιτρέπεται να κάνει κάποιος εκεί είναι να μιλά στον δρόμο σε γυναίκες. Η μόνη εξαίρεση είναι όσες γυναίκες είναι μετανάστριες εκεί, έχοντας βέβαια κι εκείνες ασπαστεί τον ισλαμισμό.

Εκεί οι γυναίκες, αν δεν πάρουν την άδεια από τους άνδρες (σύζυγος, πατέρας, αδελφός), τότε δεν έχουν την ελευθερία να κάνουν πολλά πράγματα.

Με την άδεια των «κηδεμόνων» τους μπορούν να πίνουν καφέ εκτός σπιτιού, να κολυμπούν στην πισίνα, να σπουδάζουν, να βγαίνουν έξω για φαγητό, να ταξιδεύουν, να κάνουν ποδήλατο και από το 2017 να οδηγούν και αυτοκίνητο.

Οι άνδρες λένε «γεια» τρίβοντας τις μύτες του και κρατιούνται χέρι-χέρι

Μία ακόμη πρωτοφανής συνήθεια είναι πως όσοι άνδρες στη Σαουδική Αραβία είναι χρόνια φίλοι, τότε λένε «γεια» τρίβοντας τις μύτες σου ή πηγαίνουν βόλτα κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου.

Προσοχή… δεν είναι σημάδι ομοφυλοφιλίας, καθώς αυτή η επιλογή τιμωρείται στη Σαουδική Αραβία, λιγότερο βέβαια από όσους διατηρούν εξωσυζυγικές σχέσεις.

Η αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης Τζέντα θυμίζει κάτι από τις «1.000 και μία νύχτες».

Εκεί θα δει κανείς ψηλά κτίρια που καλύπτονται με καφασωτά παράθυρα (μασραμπίγια) έτσι ώστε οι γυναίκες να μπορούν να βλέπουν έξω, χωρίς όμως να γίνονται αντιληπτές.

H αρχαία πόλη της Τζέντα

Οι Σαουδάραβες έχουν εγκαταλείψει την παλιά πόλη, η οποία δεν έχει αποκατασταθεί παρότι έχει συμπεριληφθεί στην Πολιτιστική Λληρονομιά της UNESCO.

Μόνο οι πρόσφυγες της Σομαλίας, του Πακιστάν και της Υεμένης ζουν εκεί, σε επισφαλείς συνθήκες.