Στενάζουν τα νοικοκυριά κάτω από το βάρος της ακρίβειας, που συνεχίζει να καλπάζει.
Το κόστος ιδιαίτερα του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου, λόγω και των κακών συγκομιδών των τελευταίων ετών, έχει φτάσει σχεδόν στα 15 η φιάλη το λίτρο, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Κατά συνέπεια, η εκρηκτική ανοδική τιμή του, έχει ανοίξει την όρεξη σε επιτήδειους να αναμειγνύουν τα προϊόντα τους με φθηνότερα έλαια – συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που θεωρούνται ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση.
Υπάρχουν όμως τρόποι να αναγνωρίσετε αν αυτό που αγοράζεται είναι γνήσιο ή νοθευμένο, ή απλώς ακατάλληλο.
Η απάτη στο ελαιόλαδο μπορεί να λάβει διάφορες μορφές, αλλά γενικά περιλαμβάνει δύο τύπους νοθείας.
Είτε, οι παραγωγοί παίρνουν ελαιόλαδα χαμηλότερης ποιότητας και τα χαρακτηρίζουν εσφαλμένα ως προϊόντα υψηλής ποιότητας, όπως το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.
Ή, σε πολλές περιπτώσεις, το ελαιόλαδο αναμειγνύεται με φθηνά ουδέτερα έλαια όπως ηλιέλαιο ή κραμβέλαιο.
Υπάρχει και μία τρίτη περίπτωση αρκετά επικίνδυνη όπου παρτίδες φθηνών ελαίων βάφονται για να φαίνονται σαν ελαιόλαδα. Όπως επισημαίνουν ειδικοί: «Το ελαιόλαδο δεν είναι φθηνό προϊόν. Είναι ευκολότερο και οικονομικότερο να κάνεις απάτες ενός ακριβού προϊόντος παρά ενός φθηνού».
Κατά τους πρώτους τρεις μήνες του τρέχοντος έτους, η ΕΕ κατέγραψε αριθμό ρεκόρ «διασυνοριακών κοινοποιήσεων» για εσφαλμένη επισήμανση ελαιολάδου.
Συνολικά, αναφέρθηκαν 50 περιπτώσεις πιθανής απάτης σε σύγκριση με μόλις 15 το 2018.
Ωστόσο, τα στοιχεία αυτά παραλείπουν εγχώριες υποθέσεις και είναι πιθανό να υποτιμήσουν την πραγματική κλίμακα του ζητήματος.
Ενώ μεγάλο μέρος της πλαστογραφίας είναι μικρής κλίμακας, ορισμένες διεξάγονται σε βιομηχανική κλίμακα από οργανωμένους εγκληματίες όπως η μαφία.
Τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, οι ιταλικές αρχές κατέσχεσαν 42 τόνους ψεύτικου ελαιολάδου αξίας € 900,000.
Στην ίδια επιδρομή, η αστυνομία ανακάλυψε επίσης άλλους 71 τόνους μιας «ελαιώδους ουσίας» και 623 λίτρα χλωροφύλλης που χρησιμοποιήθηκαν για τη βαφή των ελαίων.
Αλλά ακόμη και ενάντια σε τέτοιες εξελιγμένες επιχειρήσεις απάτης, εξακολουθούν να υπάρχουν τρόποι για να διασφαλίσετε ότι δεν θα εξαπατηθείτε.
Πώς να βρείτε πραγματικό ελαιόλαδο
Ο μόνος τρόπος για να γνωρίζετε με βεβαιότητα εάν το ελαιόλαδο σας είναι ψεύτικο είναι με εργαστηριακές δοκιμές.
Ωστόσο, υπάρχει τρόπος να το κάνετε και στο σπίτι, δείχνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην ετικέτα και στη γεύση.
Δοκιμάστε το: Τα πραγματικά εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα πρέπει να έχουν μια γεύση που είναι πιπεράτη και πικρή, ενώ ένα νοθευμένο λάδι είναι πιο πιθανό να έχει λίγη ή καθόλου γεύση. Βέβαια υπάσχουν μερικά πραγματικά extra virgin ελαιόλαδα που είναι άγευστα.
Επίσης πρέπει να ξέρετε από πού το αγοράζετε και δεν εννοούμε να πεταχτείτε μέχρι την Ιταλία ή την Ισπανία, χώρες παραγωγής. Αν και αυτό επίσης δεν είναι η ασφαλέστερη επιλογή, το να αγοράσετε απευθείας από την πηγή.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, αν και είναι παράνομη η εσφαλμένη επισήμανση του ελαιολάδου, δεν υπάρχει καμία απαίτηση για τους παραγωγούς να το έχουν δοκιμάσει πριν πωληθεί.
Αυτό σημαίνει ότι ένας τοπικός παραγωγός στην Ιταλία είναι πιο πιθανό να πωλεί ελαττωματικά ή νοθευμένα έλαια από έναν εξαγωγέα που αντιμετωπίζει αυστηρούς συνοριακούς ελέγχους.
Ανακαλύψτε το μπουκάλι: Η ανάγνωση της ετικέτας είναι σημαντικός παράγοντας. Ομοίως, μπορείτε να βελτιώσετε τις πιθανότητές σας να πάρετε πραγματικό ελαιόλαδο περαιτέρω γνωρίζοντας τι να ψάξετε στο μπουκάλι.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μόνο υψηλής ποιότητας extra virgin το ελαιόλαδο μπορεί νόμιμα να φέρει την ετικέτα «extra virgin».
Για να πάρετε το πραγματικό προϊόν, αναζητήστε φιάλες που φέρουν κείμενο που λέει: «Ελαιόλαδο ανώτερης κατηγορίας που λαμβάνεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικά μέσα».
Επιπλέον, αναζητήστε μια σφραγίδα DOP ή «Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης» στη φιάλη.
Αυτό σας λέει ότι το λάδι παρήχθη σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, η οποία συχνά έχει αυστηρότερα καθεστώτα δοκιμών από άλλες.
Επιπλέον, πιο αξιόπιστα έλαια μπορούν να παρέχουν το όνομα του ελαιοκαλλιεργητή, την ακριβή περιοχή όπου καλλιεργήθηκαν οι ελιές και την ημερομηνία της συγκομιδής.
Γενικά, όσο περισσότερη ιχνηλασιμότητα προσφέρει η φιάλη για το προϊόν της, τόσο πιο πιθανό είναι να είναι νόμιμη.
Τέλος, προσέξτε για τυχόν πιστοποιητικά από τρίτους οργανισμούς δοκιμών που μπορούν να εγγυηθούν την ποιότητα του λαδιού.
Τα αμερικανικά παραγόμενα έλαια μπορούν να εγκριθούν από το Συμβούλιο Ελαιολάδου της Καλιφόρνιας (COOC) ή τη Βορειοαμερικανική Ένωση Ελαιολάδου (NAOOA).
