Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (International Council of Museums - ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει τον ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, καθιέρωσε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων, κατά την οποία η είσοδος σε όλα τα Μουσεία είναι ελεύθερη.
Τα Μουσεία ως φορείς κοινωνικής ειρήνης
Για το έτος 2017, το ICOM επέλεξε για τον εορτασμό το θέμα: «Μουσεία και αμφιλεγόμενες ιστορίες: τα Μουσεία μιλούν για εκείνα που δεν λέγονται».
Με την επιλογή του θέματος αυτού, το ICOM επιθυμεί να αναδείξει τα Μουσεία ως φορείς κοινωνικής ειρήνης, πιστεύοντας ότι η παρουσίαση αμφιλεγόμενων ή αμφισβητούμενων ζητημάτων μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα για την κοινωνική συμφιλίωση και την αρμονική συμβίωση των ανθρώπων. Τα Μουσεία μπορούν να συμβάλλουν στην κατανόηση δύσκολων, αντιφατικών ή σύνθετων πτυχών της ανθρώπινης ιστορίας. Επιπλέον, ως χώροι διαμεσολάβησης και διαλόγου, έχουν τη δυνατότητα να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στην ειρηνική αντιμετώπιση τραυματικών ιστοριών, προσφέροντας πολλαπλές οπτικές και αναγνώσεις.
Η συμμετοχή στον εορτασμό Μουσείων από όλο τον κόσμο αυξάνεται κάθε χρόνο. Το 2016 περισσότερα από 35.000 Μουσεία σε 145 χώρες συμμετείχαν, διοργανώνοντας ποικίλες εκδηλώσεις.
Η κεντρική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί φέτος την Παρασκευή 19 Μαΐου, στις 7 το απόγευμα, στα Καλάβρυτα, στο Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος (Α. Συγγρού 1-5), το οποίο είναι το τιμώμενο Μουσείο για το 2017, στο πλαίσιο της ειδικής θεματικής της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων.
Ιστορικό
Το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος στεγάζεται στο παλιό δημοτικό σχολείο της πόλης που ανεγέρθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα με δαπάνες του ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1906. Την περίοδο της κατοχής διέκοψε τη λειτουργία του αφού μετατράπηκε από τους Ιταλούς σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για 500 περίπου Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους.
Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, οι Γερμανοί κατακτητές συγκέντρωσαν στον προαύλιο χώρο του κτηρίου τους κατοίκους της πόλης και διαχώρισαν τον ανδρικό πληθυσμό από τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Οι άνδρες και οι έφηβοι άνω των 13 ετών οδηγήθηκαν στο λόφο του Καππή όπου και εκτελέστηκαν ενώ τα γυναικόπαιδα και οι ηλικιωμένοι κρατήθηκαν προσωρινά στο εσωτερικό του κτηρίου, προκειμένου οι Γερμανοί να ολοκληρώσουν απρόσκοπτα το καταστροφικό τους έργο. Στη συνέχεια, το κτήριο πυρπολήθηκε αλλά οι εγκλωβισμένοι που βρίσκονταν μέσα σε αυτό κατάφεραν να σωθούν. Μετά την κατοχή ανακατασκευάστηκε πλήρως και λειτούργησε πάλι ως δημοτικό σχολείο, από το 1950 μέχρι το 1992. Ως Μουσείο λειτουργεί από το 2005, ενώ το ίδιο το κτήριο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1986.
Στη συλλογή του Μουσείου περιλαμβάνεται πάσης φύσεως υλικό που σχετίζεται με την πρόσφατη ιστορία των Καλαβρύτων, ιδιαίτερα με την ιστορία του Ολοκαυτώματος της 13ης Δεκεμβρίου του 1943 και των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στην περιοχή την περίοδο της κατοχής, όπως χάρτες, φωτογραφικό υλικό, προσωπικά αντικείμενα των εκτελεσθέντων, κ.ά.
