Το Εθνικό Θέατρο το φετινό καλοκαίρι παρουσιάζει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και συγχρόνως αινιγματικά έργα του Ευριπίδη, την «Άλκηστη».
Η πρεμιέρα έχει οριστεί να δοθεί στις 28 και 29 Ιουλίου 2017, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κατερίνα Ευαγγελάτου η οποία πραγματοποιεί την πρώτη της σκηνοθεσία στο εμβληματικό αρχαίο θέατρο.
Υπόθεση του έργου
Ο Απόλλωνας, τιμωρημένος από τον Δία, αναγκάστηκε να υπηρετήσει σαν κοινός θνητός τον βασιλιά των Φερών, Άδμητο. Ως αντάλλαγμα για τη φιλόξενη και ευγενική συμπεριφορά του βασιλιά, ο θεός τού χάρισε το μοναδικό προνόμιο να ξεφύγει από τον πρόωρο θάνατο, αρκεί κάποιος άλλος να δεχτεί να πεθάνει στη θέση του.
Οι ηλικιωμένοι γονείς του αρνούνται να τον υποκαταστήσουν στον Άδη. Η μόνη που δέχεται είναι η γυναίκα του, η Άλκηστη. Πεθαίνοντας, ζητάει από τον άντρα της ένα πράγμα: να μην ξαναπαντρευτεί ποτέ.
Το νεκρό της σώμα είναι ακόμα άταφο, όταν η αναπάντεχη επίσκεψη του Ηρακλή αλλάζει τα δεδομένα. Ο Άδμητος, γνωστός για την φιλοξενία του, κρύβει το βαρύ πένθος από τον φίλο του και τον φιλοξενεί στο παλάτι. Ο Ηρακλής, χωρίς να γνωρίζει τη συμφορά που βαραίνει το σπίτι, πίνει και γλεντά, εξοργίζοντας με την προκλητική συμπεριφορά του τον υπηρέτη, που του αποκαλύπτει τον θάνατο της Άλκηστης.
Ντροπιασμένος ο ήρωας αποφασίζει κρυφά να πράξει το αδύνατο: να φέρει πίσω τη νεκρή από το Θάνατο. Επιστρέφοντας, παραδίδει στον Άδμητο την πεπλοφορεμένη γυναίκα που συνοδεύει, για να την φιλοξενήσει, χωρίς να του αποκαλύψει ότι πρόκειται για την Άλκηστη. Ό Άδμητος, αρχικά αντιστέκεται, όμως γρήγορα δέχεται να πάρει στο σπίτι την άγνωστή του γυναίκα, παρά το φρέσκο πένθος και τον όρκο του. Όταν όμως ανασηκώνει το πέπλο της, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα βουβό αίνιγμα.
Όπως σημειώνει η Κατερίνα Ευαγγελάτου που είναι κόρη του αξέχαστου σκηνοθέτη Σπύρου Ευαγγελάτου, η συνύπαρξη τραγικών και κωμικών στοιχείων στο έργο, οι εκπληκτικές ρεαλιστικές του λεπτομέρειες, καθώς και το αινιγματικό τέλος του, καθιστούν την Άλκηστη μοναδική και δυσχεραίνουν την ειδολογική κατάταξή της. Αν είναι τραγωδία, τότε είναι μια τραγωδία που γελάει σαρκαστικά και κλείνει δίχως κάθαρση.
Αν είναι κωμωδία, τότε το γέλιο παγώνει στα χείλη μας σαν διαρκής υπενθύμιση της θνητότητάς μας. Το φινάλε είναι ειρωνικό και διφορούμενο: η Άλκηστη και επιστρέφει από το Θάνατο και δεν επιστρέφει.
Η παράσταση τοποθετεί το έργο σε μία ανδροκρατούμενη στρατιωτική κοινωνία της νεότερης Ελλάδας, όπου η ζωή της Γυναίκας είναι σαφώς μικρότερης αξίας από εκείνη του Άνδρα και οι πολίτες δεν τολμούν να αντιταχθούν στις εντολές του αρχηγού τους. Ήδη την εποχή που γράφτηκε (438 π.Χ) η Άλκηστη ήταν ένα τολμηρό σχόλιο στους ηγέτες αλλά και στο θεσμό του γάμου.
Η παράσταση επιχειρεί να αναδείξει τη συνύπαρξη των δύο Κόσμων του έργου, του ρεαλισμού και της ποίησης, του πικρού σαρκαστικού χιούμορ και του αγωνίας του ανθρώπου μπροστά στον Θάνατο. Η Άλκηστη είναι για εμάς ένα αδυσώπητο, κυνικό δράμα που γελά σαρκαστικά.
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης.
Σκηνοθεσία-Επεξεργασία μετάφρασης: Κατερίνα Ευαγγελάτου.
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη.
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα.
Κίνηση: Πατρίσια Απέργη.
Μουσική: Γιώργος Πούλιος.
Φωτισμοί: Σίμος Σαρκετζής.
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου.
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Δερμιτζάκη.
Β’ Βοηθοί σκηνοθέτη: Δημήτρης Οικονομίδης, Μαριλένα Κουτρουλάκη.
Βοηθός χορογράφου: Ειρήνη Καλαϊτζίδη.
Βοηθός ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα.
Βοηθοί Σκηνογράφου: Θάλεια Μέλισσα, Μυρτώ Μεγαρίτου.
Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας.
Διανομή:
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: Άδμητος.
Κίττυ Παϊταζόγλου: Άλκηστη.
Γιάννης Φέρτης: Φέρης.
Δημήτρης Παπανικολάου: Ηρακλής.
Ερρίκος Μηλιάρης: Υπηρέτης.
Κώστας Βασαρδάνης: Απόλλων.
Σωτήρης Τσακομίδης: Θάνατος
Παιδιά: Σπύρος Γουλιέλμος, Νικόλ Φαλτσέτα
Χορός: Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Γιώργος Ζυγούρης, Στάθης Κόικας, Μιχάλης Μιχαλακίδης, Αντώνης Μιχαλόπουλος, Γιώργος Νούσης, Χρήστος Ξυραφάκης, Στέλιος Παυλόπουλος, Δημόκριτος Σηφάκης, Περικλής Σκορδίλης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Βαλάντης Φράγκος.
Μουσικοί επί σκηνής: Κωνσταντίνος Κωστίδης, Κωνσταντίνος Τσιώλης,Θοδωρής Σοφόπουλος.
Οι σταθμοί της περιοδείας της παράστασης σύμφωνα με την έως τώρα ανακοίνωση, είναι οι εξής:
· 21 Αυγούστου, Ηράκλειο, Δημοτικό Κηποθέατρο Νίκος Καζαντζάκης
· 24 Αυγούστου, Ρέθυμνο, Θέατρο Ερωφίλη
· 26 Αυγούστου, Χανιά, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου
· 6 Σεπτεμβρίου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
· 11 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο
· 14 Σεπτεμβρίου, Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Η προπώληση των εισιτηρίων για τις παραστάσεις της Επιδαύρου πραγματοποιείται από το Ελληνικό Φεστιβάλ (Πανεπιστημίου 39, στοά Πεσμαζόγλου).
*Μέχρι στιγμής δεν βλέπουμε να έχει συμπεριληφθεί και το Αρχαίο Ρωμαικό Ωδείο της Πάτρας.
Το Εθνικό Θέατρο το φετινό καλοκαίρι εκτός από την «Ειρήνη» με τον Τζίμη Πανούση, παρουσιάζει κι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και συγχρόνως αινιγματικά έργα του Ευριπίδη, την «Άλκηστη».
Η πρεμιέρα έχει οριστεί να δοθεί στις 28 και 29 Ιουλίου 2017, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κατερίνα Ευαγγελάτου η οποία πραγματοποιεί την πρώτη της σκηνοθεσία στο εμβληματικό αρχαίο θέατρο.
Υπόθεση του έργου
Ο Απόλλωνας, τιμωρημένος από τον Δία, αναγκάστηκε να υπηρετήσει σαν κοινός θνητός τον βασιλιά των Φερών, Άδμητο. Ως αντάλλαγμα για τη φιλόξενη και ευγενική συμπεριφορά του βασιλιά, ο θεός τού χάρισε το μοναδικό προνόμιο να ξεφύγει από τον πρόωρο θάνατο, αρκεί κάποιος άλλος να δεχτεί να πεθάνει στη θέση του.
Οι ηλικιωμένοι γονείς του αρνούνται να τον υποκαταστήσουν στον Άδη. Η μόνη που δέχεται είναι η γυναίκα του, η Άλκηστη. Πεθαίνοντας, ζητάει από τον άντρα της ένα πράγμα: να μην ξαναπαντρευτεί ποτέ.
Το νεκρό της σώμα είναι ακόμα άταφο, όταν η αναπάντεχη επίσκεψη του Ηρακλή αλλάζει τα δεδομένα. Ο Άδμητος, γνωστός για την φιλοξενία του, κρύβει το βαρύ πένθος από τον φίλο του και τον φιλοξενεί στο παλάτι. Ο Ηρακλής, χωρίς να γνωρίζει τη συμφορά που βαραίνει το σπίτι, πίνει και γλεντά, εξοργίζοντας με την προκλητική συμπεριφορά του τον υπηρέτη, που του αποκαλύπτει τον θάνατο της Άλκηστης.
Ντροπιασμένος ο ήρωας αποφασίζει κρυφά να πράξει το αδύνατο: να φέρει πίσω τη νεκρή από το Θάνατο. Επιστρέφοντας, παραδίδει στον Άδμητο την πεπλοφορεμένη γυναίκα που συνοδεύει, για να την φιλοξενήσει, χωρίς να του αποκαλύψει ότι πρόκειται για την Άλκηστη. Ό Άδμητος, αρχικά αντιστέκεται, όμως γρήγορα δέχεται να πάρει στο σπίτι την άγνωστή του γυναίκα, παρά το φρέσκο πένθος και τον όρκο του. Όταν όμως ανασηκώνει το πέπλο της, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα βουβό αίνιγμα.
Όπως σημειώνει η Κατερίνα Ευαγγελάτου που είναι κόρη του αξέχαστου σκηνοθέτη Σπύρου Ευαγγελάτου, η συνύπαρξη τραγικών και κωμικών στοιχείων στο έργο, οι εκπληκτικές ρεαλιστικές του λεπτομέρειες, καθώς και το αινιγματικό τέλος του, καθιστούν την Άλκηστη μοναδική και δυσχεραίνουν την ειδολογική κατάταξή της. Αν είναι τραγωδία, τότε είναι μια τραγωδία που γελάει σαρκαστικά και κλείνει δίχως κάθαρση.
Αν είναι κωμωδία, τότε το γέλιο παγώνει στα χείλη μας σαν διαρκής υπενθύμιση της θνητότητάς μας. Το φινάλε είναι ειρωνικό και διφορούμενο: η Άλκηστη και επιστρέφει από το Θάνατο και δεν επιστρέφει.
Η παράσταση τοποθετεί το έργο σε μία ανδροκρατούμενη στρατιωτική κοινωνία της νεότερης Ελλάδας, όπου η ζωή της Γυναίκας είναι σαφώς μικρότερης αξίας από εκείνη του Άνδρα και οι πολίτες δεν τολμούν να αντιταχθούν στις εντολές του αρχηγού τους. Ήδη την εποχή που γράφτηκε (438 π.Χ) η Άλκηστη ήταν ένα τολμηρό σχόλιο στους ηγέτες αλλά και στο θεσμό του γάμου.
Η παράσταση επιχειρεί να αναδείξει τη συνύπαρξη των δύο Κόσμων του έργου, του ρεαλισμού και της ποίησης, του πικρού σαρκαστικού χιούμορ και του αγωνίας του ανθρώπου μπροστά στον Θάνατο. Η Άλκηστη είναι για εμάς ένα αδυσώπητο, κυνικό δράμα που γελά σαρκαστικά.
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης.
Σκηνοθεσία-Επεξεργασία μετάφρασης: Κατερίνα Ευαγγελάτου.
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη.
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα.
Κίνηση: Πατρίσια Απέργη.
Μουσική: Γιώργος Πούλιος.
Φωτισμοί: Σίμος Σαρκετζής.
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου.
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Δερμιτζάκη.
Β’ Βοηθοί σκηνοθέτη: Δημήτρης Οικονομίδης, Μαριλένα Κουτρουλάκη.
Βοηθός χορογράφου: Ειρήνη Καλαϊτζίδη.
Βοηθός ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα.
Βοηθοί Σκηνογράφου: Θάλεια Μέλισσα, Μυρτώ Μεγαρίτου.
Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας.
Διανομή:
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: Άδμητος.
Κίττυ Παϊταζόγλου: Άλκηστη.
Γιάννης Φέρτης: Φέρης.
Δημήτρης Παπανικολάου: Ηρακλής.
Ερρίκος Μηλιάρης: Υπηρέτης.
Κώστας Βασαρδάνης: Απόλλων.
Σωτήρης Τσακομίδης: Θάνατος
Παιδιά: Σπύρος Γουλιέλμος, Νικόλ Φαλτσέτα
Χορός: Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Γιώργος Ζυγούρης, Στάθης Κόικας, Μιχάλης Μιχαλακίδης, Αντώνης Μιχαλόπουλος, Γιώργος Νούσης, Χρήστος Ξυραφάκης, Στέλιος Παυλόπουλος, Δημόκριτος Σηφάκης, Περικλής Σκορδίλης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Βαλάντης Φράγκος.
Μουσικοί επί σκηνής: Κωνσταντίνος Κωστίδης, Κωνσταντίνος Τσιώλης,Θοδωρής Σοφόπουλος.
Οι σταθμοί της περιοδείας της παράστασης σύμφωνα με την έως τώρα ανακοίνωση, είναι οι εξής:
· 21 Αυγούστου, Ηράκλειο, Δημοτικό Κηποθέατρο Νίκος Καζαντζάκης
· 24 Αυγούστου, Ρέθυμνο, Θέατρο Ερωφίλη
· 26 Αυγούστου, Χανιά, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου
· 6 Σεπτεμβρίου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
· 11 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο
· 14 Σεπτεμβρίου, Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Η προπώληση των εισιτηρίων για τις παραστάσεις της Επιδαύρου πραγματοποιείται από το Ελληνικό Φεστιβάλ (Πανεπιστημίου 39, στοά Πεσμαζόγλου).
*Μέχρι στιγμής δεν βλέπουμε να έχει συμπεριληφθεί και το Αρχαίο Ρωμαικό Ωδείο της Πάτρας.
