“Τα πενήντα χρόνια κατοχής είναι πολλά. Είναι όμως και ευκαιρία να αφυπνισθούν οι πάντες, ώστε να αλλάξει το καθεστώς, για να δικαιωθεί η θυσία όσων αγωνίσθηκαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος για την ελευθερία της Κύπρου μας”. Αυτό, τόνισε, μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων το απόγευμα του Σαββάτου, 6 Ιουλίου, στο «Άλσος Αγνοουμένων της Κυπριακής Τραγωδίας» στη Βεργίνα κατά την εκδήλωση μνήμης με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Στην αρχή ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων, τέλεσε τρισάγιο για τους πεσόντες και απηύθυνε χαιρετισμό. Ακολούθησαν χαιρετισμοί από τον Δήμαρχο Βεροίας κ. Κωνσταντίνο Βοργιαζίδη, τον Βουλευτή Ημαθίας κ. Βασίλειο Κοτίδη, τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Βορειοελλαδιτών Πολεμιστών ΕΛΔΥΚ 1974 κ. Αθανάσιο Στάϊκο και την Πρόεδρο του Σωματείου Κυπρίων Νομού Ημαθίας «Ο Ευαγόρας» κ. Ελένη Ψαρά.
Στη συνέχεια, ο Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας – Υπουργός Εσωτερικών Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Ιωάννου εκφώνησε επίκαιρη ομιλία και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.
Βεροίας: Τα πενήντα χρόνια κατοχής είναι πολλά
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στον χαιρετισμό του ανέφερε μεταξύ άλλων: Συμπληρώνονται φέτος 50 χρόνια ἀπό τήν τραγική ἐπέτειο τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς στήν Κύπρο, μιᾶς βάρβαρης καί ἄδικης εἰσβολῆς πού ἄφησε πίσω της νεκρούς, ἀγνοουμένους, πρόσφυγες, ἐγκλωβισμένους καί μία βαθειά πληγή στό σῶμα τῆς Κύπρου ἀλλά καί σέ ὅλο τόν Ἑλληνισμό.
Κανείς δέν μπορεῖ νά σταθεῖ ἀδιάφορος μπροστά στόν διαμελισμό τῆς Κύπρου μας καί στή συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή. Κανείς δέν μπορεῖ νά παριστάνει ὅτι δέν βλέπει τίς παράνομες ἐνέργειες πού γίνονται γιά τήν ἀλλοίωση τῶν συνθηκῶν εἰς βάρος τῶν ἀδελφῶν μας Ἑλληνοκυπρίων.
Δέν ἀρκεῖ ὅμως μόνο αὐτό. Δέν ἀρκεῖ μόνο νά διαπιστώνουμε. Δέν ἀρκεῖ μόνο νά ἐπαναλαμβάνουμε τό σύνθημα πού ἀκούεται πενήντα χρόνια τώρα, τό «Δέν ξεχνῶ».
Δέν ξεχνοῦμε καί δέν μποροῦμε νά ξεχάσουμε ὅσο ἡ Λευκωσία εἶναι ἡ μοναδική πρωτεύουσα στήν Εὐρώπη πού εἶναι χωρισμένη στά δύο.
Δέν μποροῦμε νά ξεχάσουμε, ὅταν ἡ βόρεια Κύπρος εἶναι ὑπό ξένη κατοχή. Δέν μποροῦμε νά ξεχάσουμε ὅταν ἡ Ἀμμόχωστος παραμένει πόλη-φάντασμα καί κάποιοι προσπαθοῦν νά τήν ἐκμεταλλευθοῦν παραβιάζοντας τίς ὑφιστάμενες διεθνεῖς συνθῆκες.
Δέν ξεχνοῦμε, ἀλλά εἶναι ἀνάγκη νά κάνουμε καί ὅ,τι μποροῦμε γιά νά ἀλλάξει αὐτή ἡ κατάσταση, γιά νά ἀποκατασταθεῖ ἡ ἀδικία, γιά νά ἐλευθερωθεῖ ἡ κατεχόμενη Κύπρος.
Στά πενήντα χρόνια πού πέρασαν ἀπό τήν τουρκική εἰσβολή ὁ κόσμος ἔχει ἀλλάξει, καί εἶναι ὥρα νά ἀλλάξει κάτι καί στήν Κύπρο μας, πρίν νά εἶναι πολύ ἀργά.
Τά πενήντα χρόνια κατοχῆς εἶναι πολλά. Εἶναι ὅμως καί εὐκαιρία νά ἀφυπνισθοῦν οἱ πάντες, ὥστε νά ἀλλάξει τό καθεστώς, γιά νά δικαιωθεῖ ἡ θυσία ὅσων ἀγωνίσθηκαν καί ἔπεσαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος γιά τήν ἐλευθερία τῆς Κύπρου μας, γιά νά ἀναπαυθοῦν οἱ ψυχές ὅλων τῶν ἡρώων πού μνημονεύσαμε καί ἐμεῖς ἀπόψε.
Εἶναι χρέος ὅλων μας. Εἶναι τό χρέος μας γιά τήν Κύπρο.
