Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για τις Απόκριες και οι περισσότεροι θα έχετε κανονίσει τον καρναβαλικό προορισμό. Εξάλλου, στην Ελλάδα από άκρη σε άκρη, σε πόλεις και χωριά γιορτάζονται δεόντως οι Απόκριες με μια σειρά από εκδηλώσεις.
Μάλιστα, υπάρχουν και πολλά έθιμα που οι ρίζες τους χάνονται στους αιώνες. Ειδικά, την Καθαρά Δευτέρα σε πολλά μέρη της χώρας αναβιώνουν διάφορα έθιμα που αξίζει να παρακολουθήσετε από κοντά. Παρακάτω, έχουμε τρεις προορισμούς που κάθε χρόνο συγκεντρώνουν εκατοντάδες επισκέπτες.
Τύρναβος
Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή έθιμα την Καθαρά Δευτέρα, με δεκάδες επισκέπτες να καταφτάνουν στον Τύρναβο για να δούνε από κοντά το «Μπουρανί». Πρόκειται για το διονυσιακό «έθιμο του φαλλού» που συμβολίζει την ευκαρπία και ευγονία. Τα πρώτα στοιχεία για την τέλεση του εθίμου εμφανίζονται το 1898.
Οι Τυρναβίτες γεωργοί κατά κύριο λόγο διατήρησαν αυτό το έθιμο και το διαφύλαξαν παρά τις απαγορεύσεις που δέχτηκε κατά περιόδους. Κάθε χρόνο, την Καθαρά Δευτέρα κατέφθαναν στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία οι μπουρανίτες σε πομπή, άναβαν φωτιά και ετοίμαζαν το «μπουρανί», μια αλάδωτη χορτόσουπα από τα πρώτα χόρτα της άνοιξης με λίγο ξύδι για να τα νοστιμίζει. Αυτή την πρόσφεραν στους «μυημένους» και πίνοντας κρασί ή ένα γαλακτόχρουν κράμα ούζου ή τσίπουρου με νερό, άρχιζε ο χορός και τα τραγούδια, οι αστεϊσμοί και τα πειράγματα με άσεμνες βασικά εκφράσεις.
Μεθώνη
Κάθε χρόνο ανήμερα της Καθαράς Δευτέρας αναβιώνει το έθιμο, ο «Γάμος του Κουτρούλη», ο οποίος για την ιστορία ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Ζούσε στη Μεθώνη κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα και κάποτε, ερωτεύτηκε μία παντρεμένη γυναίκα, η οποία εγκατέλειψε για χάρη του τον άντρα της. Η εκκλησία την αφόρισε, με αποτέλεσμα ο Κουτρούλης να μην μπορέσει να την παντρευτεί. Ωστόσο, το 1354 ο Πατριάρχης Αντώνιος Δ’ τους έδωσε την πολυπόθητη άδεια να παντρευτούν κι έτσι ακολούθησε ένα τεράστιο γαμήλιο γλέντι που όμοιό του δεν είχε ξαναζήσει ο τόπος. Και για να υποδηλώσουν τη σπουδαιότητά του, συνήθιζαν να λένε πως «έγινε του Κουτρούλη ο γάμος».
Φράση την οποία χρησιμοποιούμε και σήμερα, με τους Μεθωνίτες να αναβιώνουν του Κουτρούλη τον γάμο ανήμερα της Καθαράς Δευτέρας. Εννοείται πως το δρώμενο είναι μια παρωδία, με την πομπή να περνάει από τους κεντρικούς δρόμους και πλήθος κόσμου να ακολουθεί. Στο τέλος ακολουθεί γλέντι, όπου λόγω νηστείας προσφέρονται στον κόσμο φασολάδα, λαγάνες και διάφορα σαρακοστιανά φαγητά.
Γαλαξίδι
Κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα αναβιώνει ένα από τα πλέον δημοφιλή έθιμα της χώρας, το περίφημο αλευρομουτζούρωμα, που δεν αφήνει κανέναν καθαρό, προσφέροντας ατελείωτες ώρες «πολέμου» και διασκέδασης Οι ρίζες των αλευρομουτζουρωμάτων φτάνουν στα βυζαντινά χρόνια, αλλά τη σημερινή τους μορφή την πήραν περίπου από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά, την εποχή της άνθησης της ιστιοφόρου ναυτιλίας. Ήταν τότε η αποχαιρετιστήρια γιορτή, πριν την αναχώρηση των ναυτικών. «Εν ευθυμία διατελούντες» – όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε ιστορικά βιβλία – συγκεντρώνονταν στην «Aγορά», στο λιμάνι του Γαλαξιδίου και ξεκινούσε ο αλευροπόλεμος, στο οποίο λάμβαναν μέρος μόνο άνδρες. Επιτίθεντο ο ένας στον άλλο κι έριχναν αλεύρι στο πρόσωπο, στο κεφάλι, στα ρούχα κι όλα αυτά με γέλια, αστεία, κέφι και χαρά.
Αργότερα συμμετείχαν και γυναίκες. Οι επισκέπτες που δεν ήθελαν να αλευρωθούν έπρεπε να έχουν οπωσδήποτε μια μουτζούρα ή ένα σταυρό στο μέτωπο από βερνίκι παπουτσιών. Όσοι δεν το δέχονταν, γίνονταν αυτομάτως «θύματα» των επίδοξων μουτζουρωμένων. Μέχρι και σήμερα, το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο, αποτελώντας πόλο έλξης για εκατοντάδες επισκέπτες.
