Ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζον Φ. Κένεντι, προανήγγειλε με έναν ιδιαίτερο τρόπο τη δολοφονία του δύο μήνες πριν πυροβοληθεί στο Ντάλας. Σύμφωνα με το περιοδικό Vanity Fair, ο 35ος πρόεδρος και η σύζυγός του, Τζάκι, αποφάσισαν το καλοκαίρι του 1963 να δημιουργήσουν τη δική τους ταινία.
Το Σαββατοκύριακο της 21ης και 22ης Σεπτεμβρίου 1963, το ζευγάρι γυρίζει σκηνές στην έπαυλη Hammersmith Farm στo Rhode Island, ιδιοκτησίας της οικογένειας της Τζάκι, με την ίδια να αναλαμβάνει τον ρόλο της σκηνοθέτιδας και τον φωτογράφο, Ρόμπερτ Λ. Κνούντσεν, πίσω από την κάμερα. Οι ηθοποιοί, όλοι φίλοι της οικογένειας, ή πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας, δεν γνώριζαν ότι δύο δημοσιογράφοι σε μια βάρκα παρακολουθούσαν τη σκηνή από απόσταση, ενώ υπήρχε και ένας φωτογράφος με τηλεφακό, ο οποίος κατάφερε να την απαθανατίσει.
Σύμφωνα με την Daily Mail, οι φωτογραφίες, αν και δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ, αποκαλύφθηκαν αργότερα, όπως και ένα βίντεο από την ταινία, το οποίο μοιράστηκε ο γιος του Κνούντσεν με το Vanity Fair. Σε μία από τις φωτογραφίες, ο Κνούντσεν φαίνεται να βρίσκεται επάνω σε έναν στύλο στο λιμάνι, με την κάμερά του, ενώ ο Κένεντι υποδύεται ότι πεθαίνει από μια «σφαίρα», κρατώντας μια πετσέτα, πιθανώς για να καθαρίσει την κέτσαπ που είχε χυθεί από το στόμα του.
Η Τζάκι φαίνεται να κατευθύνει τις σκηνές, με τα παιδιά της, την Καρολίνα Κένεντι και τον Μαρκαντόνιο Κρέσπι, γιο της Κόμισσας, Βίβιαν Στοκς Κρέσπι, να παρακολουθούν τη διαδικασία. Για χρόνια, η ύπαρξη αυτής της «οικογενειακής ταινίας» ήταν γνωστή μόνο από τη δήλωση του καλού φίλου του Κένεντι, Ρεντ Φέι, ο οποίος ανέφερε το 1983 ότι στην ταινία ήταν ο μόνος που «πεθαίνει» – μια δήλωση που προκάλεσε πολλές εικασίες.
Ωστόσο, ο Κνούντσεν αποκάλυψε ότι ο ίδιος ο Κένεντι είχε γράψει το σενάριο και είχαν γυριστεί πολλές λήψεις, με τον πρόεδρο να υποδύεται τον νεκρό σε κάποιες και τον Φέι σε άλλες. Όταν η ταινία ολοκληρώθηκε, η Τζάκι και ο Φέι έλαβαν αντίγραφα, αν και ο Φέι φέρεται να το κατέστρεψε μετά τη δολοφονία του φίλου του.
Μερικές από τις σκηνές που επιβίωσαν περιλαμβάνουν τον Κένεντι να πέφτει στο έδαφος και να κάνει το σώμα του να μοιάζει σαν να έχει χτυπηθεί από σφαίρες, ενώ ο Φέι προσπαθεί να τον αποφύγει και να «πεθάνει» σε σκηνές που έμοιαζαν με πραγματικά περιστατικά βίας. Μια άλλη σκηνή δείχνει τους πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας να φτάνουν με ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο, για να βρουν τον πρόεδρο να κείτεται στο πάτωμα, καλυμμένο με κέτσαπ.
Η σκηνοθετική έμπνευση για την ταινία φαίνεται να προήλθε από την αίσθηση του κινδύνου που αισθανόταν ο Κένεντι για τη ζωή του, κάτι που τον απασχολούσε έντονα. Έναν μήνα πριν από τη δολοφονία του, ο πρόεδρος διάβαζε ένα βιβλίο για τη δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν και είχε μιλήσει για τους κινδύνους που αντιμετώπιζε. Είχε πει στην ιρλανδή πρέσβειρα: «Τα πλήθη δεν με απειλούν. Είναι αυτός που στέκεται στην ταράτσα με το όπλο που με ανησυχεί».
Ο προφητικός ρόλος της ταινίας αναδείχθηκε με το πέρασμα του χρόνου, ειδικά μετά τη δολοφονία του Κένεντι, καθώς κάποιοι αναρωτήθηκαν αν το γύρισμα του «θανάτου» ήταν μια αντίδραση στις εσωτερικές του φοβίες και στην επίγνωση ότι η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο.
