Γνωστή και ως ο Εθνικός Δρυμός της Πίνδου, η Βάλια Κάλντα είναι ένα μέρος που μοιάζει με παράδεισο. Ειδικά, το φθινόπωρο, η πανδαισία χρωμάτων δημιουργεί ένα τοπίο που μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής.
Για το μεγαλείο της θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες ατελείωτες, αλλά ακόμη και τα λόγια καμιά φορά δεν μπορούν να περιγράψουν αυτό που θα αντικρίσετε από κοντά. Η «ζεστή κοιλάδα», όπως αποκαλείται διαφορετικά, συγκλονίζει τους πάντες, με πυκνά δάση με πανύψηλα έλατα, κατάφυτες βουνοπλαγιές, απέραντες κοιλάδες, ποτάμια και λιμνούλες, καταρράκτες και ρυάκια.
Βρίσκεται στα σύνορα των νομών Γρεβενών και Ιωαννίνων, σε μια αρκετά δυσπρόσιτη περιοχή στην οροσειρά της Πίνδου.
Η έκταση του Δρυμού αγγίζει τα 70.000 στρέμματα και περιλαμβάνει τόσο την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα και του Αρκουδορέματος καθώς και τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Εθνικός Δρυμός Βάλια Κάλντα αποτελεί έναν από τους τελευταίους βιότοπους της καφετιάς αρκούδας και τόπο που βρίσκουν χειμερινό καταφύγιο διάφορα είδη της ελληνικής πανίδας.
Για να προσεγγίσει κανείς τον Εθνικό Δρυμό της Πίνδου μπορεί να μπει από πέντε διαφορετικές εισόδους -όσα και τα χωριά περίπου που βρίσκονται στην περίμετρό του: Μηλιά, Βοβούσα, Περιβόλι, Κρανιά, Μικρολίβαδο.
