Λίστες αναμονής που ξεπερνούν ακόμη και τα δύο έτη, αναβολή χειρουργείων καθώς δεν έχει εξασφαλιστεί κλίνη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), ελλείψεις χειρουργικών υλικών και κενά σε απαραίτητο προσωπικό: αυτή είναι η μελανή πραγματικότητα των χειρουργείων στο ΕΣΥ, όπως την περιγράφει η ΠΟΕΔΗΝ, στο οδοιπορικό που παρουσιάζουν Τα Νέα της Πέμπτης.
Αρκεί κανείς να αναλογιστεί, όπως προκύπτει από το οδοιπορικό σε 46 νοσηλευτικά ιδρύματα, ότι για σοβαρές γυναικολογικές επεμβάσεις ο χρόνος αναμονής αγγίζει τους 16 μήνες στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης και τους 24 μήνες στο Παπαγεωργίου.
«Εκτακτα περιστατικά προσέρχονται σε εφημερεύοντα νοσοκομεία, στα οποία δεν λειτουργεί καμία χειρουργική αίθουσα. Ετσι, αναγκάζονται να διακομίζονται σε άλλα χάνοντας πολύτιμο χρόνο. Πολλές χειρουργικές αίθουσες είναι κλειστές λόγω έλλειψης χειρουργών και νοσηλευτικού προσωπικού. Χειρουργεία λειτουργούν με προσωπικό κάτω των ορίων ασφαλείας».
Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας έξι χειρουργικές αίθουσες παραμένουν ερμητικά κλειστές, λόγω έλλειψης προσωπικού. Μοιραία, η λίστα αναμονής ξεπερνά τους έξι μήνες.
Επιπλέον στο Αττικόν -το νοσοκομείο που είχε χαρακτηριστεί «στολίδι» του ΕΣΥ- επτά χειρουργικά κρεβάτια δεν λειτουργούν καθώς κρίνεται αναγκαία η πρόσληψη τουλάχιστον 28 ειδικοτήτων πρώτης γραμμής (όπως είναι για παράδειγμα οι νοσηλευτές).
Σε αναζήτηση αναισθησιολόγων βρίσκεται και το Παίδων Πεντέλης, με αποτέλεσμα περιοδικά να κλείνουν αίθουσες χειρουργείων. Ειδικότερα, από τις έξι προβλεπόμενες θέσεις, μόνο η μία είναι καλυμμένη με μόνιμο γιατρό. Τα κενά καλύπτονται όπως όπως από έναν επικουρικό και δύο αναισθησιολόγους που έχουν μετακινηθεί από άλλο νοσοκομείο.
Τα προβλήματα πλήττουν και τα ογκολογικά νοσοκομεία: στον Αγιο Σάββα έχει μπει λουκέτο στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ). Οι γιατροί, εν απουσία επιλογών, νοσηλεύουν χειρουργημένους ασθενείς σε κοινούς θαλάμους με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αντίστοιχα, οι εργαζόμενοι στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο του Πειραιά, το Μεταξά, ζητούν την άμεση αντικατάσταση δύο αναισθησιολογικών μηχανημάτων. Στο μεταξύ εκεί η ΜΑΦ δεν λειτούργησε ποτέ καθώς δεν δρομολογήθηκαν οι απαραίτητες προσλήψεις.
Σε οριακό σημείο βρίσκονται, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, και τα νοσοκομεία της περιφέρειας. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην Κομοτηνή λειτουργεί μόνο ένα από τα συνολικά τρία χειρουργικά τραπέζια. Η έλλειψη προσωπικού είναι η αιτία που και στη Λιβαδειά τα τρία από τα πέντε χειρουργικά τραπέζια έχουν βγει «off».
