Πέθανε το βράδυ της Κυριακής 4 Σεπτεμβρίου, ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλιος, σε ηλικία 63 ετών.
Τον τελευταίο καιρό ταλαιπωρήθηκε από τον καρκίνο, ο οποίος τον κατέβαλε σωματικά.
Ο Αλέξανδρος Βέλιος ήταν πνεύμα ασυμβίβαστο, είχε αιρετικές απόψεις και πολλές φορές προκαλούσε με τις θέσεις του.
Τον τελευταίο καιρό είχε δηλώσει δημόσια πως θα έκανε και ο ίδιος ευθανασία, προτού τον συνθλίψει κυριολεκτικά ο καρκίνος. Όπως είπε πολλές φορές σε δημόσιες εμφανίσεις του, σκόπευε να κάνει ευθανασία στη Ζυρίχη.
Εκεί μάλιστα η ευθανασία ονομάζεται «υποβοηθούμενη αυτοκτονία». Τελικά δεν πήγε στη Ζυρίχη!
Χθες βράδυ, προχώρησε σε αυτή την πράξη, έχοντας πλήρη συνείδηση των πράξεων του, όπως υποστήριξε και σε επιστολή που άφησε λίγο πριν καταφύγει σε «μη υποβοηθούμενη ευθανασία».
Πότε θα γίνει η κηδεία του
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 6 – Σεπτεμβρίου 2016 στις 15:00 το απόγευμα στο Α΄ νεκροταφείο της Αθήνας και θα ψαλεί νεκρώσιμη ακολουθία στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, που βρίσκεται μέσα στο χώρο του νεκροταφείου.
Βιογραφικό Αλέξανδρου Βέλιου
O Αλέξανδρος Βέλιος γεννήθηκε στις 14-5-1953 στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι (PARIS IV). Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στο ΒΗΜΑ(1978-80). Μεταπήδησε στη ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ του Τάκη Λαμπρία, το 1980, όπου παρέμεινε ως διπλωματικός και εν συνεχεία πολιτικός συντάκτης μέχρι το 1986. Υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του δημοτικού ραδιοφώνου Πειραιά ΚΑΝΑΛΙ το 1987, ενώ κατόπιν ανέλαβε διευθυντής ενημέρωσης στο εμβληματικό ΚΑΝΑΛΙ 15 του Ρούσσου Κούνδουρου. Από το 1990 ξεκίνησε να παρουσιάζει δική του εκπομπή στο τηλεοπτικό ΚΑΝΑΛΙ 29 του συγκροτήματος Κουρή, με το οποίο εξακολούθησε να συνεργάζεται σε όλες τις φάσεις της μετεξέλιξής του (ΚΑΝΑΛΙ 5, ΕΧΤΡΑ, ΑLTER). Διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, κατά τη ρηξικέλευθη 8ετή θητεία του στην προεδρία του ΣΕΒ (2006-2014). Από το 1995 ήταν υπεύθυνος της σειράς δοκιμίων MICROMEGA στις εκδόσεις ΡΟΕΣ, στο πλαίσιο των οποίων εξέδωσε μεταξύ άλλων: Το ιστορικοπολιτικό δοκίμιο «Η αλληλογραφία της αυτοεξορίας Καραμανλή», μία συγκριτική μελέτη Θουκυδίδη-Μακιαβέλλι, μία μονογραφία για το φαινόμενο του βοναπαρτισμού, μία παράλληλη ανθολόγηση Δημοσθένους-Ισοκράτη, καθώς και μια πλειάδα μεταφράσεων των (Μοντεσκιέ, Πασκάλ, Ζολά, Λαφάργκ, Βαλερύ, Michault, Herault de Sechelles, Mandeville, Πεσόα κ.ά).
