Η Μις Υφήλιος 1964, Κορίνα Τσοπέη, από το μακρινό Λός Άντζελες, μιλά μεταξύ άλλων για τις φιλανθρωπικές της δράσεις.
Στην πολυτελή κατοικία της στο Λος Άντζελες, τίποτα δεν είναι στενάχωρο. Τα πάντα είναι σε λευκό φόντο και από παντού μπαίνουν οι αχτίδες του ήλιου.
«Θέλω να έχω πάντα αισιοδοξία στη ζωή μου. Ακόμα και όταν έφυγε ο σύζυγός μου που λάτρευα, οι φίλοι μου δεν με άφησαν να μιζεριάσω, να απομονωθώ. Βγαίναμε έξω για να πάρω εγώ ζωή. Και μου έδωσαν ζωή», λέει και συνεχίζει:
«Στις 20 Μάιου γίνεται ένα τεράστιο σόου που κάποτε ερχόταν ο Φράνκ Σινάτρα, η Ελίζαμπεθ Τέυλορ και πολλοί ακόμα και συγκεντρώναμε χρήματα για τον οργανισμό «Share» που τώρα είμαι ταμίας και το καλοκαίρι θα με κάνουν πρόεδρο. Και φυσικά όλοι χορεύαμε τότε για να βοηθήσουμε το σωματείο. Τώρα όμως, πλέον εγώ δεν χορεύω, λόγω ενός προβλήματος στο πόδι. Όταν πάτησα στα 70 είπα «Κορίνα, αρκετά». Είμαι τόσο ευτυχισμένη που βοηθάω συνανθρώπους μου, που φέτος για μια εβδομάδα θα βγάλω σε πλειστηριασμό το σπίτι μου στην Μύκονο και τα λεφτά θα δοθούν στους αναξιοπαθούντες» εξομολογείται στην «Ελευθερία του Τύπου».
Τα χρόνια, οι ρυτίδες, την ενοχλούν;
«Τα χρόνια μου δεν με ενοχλούν. Κάθε εποχή έχει τα καλά και τα κακά της. Είμαι ευτυχισμένη που έχω πλήρη ανεξαρτησία. Πάντρεψα τα παιδιά μου, μεγάλωσα τα εγγόνια μου και είμαι ελεύθερη να δραστηριοποιούμαι σε δράσεις που επιθυμώ» λέει γεμάτη ευγνωμοσύνη για όσα της έχει προσφέρει η ζωή. Οι καθημερινές δραστηριότητες της Κορίνας Τσοπέη για τα παιδιά των ΑΜΕΑ που βοηθιούνται μέσα από τον συγκεκριμένο οργανισμό είναι πολλές. Τόσες, που όπως λέει δεν προλαβαίνει να δει τα εγγόνια της όσο θα ήθελε.
«Μου αρέσουν τα ταξίδια και ταξιδεύω πολύ. Κάθε μέρα ευχαριστιέμαι κάθε στιγμή της ζωής μου. Με τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου, τις φίλες μου. Αυτό είναι ζωή για μένα» λέει γεμάτη ικανοποίηση.
Νιώθει περισσότερο Ελληνίδα ή Αμερικανίδα;
«Είμαι 51 χρόνια κάτοικος Αμερικής. Πλέον δηλώνω ανεπιφύλακτα πως αν δεν είχα το πείσμα τότε, δεν θα πετύχαινα. Όμως είμαι και νιώθω Ελληνίδα 100%. Η Αμερική μου έδωσε το όνειρο και είμαι ευγνώμων για αυτό».
