Η Ελένη Φιλίνη, ένα από τα sex symbol της δεκαετίας '80 - '90, αποκαλύπτει πολλά από εκείνα, που δε γνωρίζαμε για τη ζωή της…
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
«Από μικρή έβλεπα πολύ κινηματογράφο, θέατρο και τηλεόραση, την οποία παρακολουθούσα μέχρι να κλείσει. Είχα μαγευτεί από το «γυαλί» και δεν πήγαινα για ύπνο αν δεν έφταναν μεσάνυχτα, όταν τελείωνε το πρόγραμμα. Την είχα σκάσει τη μανούλα μου. Μου έλεγε «πήγαινε, παιδί μου, να κοιμηθείς, αύριο έχεις σχολείο» κι εγώ της απαντούσα πως η τηλεόραση είναι το σχολείο μου. Παρ' όλα αυτά ήμουν πρώτη μαθήτρια» τόνισε στην Espresso.
Να υποθέσω πως από μικρή ήθελες να γίνεις ηθοποιός.
«Ακριβώς. Έκανα χορό από εννιά χρονών και στα δεκαπέντε μου άρχισα να δουλεύω ως χορεύτρια, αλλά και ως μανεκέν σε επιδείξεις μόδας και διαφημίσεις. Το πρωί ήμουν με την ποδιά στο σχολείο και το βράδυ χόρευα στον Ζυγό μαζί με τη δασκάλα, την Κέι Χόλντεν. Ενώ ήμουν ακόμη στο γυμνάσιο, δούλευα ως ηθοποιός σε ταινίες. Στα τέλη της δεκαετίας του '70, προτού πάω στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη, ο τότε κινηματογραφικός παραγωγός Μιχάλης Λεφάκης μού έκλεισε πενταετές συμβόλαιο και έπαιξα σε διάφορες ταινίες, όπως «Ο σεξοκυνηγός» και «Οι φανταρίνες». Στο θέατρο συνεργάστηκα για πρώτη φορά με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, αυτόν τον τόσο σημαντικό καλλιτέχνη και άνθρωπο, για τον οποίο έχω να πω τα καλύτερα λόγια. Όλη η ευγένεια του κόσμου συσσωρευμένη πάνω του. Τον πατούσες και σου ζητούσε συγγνώμη. Από κει και πέρα έπαιξα στο σανίδι και με άλλα μεγάλα ονόματα, όπως ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Βασίλης Τσιβιλίκας, ο Χρήστος Πάρλας, η Μαρία Αλιφέρη, ο Κώστας Βουτσάς, ο Γιάννης Μόρτζος, ο Δημήτρης Πιατάς, ο Πάνος Σκουρολιάκος.»
Συνάντησες δυσκολίες στην πορεία σου ως ηθοποιός;
«Πάρα πολλές, αλλά τις προσπερνούσα. Θυμάμαι κάποτε -που ήμουν κοριτσάκι κι ακόμη δεν ήξεραν το όνομά μου και με αποκαλούσαν «αυτή η μελαχρινή»- δούλευα σε μια επιθεώρηση και χόρευα ένα φλαμένκο. Εκεί, λοιπόν, μου χαμήλωναν τη μουσική για να μην μπορώ να χορέψω καλά στη σκηνή. Ξέρεις, ο ισπανικός χορός δεν χορεύεται με μουσική στα... τάρταρα και, επειδή είχα επιτυχία, κάποια ηθοποιός είχε βάλει το... χεράκι της στον ηχολήπτη. Έφτασα να πάω σε ωτορινολαρυγγολόγο γιατί τους ρωτούσα τι συμβαίνει και μου έλεγαν πως κάτι έχουν τα αυτιά μου και δεν ακούω καλά. Κάποια στιγμή με λυπήθηκε η ηχολήπτρια και μου έσκασε το μυστικό: μια πρωταγωνίστρια του θιάσου την έβαζε να μου χαμηλώνει τον ήχο!»
