Με αυγά σε μέγεθος κόκκων καφέ, οι φωλιές των κολιμπρί αποτελούν εύκολη λεία για αρπακτικά. Ωστόσο, μια νέα μελέτη δείχνει ότι τα μικροσκοπικά πτηνά έχουν προσαρμοστεί και αποφεύγουν τις απειλές εκμεταλλευόμενα ένα άλλο αρπακτικό.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου το 80 τοις εκατό των φωλιών κολιμπρί στα βουνά της Αριζόνα είναι χτισμένα κοντά σε φωλιές γερακιών, και σε χαμηλότερο επίπεδο από αυτές. Η «ζώνη ασφαλείας» από τις φωλιές των γερακιών αποτρέπει τα άλλα αρπακτικά να πλησιάζουν χαμηλά, ώστε να μη γίνουν και τα ίδια θηράματα.
Ακόμα δεν είναι σαφές το πώς τα κολιμπρί συνειδητοποίησαν ότι η ύπαρξη των φωλιών τους κάτω από αυτές των γερακιών θα τα ωφελήσει, αλλά φαίνεται να λειτουργεί, διότι μια φωλιά κολιμπρί κοντά σε μια φωλιά γερακιών έχει ποσοστό επιβίωσης 31 τοις εκατό. Αυτό μπορεί να φαντάζει μικρό, ωστόσο είναι σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με το 6 τοις εκατό που έχουν οι υπόλοιπες φωλιές κολιμπρί.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χάρολντ Γκρίνι, στην αρχή πίστευαν απλά ότι τα κολιμπρί και τα γεράκια επέλεγαν τα ίδια σημεία ως βέλτιστες τοποθεσίες για την επώαση αυγών. Στη συνέχεια, συγκρίνοντας τα ύψη των φωλιών ανακάλυψαν την περιοχή ασφαλείας που παρείχαν οι φωλιές των δεύτερων.
Με βάση τα δεδομένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα κολιμπρί που χτίζουν τις φωλιές τους σε ακτίνα 180 μέτρων από μια φωλιά γερακιού, μπορούν να ενισχύσουν τα ποσοστά επιβίωσης τους έως και 52 τοις εκατό.
Οι ερευνητές βρίσκονται ακόμη στη διαδικασία εξεύρεσης μιας πιο αποτελεσματικής μεθόδου παρακολούθησης, μιας και το μικροσκοπικό μέγεθος των κολιμπρί καθιστά δύσκολη την παρατήρησή τους.
