Ο Ίνγκβαρ Κάμπραντ, ο ιδρυτής της σουηδικής εταιρείας επίπλων IKEA, απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών, ανακοινώθηκε από την IKEA.
«Ο ιδρυτής των IKEA και Ikano και ένας από τους σπουδαιότερους επιχειρηματίες του 20ου αιώνα, ο Ίνγκβαρ Κάμπραντ, απεβίωσε ειρηνικά στις 27 Ιανουαρίου στο σπίτι του στο Σμάλαντ της Σουηδίας», αναφέρει η εταιρεία σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε.
Ο έφηβος πλανόδιος πωλητής σπίρτων
Ο Κάμπραντ γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου του 1926, στο Έλμχαλτ της Σουηδίας. Μεγάλωσε σε μία φάρμα, κοντά σε ένα μικρό χωριό, το Αγκουνάριντ.
Το επιχειρηματικό και εμπορικό του δαιμόνιο φάνηκε ήδη από την ηλικία των 15 ετών, όταν έγινε πλανόδιος πωλητής σπίρτων. Αγοράζοντας χονδρική από τη Στοκχόλμη και πουλώντας το εμπόρευμα του σε γείτονές, ο Ινγκβαρ δεν προλάβαινε να πηγαίνει τις παραγγελίες στα σπίτια.
Το 1943 ο πατέρας του του έδωσε χρήματα για να σπουδάσει. Αλλά εκείνος είχε άλλα σχέδια. Σε ηλικία 17 ετών άνοιξε τη δική του επιχείρηση: ένα μικρό κατάστημα που πουλούσε τα πάντα (ψάρια, στυλό, μικροαντικείμενα, διακοσμητικά και ό,τι άλλο μπορούσε να βρει και να πουλήσει σε καλή τιμή). Μετά τον πόλεμο ο Κάμπραντ αποφάσισε να διανέμει τα προϊόντα του μέσω καταλόγου.
Η ΙΚΕΑ στην κουζίνα της θείας του
Ο δαιμόνιος Ινγκβαρ Κάμπραντ είχε ετοιμάσει ένα μεγαλόπνοο επιχειρηματικό σχέδιο, το όποιο έστησε και ξεκίνησε στην κουζίνα της θείας του. Εκεί ίδρυσε την εταιρεία ΙΚΕΑ. Το όνομα της προήλθε από τα αρχικά Ι (Ingvar) K (Kamprad) E (Ε lmtaryd, το αγρόκτημα που μεγάλωσε) και το Α προσδιορίζει το χωριό που μεγάλωσε, το Agunnaryd, στο Σάμλαντ στη Νότιο Σουηδία. Από καθαρή τύχη, το όνομα θύμιζε την ελληνική λέξη «οικία». Το πρώτο κατάστημα άνοιξε και λειτούργησε στη Στοκχόλμη. Ακολούθησε ένα ακόμη στη Νορβηγία, άλλο στην Ελβετία και άλλο στη Γερμανία. Στην πορεία εξαπλώθηκαν σε 40 χώρες σε Ευρώπη, Αμερική, Μέση Ανατολή και Καραϊβική.
Η φιλοσοφία του
Τα καταστήματα των ΙΚΕΑ στηρίχτηκαν στη φιλοσοφία που πέρασε ο ίδιος ο Κάμπραντ. Ο πελάτης έχει τη δυνατότητα να δει το προϊόν που τον ενδιαφέρει, μπορεί να το δοκιμάσει και αν του αρέσει, το παραλαμβάνει επί τόπου, το μεταφέρει μόνος του στο σπίτι, έχει τη χαρά της δημιουργίας που του προσφέρει η συναρμολόγηση και όλα φτάνουν φέρνουν το τελικό αποτέλεσμα που δεν είναι άλλο από τη μείωση του κόστους και συνεπώς τις χαμηλές τιμές για τον καταναλωτή.
Ο Σκρούτζ
Τον κύριο IΚΕΑ τον χαρακτήριζε η τσιγκουνιά. Μπορεί να μην ήξερε τι είχε από χρήματα και περιουσία, αλλά ταξίδευε πάντα στην οικονομική θέση, χρησιμοποιούσε ένα Volvo 15ετιας για τις μετακινήσεις του, ψώνιζε μόνο από προσφορές και πήγαινε για φαγητό σε φθηνά εστιάτορια. Μάλιστα, συμβούλευε τους εργαζόμενους του να γράφουν και στην πίσω πλευρά του χαρτιού και ότι ανακύκλωνε ακόμη και τα ανοιγμένα φακελάκια με αλάτι και πιπέρι που δίνουν στα εστιατόρια.
Ο ίδιος στο βιβλίο του η «Διαθήκη ενός πωλητή επίπλων» που έγραψε το 1976 υποστηρίζει πως δεν χρειαζόμαστε πολυτελή αυτοκίνητα, εντυπωσιακούς τίτλους, ακριβά ντυσίματα ή οτιδήποτε άλλο, διότι βασιζόμαστε στις δυνάμεις και την θέληση μας.
«Αν αρχίσω να αποκτώ πολυτελή πράγματα, τότε αυτό θα συμπαρασύρει πολλούς να ακολουθήσουν το παράδειγμά μου. Είναι πολύ σημαντικό οι ηγέτες να δίνουν το παράδειγμα», είχε πει.
Οι σχέσεις με τους Ναζί
Το προφίλ του Mr IKEA τσαλακώηκε όταν κυκλοφόρησε στη Σουηδία το βιβλιο της Ελίζαμπεθ Άσμπρινγκ, στο οποίο η συγγραφέας αναφέρει πως εκτός από την ενασχόλησή του με την στρατολόγηση νέων ανδρών για τον Σουηδικό σύνδεσμό των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου,είχε ενεργή συμμετοχή σε αυτόν για πολύ καιρό από τη στιγμή που τελείωσε ο πόλεμος.
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο, το 1943, χρονιά που ίδρυσε και τα ΙΚΕΑ, η δράση του 17χρονου τότε Ίνγκβαρ απασχόλησε και τις Σουηδικές Αρχές οι οποίες άρχισαν να ασχολούνται μαζί του και να συλλέγουν στοιχεία εναντίον του.
Σύμφωνα με τη συγγραφέα, ο Ίνγκβαρ της είχε αναφέρει πως ο «φίλος» του Περ Ένγκταλ είναι ένας από τους σπουδαιότερος ανθρώπους που έχει γνωρίσει και πως ποτέ δεν θα αλλάξει αυτό. Όπως μάλιστα αναφέρει και άλλη μια Σουηδή ειδικός σε θέματα ακροδεξιού εξτρεμισμού, το αφεντικό των ΙΚΕΑ συμμετείχε και σε άλλη μια ναζιστική οργάνωση, στην οποία, όπως λέει, δεν χωρά η παραμικρή αμφιβολία η ενεργός συμμετοχή του, χωρίς να δώσει για την ώρα περισσότερα στοιχεία
Τα ηνία της εταιρείας πέρασαν εδώ και χρόνια στους γιους του Πέτερ, Γιόνας και Ματίας.
