Η τελευταία διασυμμαχική διάσκεψη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που καθόρισε την τύχη της ηττημένης Γερμανίας και τις διαδικασίες για τις μελλοντικές συνθήκες ειρήνης στην Ευρώπη.
Πραγματοποιήθηκε από τις 17 Ιουλίου μέχρι τις 2 Αυγούστου, αλλά τα αποτελέσματά της ανακοινώθηκαν στις 26 ιουλίου με την Διακήρυξη του Πότσνταμ. Στην συνδιάσκεψη συμμετείχαν ο Ιωσήφ Στάλιν, ο Γουίνστον Τσόρτσιλ (αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Κλίμεντ Άτλι) και o Χάρι Τρούμαν.
Πρόεδρος ήταν ο Χάρι Τρούμαν και από την έναρξή της προέκυψαν πολλά και σοβαρά προβλήματα. Ο Στάλιν δυναμίτισε αρκετές φορές την διάσκεψη με την άρνησή του για ανάμειξη των Δυτικών στην Πολωνία, την Ρουμανία και την Ουγγαρία, που ήθελε να μείνουν υπο την επιρροή του. Υπενθύμισε μάλιστα στους συμμάχους, ότι είχαν στην ζώνη επιρροής τους την Ιταλία και την Ελλάδα.
Τελικά επήλθε η συμφωνία. Η Γερμανία χωρίστηκε σε 4 ζώνες κατοχής. Στο πλαίσιο της συνδιάσκεψης, υπογράφτηκε η διακήρυξη στις 26 Ιουλίου του 1945 και αποφασίστηκε η άνευ όρων παράδοση της Ιαπωνίας. Κάτι που η ιαπωνική πλευρά απέρριψε, συνεχίζοντας τον πόλεμο. Ο πόλεμος τερματίστηκε με την ρίψη των ατομικών βομβών στο Ναγκασάκι και στην Χιροσίμα.
Η Συνδιάσκεψη του Πότσνταμ μπορεί να τερμάτισε ουσιαστικά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως με τον διαχωρισμό της Γερμανίας σε τέσσερις ζώνες, όπως και τον προσδιορισμό των πολιτικών και οικονομικών αρχών που τέθηκαν ώστε να ορίζουν την κατοχή της, η Γερμανία και ειδικότερα το Βερολίνο, έγινε η πρωτεύουσα ενός κατασκοπικού «παιχνιδιού» και το επίκεντρο ενός πολύ μακροβιότερου πολέμου, του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ.
