Οι πρώτες κουβέντες, με βαριά καρδιά, βγήκαν από τα στόματα των οικογενειών που θρηνούν τα παιδιά τους στο τροχαίο στην Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας.
Οι οικογένειες θρηνούν τέσσερις ψυχές που χάθηκαν όταν η ανεξέλεγκτη Porsche του Γιώργου Βακάκη καρφώθηκε με σφοδρότητα στο Honda του Υπάτιου Πατμάνογλου.
Ο τραγικός πατέρας και σύζυγος εμφανίσθηκε με μεγαλείο ψυχής να περιγράφει τις τραγικές στιγμές που έζησε.
Λίγη ώρα αργότερα η οικογένεια του Απόστολου Βακάκη έκανε δήλωση.
Το μεγαλείο ψυχής του Υπάτιου
«Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του παιδιού. Δεν θέλω να λένε αυτά που λένε. Κι αν έχει χρήματα κι αν δεν έχει, δεν παίζει ρόλο. Ήταν πιτσιρικάς, είχε ένα γρήγορο αυτοκίνητο, έτρεχε, παρανόμησε, αλλά δεν έπρεπε να χάσει τη ζωούλα του έτσι».
«Είδα ξαφνικά μπροστά μου 4 νεκρούς, τη γυναίκα μου, το παιδί μου και δυο νεαρούς. Ας τους αναπαύσει ο Θεός την ψυχή. Αυτό το πράγμα, ούτε στον χειρότερο εχθρό», είπε.
«Όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο. Γιατί να μην συμβεί σε μένα; Είναι θέλημα Θεού. Ό,τι γίνεται, γίνεται για κάποιο σκοπό. Περνάω αυτή τη δοκιμασία για κάποιο σκοπό. Αν δεν το βάλω αυτό καλά στο μυαλό μου, θα τρελαθώ», είπε.
Ο Υπάτιος, άνθρωπος με τεράστια ψυχική δύναμη, όπως λέει, υποστηρίζει ότι δεν φοβήθηκε ποτέ. «Είπα ότι δεν θα μου στερήσει κανείς ποτέ το δικαίωμα της χαράς. Αυτό το πράγμα, όμως, δεν περίμενα να συμβεί. Με συγκλόνισε πάρα πολύ».
Πήγαινε τον γιο του, τον «Παυλάκη» του, όπως τον αποκαλεί, σχεδόν κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Οικογένεια θρήσκων, κοινωνούσαν, εξομολογούνταν, ήταν πολύ «της εκκλησίας».
«Θέλω να πιστεύω ότι η οικογένειά μου έχει ανέβει στον Παράδεισο τώρα και θα χαίρεται για μένα» συγκλονίζει ο Υπάτιος.
«Δεν φταίει το παλικάρι» λέει για τον νεαρό οδηγό της Porsche. «Κάποιος άλλος πήρε αυτές τις 4 ζωές. Ήταν όλα τόσο προγραμματισμένα, που αν θέλεις να το κάνεις δεν γίνεται. Είχα βγει πριν λίγα δευτερόλεπτα από το αυτοκίνητο, πήρα ολόκληρος φωτιά και δεν κάηκα. Το πιστεύετε; Πήρε αυτούς τους 4 και το σκυλάκι μου μαζί. Ήθελε να μείνω ζωντανός. Το ήθελε η μοίρα. Έτσι καλύπτομαι ψυχικά εγώ».
«Έφταιγε δεν έφταιγε η ψυχούλα του το ξέρει και αυτού» είπε ο Υπάτιος Πατμάνογλου.
«Βγήκα έξω και έψαχνα να βρω τη γυναίκα μου» ανέφερε. «Έψαχνα την οικογένειά μου στα καμένα, νόμιζα ότι έβλεπα ταινία» σημείωσε.
Οικογένεια Βακάκη: Ο Θεός μας ζητά να ζήσουμε με το αφόρητο
Η οικογένεια του Γιώργου Βακάκη τηρούσε απόλυτη σιωπή. Η σιωπή έσπασε με την δήλωση που δόθηκε μέσω του Αθηναϊκού-Μακεδονικού πρακτορείου και η οποία λέει τα εξής:
«Ο Θεός μας ζητά να διαχειριστούμε το αδιανόητο και να ζήσουμε με το αφόρητο. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, θέλουμε να εκφράσουμε τα θερμά συλλυπητήρια μας και στις υπόλοιπες οικογένειες και να ευχαριστήσουμε για τη συμπαράσταση όλων στο θρήνο μας για την τραγική πρόωρη απώλεια τριών νέων ανθρώπων και ενός παιδιού»
«Το παιδί μου δυστυχώς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω»
Ανάμεσα στους τέσσερις νεκρούς του τραγικού δυστυχήματος στην εθνική οδό Αθηνών Λαμίας βρισκόταν και ο 23χρονος, κολλητός φίλος του οδηγού της μοιραίας Porsche. Η μητέρα του μίλησε συντετριμμένη στον Alpha για τον γιο της ο οποίος χάθηκε άδοξα μέσα στο φλεγόμενο αμάξι.
«Είμαι σε πολύ άσχημη κατάσταση, δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πως συνέβη. Το παιδί μου δυστυχώς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Ήταν ένα παιδί μοναδικό και χαρισματικό. Δεν υπάρχουν τέτοια παιδιά», ανέφερε η μητέρα του άτυχου νέου. «Ήταν σε μία νεαρή ηλικία αλλά παρόλα αυτά είχε φτάσει ψηλά σε όλα τα επίπεδα. Είχε πολλούς στόχους και βλέψεις. Είναι κρίμα που έσβησε τόσο νωρίς», συνέχισε συγκινημένη.
Ο 23χρονος ήταν φίλος του οδηγού της Porsche από τα παιδικά τους χρόνια, όπως σχολιάζει η μητέρα του. «Βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο και συγκλονίζομαι για το πως συνέβησαν τα πράγματα».
Το ταξίδι που κατέληξε στον θάνατο και των δύο νεαρών έμελλε να είναι το τελευταίο του 23χρονου καθώς ήταν λάτρης των εκδρομών.
Τα δύο παιδιά ήταν στενοί φίλοι από τα σχολικά τους χρόνια, από όταν φοιτούσαν σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο στο Ψυχικό. Είχαν κρατήσει στενές επαφές ακόμα και όταν ο οδηγός του αυτοκινήτου έφυγε για το εξωτερικό. Η αργία της Καθαράς Δευτέρας ήταν μία ευκαιρία για τους φίλους να ξαναϊδωθούν και να περάσουν χρόνο μαζί κάνοντας, όπως αποδείχθηκε, την τελευταία τους βόλτα μαζί.