Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος είδαν με εντελώς διαφορετικό, για την ακρίβεια απολύτως αντίθετο τρόπο το αποτέλεσμα χθες βράδυ της ψηφοφορίας στη Σκοπιανή Βουλή, η οποία ενέκρινε τη Συμφωνία των Σκοπίων και αυτό ήδη ερμηνεύεται ως επιβεβαίωση των αντιτιθέμενων στρατηγικών που θα ακολουθήσουν πλέον οι δύο κυβερνητικοί εταίροι:
Ο μεν πρωθυπουργός συνεχάρη τον Σκοπιανό ομόλογό του Ζόραν Ζάεφ για την έγκριση της Συμφωνίας, ο δε υπουργός Άμυνας απέδωσε ανερυθρίαστα το αποτέλεσμα σε χρηματισμό βουλευτών της σκοπιανής αντιπολίτευσης, που ψήφισαν τη Συμφωνία.
Περαιτέρω: Ο κ. Τσίπρας πρέπει να προετοιμαστεί πλέον για να περάσει περί τον ερχόμενο Ιανουάριο τη Συμφωνία από την ελληνική Βουλή, χωρίς να υπολογίζει στον κ. Καμμένο. Ο τελευταίος οφείλει να κάνει μία επώδυνη και δύσκολη προσπάθεια ώστε να κρατήσει τους Ανεξάρτητους Έλληνες ενωμένους ενόψει αυτής της διαδικασίας, καθώς σχεδόν οι μισοί βουλευτές του φέρονται να διαφωνούν με τη γραμμή της καταψήφισης και να προσανατολίζονται στην υπερψήφιση, συντασσόμενοι με τον πρωθυπουργό. Ουσιαστικά δηλαδή, ο κ. Τσίπρας αναζητά μία νέα πλειοψηφία στη Βουλή, έστω και μόνο για την υπερψήφιση της Συμφωνίας, ενώ ο κ. Καμμένος θα ψάχνει τρόπους για να μην διαλυθεί το κόμμα του.
Στην πραγματικότητα λοιπόν, τίθεται θέμα για το εάν και πόσο χρόνο έχει η συγκεκριμένη συγκυβέρνηση, με τους εταίρους της να έχουν διαφορετικές στρατηγικές. Και με δεδομένο ότι ήδη από τους ΑΝΕΛ έχει διατυπωθεί η απειλή ότι θα ρίξουν την κυβέρνηση πριν έλθει η Συμφωνία των Πρεσπών στην ελληνική Βουλή.
Μέχρι τώρα οι ΑΝΕΛ «κρύβονταν» πίσω από την εκτίμηση – προσδοκία του κ. Καμμένου ότι η Συμφωνία δεν θα περνούσε από τη Βουλή και Σκοπίων και έτσι δεν θα αναγκαζόταν η Αθήνα να τοποθετηθεί ποτέ επ’ αυτής. Η χθεσινή εξέλιξη διέψευσε οικτρά τον υπουργό Άμυνας και τον προσγειώνει ανώμαλα. Παρά το γεγονός ότι κατέλαβε μία αμφιλεγόμενη και, όπως αποδείχθηκε επικίνδυνη για την κυβέρνηση, προσπάθεια κατά το ταξίδι του στις ΗΠΑ να παρακάμψει τη Συμφωνία των Πρεσπών, προσφέροντας στην Ουάσιγκτον μία άλλη εναλλακτική λύση στο θέμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ στην περιοχή, ο κ. Καμμένος είναι τώρα αντιμέτωπος με μία σκληρή πραγματικότητα. Και πόλλά διλήμματα: Πώς θα συγκρατήσει τους βουλευτές του, οι οποίοι βλέπουν θετικά τη Συμφωνία; Πόσο θα στηρίζει ακόμα την κυβέρνηση, που προωθεί τη Συμφωνία; Και πόσο μπορεί να επηρεάσει άλλο τον πρωθυπουργό στις επιλογές του; Ήδη ο κ. Τσίπρας θυσίασε για χάρη του και για τη συνοχή της συγκυβέρνησης, τον εμπνευστή της συμφωνίας των Πρεσπών Νίκο Κοτζιά.
Ο κ. Τσίπρας από την άλλη καλείται να διαχειριστεί τον πολιτικό χρόνο, πατώντας σε αναμμένα κάρβουνα. Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα του κ. Καμμένου. Ιδίως εάν για να διαμορφώσει μία πλειοψηφία στη Βουλή υπέρ της Συμφωνίας των Σκοπίων, αξιοποιήσει και ψήφους βουλευτών των ΑΝΕΛ.
Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορεί να ανεχθεί πλέον άλλο τα ξεσπάσματα και τις διαφοροποιήσεις του κ. Καμμένου, ειδικά όταν όλος σχεδόν ο ΣΥΡΙΖΑ βάλλει κατά του υπουργού Άμυνας. Ήδη, οι χθεσινές δηλώσεις του τελευταίου, περί έγκρισης της Συμφωνίας στα Σκόπια με αθέμιτο τρόπο, μέσω χρηματισμών, υπερβαίνει την οδηγία του πρωθυπουργού για ενιαία θέση στα εθνικά θέματα.
Επιδίωξη του κ. Τσίπρα είναι να φτάσει τουλάχιστον έως τον Ιανουάριο και προς τούτο το Μαξίμου αναζητά τρόπους επιβίωσης της κυβέρνησης με κάθε τρόπο. Τον Ιανουάριο αναμένεται, αφενός να έλθει η Συμφωνία των Πρεσπών στην ελληνική Βουλή και αφετέρου θα έχει ολοκληρωθεί σχεδόν ένας σημαντικός κύκλος εφαρμογής κοινωνικών μέτρων, που θέλει να κάνει το Μαξίμου για να γυρίσει το πολιτικό κλίμα και να συσπειρώσει την εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ (αναδρομικά, 13η σύνταξη κλπ).
Σε εκείνο το χρονικό σημείο λοιπόν τοποθετείται και το πρώτο σενάριο για προσφυγή στις κάλπες. Εν πρώτοις ίσως να αρκεί στον πρωθυπουργό για να υλοποιήσει τα πιο βασικά στοιχεία της στρατηγικής του. Το εάν θα καταφέρει στη συνέχεια να φτάσει και μέχρι τον Μάιο, με τους ΑΝΕΛ στα κάγκελα ή και σε πλήρη διάλυση είναι αμφίβολο και θα εξαρτηθεί από άλλες δυνάμεις, που θα φανεί εάν είναι πρόθυμες να συνδράμουν τον κ. Τσίπρα.
