Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2024 -

Τάσος Τουλίτσης: Με φοβίζει το άγνωστο - Θέλω να ξέρω τι με περιμένει...



Ποιος είναι μεγαλύτερος φόβος σας; « Το άγνωστο. Όταν αποφασίζω να προχωρήσω σε κάτι, θέλω αυτομάτως να γνωρίζω τι με περιμένει εκεί. Με αυτό τον τρόπο ασυναίσθητα νοιώθω μια σιγουριά ότι το ελέγχω».

Μια σπάνια δημόσια εξομολόγηση, ίσως η μοναδική στη ζωή του αδικοχαμένου πιλότου ελικοπτέρων του Πολεμικού Ναυτικού, Τάσου Τουλίτση επανέρχεται στο φως τέσσερα χρόνια μετά τη πρώτη δημοσίευση της. Μια συνέντευξη που αναδεικνύει τον ευαίσθητο κόσμο ενός συνανθρώπου μας που εκπαιδεύτηκε για να φέρει εις πέρας εφόσον χρειαστεί μια από τις δύσκολες αποστολές: Την υπεράσπιση της πατρίδας μας.

Τον Οκτώβρη 2012 ο υποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Τάσος Τουλίτσης είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο free press περιοδικό των νοτίων προαστίων “Life”. Στο περιεχόμενο της μιλά ανοιχτά για τους μεγαλύτερους φόβους του. Γι’ όλα αυτά που τον κάνουν ευτυχισμένο. Για το αγαπημένο του ταξίδι αλλά και για το αγαπημένο του μότο, τα λόγια του Γερμανού φιλόσοφου Κάρλ Μάξ, «Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος».

Η δημοσιογράφος ξεκινώντας την συνέντευξη τον ρωτά, «Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία».

Εκείνος απαντά: «Δεν πιστεύω στην απόλυτη ευτυχία, ούτε στην μόνιμη ύπαρξη της». Για να προσθέσει: «Υπάρχουν μόνο στιγμές ευτυχίας προερχόμενες από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την επιτυχία των σκοπών».

Πιο κάτω ο άτυχος πιλότος απαντά σε ερώτηση που αφορά τις πράξεις που έως τότε δεν πίστευε ότι έχει κάνει. Ο πιλότος με περίσσια ειλικρίνεια απαντά:

«Επηρεαζόμενος από το πάθος να στοιχηματίσω τα πάντα σε μια μέρα σε μαύρο ή κόκκινο στη ρουλέτα προκαλώντας όσο ποτέ άλλοτε την τύχη. Αυτή η πράξη βέβαια όπως και μέχρι τώρα, θα περιορίζεται πάντα από τη λογική». 

Θα μιλήσει και για το αγαπημένο του ταξίδι λέγοντας ότι «αδιαμφισβήτητα, στις Βόρειες Ακτές της Σομαλίας, φωτογραφίζοντας πειρατικά camp» αλλά και για τον ορισμό της ευτυχίας σύμφωνα με τα πιστεύω του. Τότε λοιπόν είχε πει ότι ευτυχία για εκείνον είναι να βρίσκεται με αυτούς που αγαπά, να γνωρίζει πάντα τα όρια τους και να προσαρμόζεται σε αυτά».