Σε φυλάκιση 20 μηνών με τριετή αναστολή καταδικάστηκε χθες από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου, γιατρός που κατηγορούνταν για το θάνατο 60χρονου μετά από διπλή επέμβαση αφαίρεσης γαστρικού δακτυλίου και λαπαροσκοπική γαστροσκοπική (sleeve).
Το δικαστήριο έκρινε ένοχο για ανθρωποκτονία από αμέλεια τον γιατρό αναγνωρίζοντας του το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και του επέβαλε την παραπάνω ποινή την οποία αναστέλλει επί τριετία.
Συνήγορος υπεράσπισης για τον γιατρό παραστάθηκε ο κ. Π. Γκούσκος και πολιτική αγωγή για την οικογένεια του 60χρονου οι κ.κ. Μίκα Δουβή και Αλέξανδρος Ανδρουτσόπουλος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, ο 60χρονος ήταν υπέρβαρος γεγονός που είχε επιβαρύνει την υγεία του έχοντας προβλήματα σακχαρώδη διαβήτη και στεφανιαίας νόσου για τα οποία και ελάμβανε φαρμακευτική αγωγή. Τέσσερα χρόνια πριν το περιστατικό είχε μεταβεί στην Αθήνα και είχε πραγματοποιήσει λαπαροσκοπική επέμβαση τοποθέτησης γαστρικού δακτυλίου προκειμένου να βελτιώσει την υγεία και την εμφάνισή του.
Τον Φεβρουάριο του 2011 ο 60χρονος αποφάσισε να αφαιρέσει τον γαστρικό δακτύλιο και έτσι επισκέφθηκε τον γιατρό τον οποίο και συμβουλεύτηκε. Σύμφωνα με όσα έχουν καταθέσει οι συγγενείς του 60χρονου, ο γιατρός τον διαβεβαίωσε ότι επρόκειτο για μία απλή επέμβαση και του συνέστησε να πραγματοποιήσει ταυτόχρονα μαζί με την αφαίρεση του δακτυλίου και επέμβαση λαπαροσκοπική γαστροσκοπική (sleeve), γνωστή ως «μανίκι».
Το χειρουργείο έγινε στις 2 Μαρτίου 2011 και σύμφωνα με το κατηγορητήριο ο γιατρός φέρεται να εντόπισε κατά τη διάρκειά του, ότι υπήρχε διαφυγή από το στομάχι αλλά από αμέλεια δεν εκτίμησε ορθά τις συνέπειες της διαφυγής αυτής και θεώρησε ότι αυτή ήταν ικανή να επουλωθεί και να κλείσει μόνη της και έτσι δεν προσπάθησε κατά τη διάρκεια του χειρουργείου να την κλείσει ως ήταν ιατρικό ορθόν.
Ο ίδιος στη συνέχεια αφαίρεσε πρόωρα το Levin, στις 3 Μαρτίου 2011, το οποίο θα άδειαζε το στομάχι, μη επιτρέποντας να διαφύγουν ουσίες και κάνοντας ευκολότερη της επούλωση της διαφυγής, επέτρεψε στις 5 Μαρτίου 2011 πρόωρα τη σίτιση του ασθενή από το στόμα.
Επίσης ο γιατρός κατηγορείται ότι στις 6 Μαρτίου και ενώ ο 60χρονος ήταν εμπύρετος και εξακολουθούσε να αποβάλλει υγρά από την παροχέτευση, του έδωσε πρόωρα εξιτήριο. Στο ίδιο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι ο γιατρός θα έπρεπε να κάνει δύο διαφορετικά χειρουργεία και όχι ένα όπως έκανε στον ασθενή, αλλά και να προβεί στην επανεξέταση του 60χρονου στις 11 Μαρτίου 2011 με αξονική τομογραφία άνω και κάτω κοιλίας ή υπέρηχο έτσι και με τους πιο εξιδεικευμένους αυτούς τρόπους να προβεί στη διάγνωση της απόρριψης λόγω σύγκλισης ή για την επιβεβαίωση μίας πιθανής διαφυγής.
Το ίδιο κατηγορητήριο αναφέρει ότι ο γιατρός δεν επανεισήγαγε εγκαίρως τον ασθενή παρά το γεγονός ότι από τις 8 έως τις 11 Μαρτίου 2011 είχε πολλά ανησυχητικά συμπτώματα (πυρετό, αδυναμία, αφυδάτωση) για τα οποία ο 60χρονος τον είχε ενημερώσει σχετικά. Η επανεισαγωγή του 60χρονου έγινε στις 11 Μαρτίου και ο γιατρός κατηγορείται ότι ακόμη και την επόμενη μέρα τον σίτιζε από το στόμα, δεν τον χειρούργησε άμεσα αλλά δύο μέρες μετά δηλαδή στις 13 Μαρτίου χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο. Αποτέλεσμα όλων αυτών των παραλείψεων ήταν η εμφάνιση περιτονίτιδας στον 60χρονο και γενικευμένη σηψαιμία η οποία οδήγησε στο θάνατο τον άτυχο άνδρα στις 17 Μαρτίου 2011.
