Συνεχίζει τις προκλητικές ανακοινώσεις το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και αυτή τη φορά στον απόηχο της αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάνης από τον Ερντογάν, θέτει ζήτημα κυριότητας με νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο και θέμα με τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Αναλυτικά αναφέρεται: «Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια σειρά από αλληλένδετα προβλήματα σε σχέση με το Αιγαίο. Μεταξύ των προβλημάτων αυτών περιλαμβάνεται και η κυριότητα ορισμένων νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο και σε σύνδεση με αυτό, το ότι δεν υπάρχουν μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας θαλάσσια σύνορα που να έχουν καθοριστεί με διεθνή συμφωνία που έχει ισχύ. Όπως είναι γνωστό, τα ζητήματα του Αιγαίου εξετάζονται στο πλαίσιο των υφιστάμενων μηχανισμών διαλόγου με την Ελλάδα». Η ανακοίνωση καταλήγει με τη φράση «τα τελευταία 13 χρόνια δεν υπήρξε αλλαγή ως προς το καθεστώς των νησίδων, των νησίδων και των βραχονησίδων στο Αιγαίο».
Προχθές ο αρχηγός της τουρκικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, είχε αναφερθεί στη δήλωση που έκανε πριν από τρεις μέρες ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με τη Συνθήκη της Λωζάννης.
Πρόκειται για ισχυρισμό που προβάλλουν από το 2010 εθνικιστικοί κύκλοι στην Τουρκία κι εδώ και λίγο καιρό έχει υιοθετήσει και το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα.
Σημειώνεται ότι ο Ερντογάν στη δήλωσή του είχε πει ότι «αυτό που συνέβη στο σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ 1912 και 1923, στα εδάφη μας τα οποία στο μεταξύ είχαν περιοριστεί στο ένα πέμπτο, ήταν η προσπάθεια κατοχής. Το έθνος μας λέει ότι η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος απελευθέρωσης του τουρκικού έθνους. Το 1920 μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών και τελικά μας έπεισαν για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Κάποιοι προσπάθησαν να μας επιβάλουν τη Λωζάννη. Τα νησιά που αν κάνουμε να φωνάξουμε, η φωνή μας θα ακουστεί απέναντι, τα δώσαμε με τη Λωζάννη. Τι θα γίνει με την υφαλοκρηπίδα, τι θα γίνει στον αέρα και στο έδαφος, δίνουμε μάχη ακόμη για όλα αυτά. Οι αίτιοι αυτής της κατάστασης είναι αυτοί που κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της συνθήκης αυτής. Δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έτσι, το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε τώρα εμείς. Εάν πετύχαινε η απόπειρα πραξικοπήματος, μάλλον θα έρχονταν μπροστά μας με μια συμφωνία χειρότερη από αυτή των Σεβρών».
